Bij herdenking Moiwana: recht op leven respecteren

De persdienst van The International Maroon Network heeft in verband met de herdenking van de tragische gebeurtenissen te Moiwana op 29 november 1986 een verklaring uitgegeven. “Op die dag werden 39 bewoners van het dorp Moiwana aan de Oost-Westverbinding richting Albina door manschappen van het Surinaamse Nationaal Leger afgeslacht en werden hun lijken in brand gestoken. De vermoorden waren vrouwen en kinderen. Deze grove schending van de mensenrechten is de grootste tot nu toe in Suriname. Na de decembermoorden had niemand verwacht dat de machthebbers in Suriname hiertoe instaat waren”, zegt de verklaring.

“De vrees zat er toen behoorlijk in. Het was militaire dictatuur ten top. Niemand durfde de mond open te maken. De OGV (Organisatie van Gerechtigheid en Vrede) en het CCK (Comité Christelijke Kerken) kwamen met een verklaring waarin zij hun afkeuring uitspraken. Stanley Rensch nam het op zich om de slachting van Moiwana nationaal en internationaal kenbaar te maken. Hij richtte de stichting Moiwana 86 op. Hij koos symbolisch voor de naam Moiwana 86 om Suriname en wereld te blijven herinneren aan de grove mensenrechtenschending te Moiwana in 1986. Zijn grootste wens was om de daders van de slachting van Moiwana voor Het Inter- Amerikaanse strafhof te brengen.”

Leven is grootste goed
De verklaring vervolgt: “Inmiddels is er vonnis gewezen waarbij de staat Suriname wordt veroordeeld en de nabestaande genoegdoening is toegekend. Het dorp Moiwana is herbouwd. Als mens zou men geneigd zijn om te zeggen/denken; het is nu voorbij, maar niets is minder waar. De rust is wedergekeerd. Er is allang geen oorlogssituatie meer. Al is het nu vrede maar de oorlog, moorden en het verlies gaan door in de geesten van mensen. De levens van de daders en de nabestaanden zijn met elkaar vervlochten. Je komt elkaar tegen of hun namen echoën in je hoofd. Als de rollen omgekeerd zouden zijn; als de daders de slachtoffers waren of de nabestaanden de familie van de daders.

De herdenking van de slachting van Moiwana moet een les zijn om het leven van elk mens te respecteren. Het is een plicht en privilege om het leven van een medemens te beschermen zoals je graag ook wil hebben dat jouw leven beschermd dient worden. Het grootste goed op aarde is het leven en het recht op leven van elk individu.”