C-47 wil open kaart regering over privatisering

Vakcentrale C-47, waar de meeste werknemersbonden van staatsbedrijven zijn aangesloten, vindt de voorgenomen plannen van de overheid om staatsbedrijven te privatiseren, zeer vreemd. “Als donderslag bij heldere hemel”, zei C-47 voorzitter Robby Berenstein woensdag op een assemblee van de ledenraad in het gebouw van de vakcentrale. Van de regering wordt verwacht dat zij open kaart speelt.

Berenstein stelt dat hij helemaal geen problemen heeft met privatisering van bedrijven door de staat. De vakbeweging heeft het overigens op haar naam staan dat zij voor de volle 100 procent heeft meegewerkt aan de privatisering van Surland, nu Stichting Behoud Bananen Sector.

Transparantie
C-47, ondersteund door de Raad van Vakcentrales in Suriname (Ravaksur), zal extra alertheid aan de dag leggen bij dit voornemen van de regering. Vaststaat dat dit niet zal worden geaccepteerd wanneer vanuit de regering de privatisering niet transparant is en geen antwoord wordt gegeven op de vraag waarom een bedrijf moet worden geprivatiseerd, wat geprivatiseerd wordt en hoe dit zal plaatsvinden. Berenstein zegt dat als de regering wil privatiseren omdat zij geld nodig heeft, zij dat gewoon moet zeggen, open kaart spelen en haar plannen op tafel leggen.

Volgens Berenstein zal vooral de politieke invloed in de bedrijven weggemaakt moeten worden. “We hoeven het niet eens te zijn over het waarom van een privatisering maar het treft de werknemers in de bedrijven direct en dus hebben wij er alle baat bij om betrokken te raken”, zegt de vakbondsleider. Hij is er absoluut geen voorstander van dat bedrijven die floreren en goed draaien worden geprivatiseerd. Ook bedrijven die gezond gemaakt moeten worden en die op lange termijn veelbelovend zijn, moeten behouden worden. C-47 zal in een brief aan de regering vragen naar transparantie en betrokkenheid van de vakbeweging.

Positie arbeiders
Berenstein zegt dat vooral duidelijk moet zijn wat de positie van de arbeiders is bij een privatisering, wat met het geld gebeurt dat bij de privatisering wordt verkregen en hoe dat wordt besteed. Ook moet goed worden vastgelegd en transparant zijn waar de aandelen van de geprivatiseerde bedrijven naar toe gaan. Berenstein zegt dat er voor gewaakt moet worden dat gelden en aandelen terecht komen bij multinationals en individuen die dat gebruiken om hun machtspositie verder te versterken. “Wij zijn met z’n allen overheid en kunnen moeilijk accepteren dat de kloof tussen rijken en armen groter wordt”, meent hij. Volgens hem zijn de werknemers zowel individueel als in georganiseerd verband de eersten die in aanmerking moeten komen voor aandelen. Privatisering is niet vanzelfsprekend een bedrijf verkopen aan een persoon of groep omdat die geld heeft.

Volgens Berenstein is in Suriname alleen het privatiseringsmodel van het Internationale Monetaire Fonds (IMF) bekend. In dat model wordt de privatisering aan het land opgelegd om schulden, meestal bij het IMF zelf te kunnen terug betalen en de overheidsbegroting lichter te maken. Die vorm van privatisering heeft volgens Berenstein niet gewerkt in Suriname. Bedrijven werden voor een appel en ei verkocht aan multinationals terwijl de armoede toenam en de positie van werknemers die jaren lang hard hebben gewerkt in de meeste gevallen zeer slecht is geworden. “C-47 heeft zich altijd verzet tegen die vorm van privatisering omdat het niet rechtvaardig is”, zegt de vakcentrale voorzitter.