RBN bestrijdt bevoegdheid Sasur bewaking muziekrechten

Rapar Broadcasting Network (RBN), die in een rechtszaak is verwikkeld met de Stichting auteursrechten Suriname (Sasur), bestrijdt de bevoegdheid van deze stichting om te waken over de rechten van bepaalde muzieksoorten.

“Sasur heeft geen eigen repertoire waarop de muziek voorkomt, waarvoor ze vindt dat we moeten betalen. Overigens kan Sasur niet bewijzen dat wij een bepaalde muzieksoort hebben gebruikt”, zegt advocaat Anoeschka Debipersad van RBN aan Starnieuws.
Haar collega Edward Naarendorp die Sasur vertegenwoordigt, zegt dat dit weer een voorbeeld is van hoe de media-eigenaren in Suriname er alles aan doen te blijven stelen en niet te betalen voor het gebruiken van de eigendomsrechten van anderen.

Uitgeprocedeerd

In de hoger beroepszaak die RBN heeft aangespannen tegen Sasur, zijn beide partijen nu uitgeprocedeerd. Het Hof van justitie heeft een eerder vonnis van de kantonrechter gedeeltelijk vernietigd. Volgens het hof is Sasur niet duidelijk over haar repertoire en hoe die er precies uit zou zien.

Het hof heeft een gedeelte van het vonnis van de kantonrechter wel gehandhaafd. in dit deel worden RBN en Rapar verboden om een bepaald nummer te gebruiken, met een dwangsom van SRD 1.000 per keer. Het maximaal te innen bedrag aan dwangsommen is door het Hof vastgesteld op SRD 100.000. RBN en Rapar stellen dat zij dit nummer niet meer hebben afgedraaid sinds de uitspraak 2006. Volgens hen kan Sasur dit ook niet bewijzen. Sasur hanteert playlists waarop dit nummer niet voorkomt.

Media willen niet betalen
Debipersad legt uit dat Sasur haar repertoire heeft gekoppeld aan drie andere buitenlandse organisaties. “Maar daar werken de rechtsregels op een totaal andere manier en Sasur ontleent geen rechten daaraan”, zegt de RBN raadsvrouw. Naarendorp gaat hiertegen in.

“Wat de advocaat van RBN zegt is: ‘omdat niet van Sasur wordt gestolen, maar van een ander, is het stelen gerechtvaardigd.’ Dit is een strafrechtelijke overtreding die, wanneer je dat ongestraft laat, een regel wordt in de samenleving.
De media zijn of doen zelf verbaasd dat ze moeten betalen”, zegt Naarendorp. Volgens hem bewijzen de media-eigenaren steeds weer dat zij niet willen betalen voor het gebruik van andermans product. “Dit, terwijl zij in tegenstelling hiervan beweren wel bereid zijn dat te doen.” De raadsman van Sasur vindt dat als de bereidheid om te betalen er inderdaad is, de media-eigenaren in moeten gaan op het voorstel van ook de regering om het verschuldigd bedrag voor het gebruik van muziek, te deponeren in een fonds ten behoeve van de ontwikkeling van de auteursrechten in Suriname.

Informatie achtergehouden
Debipersad blijft erbij dat Sasur er te gemakkelijk over gaat. Volgens haar worden andersoortige rechten ontleend aan het maken en gebruikmaken van muziek. Zo zou de muzieksoort waarvan in deze zaak sprake is, voorkomen op het repertoire van de India Rights Performing Right Society (IPRS). Volgens Debipersad is er geen repertoire op de website van de organisatie. ).

In India heeft de Phonographic Performance Ltd (PPL) alle rechten geclaimd op het gebied van muziekwerken. De PPL beschermt de muziekuitgevers, waaronder de muziekbedrijven. De rechtspraak in India erkent de IPRS niet als muziekauteursrechten organisatie, maar wel de PPL. Sasur heeft met de IPRS een contract gesloten en heeft op basis daarvan gesteld dat muzieknummers uit India ook tot het repertoire van India behoren. Dit is niet juist, omdat de wet in India onlangs is aangepast en Sasur heeft ons deze relevante informatie onthouden, zegt Debipersad. Beide raadslieden persisteren in hun zienswijze en het ligt aan het Hof van Justitie om op 16 augustus recht te spreken.