Daniela Herkul (NPS) wil eind aan polarisatie in politiek

Als het aan Daniela Herkul (28) van de NPS Jongeren ligt, komt er snel een einde aan de sterke polarisatie binnen de Surinaamse politiek. Dat lukt het best wanneer de verschillende partijen meer jonge politici naar voren schuiven: “Die zijn meer geneigd naar elkaar toe te trekken en elkaar te betrekken bij het bepalen van nieuw beleid. Goed beleid kun je alleen maar ontwikkelen in overleg met andere partijen. Wij zijn ervan overtuigd dat we elkaar nodig hebben in de toekomst, meer dan de oudere generatie. Politiek is van ons allemaal, ook van jongeren. We moeten niet aan de kant blijven staan binnen onze eigen partijen maar duidelijk naar voren treden. Daar is alleen tijd voor nodig. Vijftien, twintig jaar misschien.”

Herkul gelooft niet in een plotselinge ommekeer waarna de jongere generatie het voor het zeggen krijgt. Toch zou het goed zijn wanneer de oude politici plaats maken. Dat zou een einde maken aan de vaste patronen binnen het huidige politieke klimaat. Hoe verklaarbaar die ook zijn: ‘Onze leiders hebben de jaren tachtig met de militaire periode, de decembermoorden en de Binnenlandoorlog van dichtbij meegemaakt. Die laten zich sterk leiden door het gevoel dat zoiets nooit meer mag gebeuren.’

Herkul, internationaal jurist en bijna afgestudeerd bestuurskundige, werkt als onderzoeksassistent op het Lim A Po Instituut. Daar staat ze onder meer de landsadvocaat bij in zaken tegen de Surinaamse staat, bijvoorbeeld op het gebied van grondrechten. Herkul is daarnaast lid van het wetenschappelijk instituut van de NPS.

In gesprekken met leeftijdsgenoten krijgt ze nogal eens het idee dat veel jongeren niet vóór de NDP stemmen maar vooral tegen Het Front. Omdat ze niet genoeg vooruitgang merken en tegen de gevestigde orde zijn. Tegelijkertijd merkt ze dat jongeren steeds kritischer worden en pressie willen uitoefenen op het overheidsbeleid. Ze snapt dan ook niet waarom Bouterse en zijn NDP zo tot de verbeelding spreken onder jonge kiezers. ‘Misschien omdat zijn stijl het volk aanspreekt. Hij kan goed speechen en stelt zich toegankelijk op. Maar wie chat en op hyves of facebook zit, kan toch zo de geschiedenis van de NDP achterhalen?’

Herkul komt uit een echte NPS-familie maar toen ze eenmaal kennis maakte met partijmensen stond ze versteld van alle aanwezige kennis en kunde. Tegelijkertijd ziet ze nog steeds veel intellect naar het buitenland vertrekken vanwege de beperkte opleidingsmogelijkheden en lage salarissen in Suriname. Terwijl goed opgeleid kader hard nodig is om bijvoorbeeld staatsbedrijven, maatschappelijke organisaties of ministeries te leiden. Herkul wil daar persoonlijk iets aan doen: ‘Mijn drijfveer is om later een positie te bereiken waarin ik daadwerkelijk veranderingen teweeg kan brengen om de potentie van het land te ontwikkelen.’

Voorlopig werkt ze achter de schermen bij de NPS. Op dit moment vindt ze het nog te vroeg voor een echte politieke job: ‘Als debater ben ik nog niet goed genoeg om in het parlement te gaan. Maar wanneer ik mezelf eenmaal beschikbaar stel ben ik ervan overtuigd dat ik voor honderd procent een steengoede job ga doen.’ Vóór ze zich beschikbaar stelt voor een ‘positie in het veld’, wil Herkul de basis leggen voor een diplomatieke carrière. Wie weet kan ze haar land binnenkort in het buitenland vertegenwoordigen. Dat valt op termijn prima te combineren met een eventuele politieke functie. Dan zou ze zich meer op de Caribische regio en de VS richten dan op Europa.

Nu de ontwikkelingsrelatie dit jaar officieel ten einde loopt, moet er een andere verhouding tot Nederland komen. ‘De onderlinge band blijft. Net als de taal, de vele familie daar en het geld dat ze sturen. We zullen altijd rekening blijven houden met het koloniale verleden. Maar het wordt tijd dat we echt gaan samenwerken. Bij de ontwikkeling van Suriname hebben we nog steeds derden nodig. En ik denk dat er een goed systeem voor studiebeurzen zou moeten komen.’

(tekst: Diederik Samwel, foto: Ranu Abhelakh)