IDCS pleit voor investeringen om 5% groei te realiseren

De Surinaamse economie heeft met de beschikbare natuurlijke hulpbronnen daadwerkelijk de potentie een jaarlijkse economische groei van 5 procent te halen. Er zal echter een behoorlijke jaarlijkse investering gedaan moeten worden van USD 900 miljoen. Het land is in staat met eigen besparingen USD 600 miljoen op te brengen. De nodige USD 300 miljoen zal moeten komen uit directe buitenlandse investeringen.

Directeur Winston Caldeira van het Investment Development Corporation Suriname (IDCS), zegt dat er een nationale dialoog op gang moet komen, tussen de overheid, met name de ontwikkelings- en productieministeries en het bedrijfsleven. Belangrijk om dit plan te doen slagen is het formuleren van een nationaal strategisch ontwikkelingsplan.

Duurzame ontwikkeling
Caldeira presenteerde donderdag het internationale ontwikkeling en investeringsrapport van de United Nations Conference on Trade and Development (Unctad). Het rapport geeft een overzicht van hoe buitenlandse investeringen wereldwijd bijdragen aan duurzame ontwikkeling, de trends van deze investeringen en steeds veranderde modellen om economische groei te kunnen bereiken.

Het rapport benadrukt sterk het thema ‘Op weg naar een nieuw investeringsbeleid. Daarvoor worden modellen aanbevolen hoe dat beleid te formuleren. Caldeira zegt vast van plan te zijn vanuit het IDCS te werken aan de aanbevelingen vanuit het rapport om de doelen van de regering en het instituut te kunnen halen.

Ontwikkelingsstrategie
De belangrijkste aanbeveling van het rapport, dat in 70 landen is gelanceerd, is dat de buitenlandse investeringen niet slechts investeringen moeten zijn maar samengaan met de ontwikkelingsstrategie van het land. Versterking van instituten om het beleid te vormen, uit te voeren en het creëren van een sterk wetgevingskader zijn de andere twee belangrijke aanbevelingen. Caldeira heeft in zijn presentatie vaker aangegeven dat economische groei behalen volgens het Unctad model geen activiteit is van alleen de overheid maar een samenwerking met het bedrijfsleven en andere belangrijke partners. Het raamwerk van het plan moet zich richten op duurzame ontwikkeling, sociaal economisch en het milieu.

De USD 600 miljoen die Suriname zal moet opbrengen om bij te dragen aan de USD 900 miljoen investeringen per jaar moet komen uit besparingen van de centrale overheid zelf, van staatsbedrijven, het bedrijfsleven en belastingen. De buitenlandse input zal naast de directe buitenlandse investeringen bestaan uit leningen van de overheid en het bedrijfsleven, schenkingen die na de stop van de ontwikkelingshulp minimaal is geworden en als laatst beleggingen door bijvoorbeeld aankopen van aandelen in Surinaamse bedrijven.

Gevaren
Caldeira zegt dat de buitenlandse investeringen de belangrijkste inkomsten bronnen zijn voor de economische groei die wordt nagestreefd. Die hebben het voordeel dat er geen toename is van de nationale schuld, gaat gepaard met hoge technologie en hoge productiviteit, kwaliteitsmanagement, de vergroting van de markt en een snelle uitvoeringscapaciteit.

De IDCS-directeur waarschuwt echter ook voor de nadelen. Deze zijn onder andere dat het land grote netto winsten moet overmaken. Er kan belastingontduiking plaatsvinden, weinig integratie in de economie van de investeerders en weinig sociale verantwoordelijkheden. Andere nadelen zijn ook dat los van in de sfeer van contractor en weinig werkgelegenheid is. De buitenlandse investeerders hebben vaak ook de neiging dat zij plots kunnen vertrekken. Caldeira zegt dat de meeste van de nadelen zijn te minimaliseren of te voorkomen door een constante evaluatie. Suriname zal niet moeten schromen technische assistentie te vragen bij de Unctad die dat ook aanbiedt in het rapport.