Strenge regels voor bloedvoorzieningsorganisaties

In De Nationale Assemblee begon donderdag de behandeling van de 'bloedvoorzieningswet'. Er worden strenge regels vastgesteld waaronder bloedvoorzieningsorganisaties bloed mogen afnemen van donoren en bloedproducten mogen verhandelen. Alle aspecten die te maken hebben met de bloedvoorziening worden onder een vergrootglas geplaatst in de ontwerpwet.

Volgens Theo Vishnudatt (Mega Combinatie/NDP), voorzitter van de commissie van rapporteurs, moet de wet de garantie geven op veiligheid, doelmatigheid, de kwaliteit en beschikbaarheid van bloed en bloedproducten. Privacy van de donor, testen van bloed, vaststellen van tarieven van bloedproducten, betaling van patiënten voor ontvangen bloed aan de ziekenhuizen, besmetting van de ontvanger en van de donor, behoren tot de discussiepunten in het parlement.

Wettelijk kader nodig
Het wetsvoorstel bevat strenge regels die structuur moeten brengen in de bloedvoorziening. Er zijn ook sancties bij het niet naleven van de regels. De stichting Nationale bloedbank, die opereert onder het Surinaamse Rode Kruis, heeft wel standaarden ontwikkeld voor de procedures en controles rond de bloedvoorziening. Deze richtlijnen, protocollen en codes zijn van het Internationale Rode Kruis en de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO). Echter zijn deze niet beschermd in de Surinaamse wetgeving.

Het risico van besmetting kan worden voorkomen door tekortkomingen weg te werken in de wijze waarop het bloed van de donor wordt afgenomen, getest, bewerkt en opgeslagen. Het parlement wil dat de grootste zorgvuldigheid in acht wordt genomen bij de selectie en keuring van donoren. Er moeten algemeen geldende voorschriften en een goede opererend kwaliteitsmanagementsysteem worden gehanteerd.

Eisen wettelijk vastgesteld
In de ontwerpwet wordt de minister van Volksgezondheid in staat gesteld om nationale rechtspersonen aan te wijzen als bloedvoorzieningsorganisaties, maar dan wel onder strenge eisen die bij wet zijn vastgelegd. Hieronder vallen eisen van veiligheid, kwaliteit, de doelstelling van de organisatie die niet gericht mag zijn op het verhandelen van bloedproducten met een winstoogmerk. De organisatie mag wel kostendekkend opereren.

Vishnudatt maakte de betaling aan donoren tot een discussiepunt in het college. Volgens de uitgangspunten van de WHO moeten bloeddonoren niet betaald worden tenzij het gaat om gemaakte kosten om het bloed af te staan. De ratio hierachter is dat bloed doneren geen zakelijke activiteit mag worden met het gevaar dat risicogroepen, zoals verslaafden zich aandienen om bloed af te staan.

Noodsituaties
De commissievoorzitter zegt dat er zich noodsituaties en omstandigheden kunnen voordoen waarbij urgent bloed nodig is en importeren daarvan teveel tijd in beslag neemt. In die noodsituaties vindt Vishnudatt dat wel een vergoeding moet worden gegeven aan de donor met in acht neming van de strenge wettelijke voorschriften.

Bij de behandeling van het wetsontwerp is ook aandacht besteed aan de vraag wie verantwoordelijk moet worden gesteld als er iets mis gaat en onveilig bloed is afgenomen, dat gezorgd heeft voor de verspreiding van ziektes. In de ontwerpwet is daarom opgenomen dat de donor aan strenge gezondheidsvoorwaarden moet voldoen. De wet moet ook de bestaande standaarden voor de kwaliteit van het bloed garanderen. Er zal een raad in het leven worden geroepen die de minister van Volksgezondheid adviseert. De raad zal ook tarieven voorstellen voor het dekken van kosten van de bloedvoorzieningsorganisaties. De Nationale Assemblee gaat vrijdag 12 uur verder met de behandeling van de ontwerpwet.