Goede spraak voorkomt communicatiestoornissen

Praten bij kinderen ontwikkelt zich stap voor stap. Elk kind doet dat op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo. Als kinderen beginnen te praten, moeten ze nog veel leren over taal en het gebruik van taal. Het begrijpen van taal, gespreksvaardigheden, grammatica, woordenschat en het vermogen om taal als denkinstrument te gebruiken, hebben jaren nodig om al doende te ontwikkelen en te verbeteren. Wanneer de taal en spraak niet volgens het normaal model verlopen, kan een logopediste uitkomst bieden.

Studenten in de afrondende fase van hun opleiding Logopedie houden twee lezingen over ‘Eigen stem en spraak’. Logopedisten houden zich bezig met allerlei stoornissen op het gebied van communicatie. Goed communiceren is een middel om contact te maken met andere mensen en om informatie uit te wisselen. Door communicatiestoornissen kunnen beperkingen optreden in het sociaal-emotioneel functioneren en in het opnemen en verwerken van informatie met als mogelijk gevolg leerstoornissen.

De opleiding van het Instituut voor de Opleiding van Leraren (IOL) organiseert de lezingen, waarvan de eerste ‘Taal en Spraak bij Kinderen’ vanavond wordt gehouden. De zestien studenten zullen tonen wat ze in de drie jaar hebben geleerd over dit onderwerp. De vierjarige opleiding Logopedie is in 2007 gestart en heeft al logopedisten afgeleverd op Bachelor Niveau. De nieuwe groep start in 2012.

Neurologische oorzaak
De tweede lezing wordt op 7 juni gehouden en gaat over ‘Taal en Spraak met een neurologische oorzaak’. Het is dan geen ontwikkelingsstoornis, maar een die is verkregen door bijvoorbeeld een aanrijding of beroerte. Mensen die niet meer kunnen praten, of niet uit hun woorden kunnen worden en ineens niet meer begrepen worden door de omgeving en hulp nodig hebben. In dit soort gevallen is er veel onbegrip van de omgeving en beperkt communicatie zich tot het hoofd noodzakelijke.De patiënt heeft echter ook behoefte aan praten en hier kan de logopedist de helpende hand bieden. De logopedist werkt vaak samen met de huisarts, school, schoolarts, (kinder)fysiotherapeut en/of specialist.