Column: Politieke Borrelpraat (PBR) deel 99

“Wat gebeurt er? Dat ding van het houden van de ACP/EU top in Paramaribo wordt één ruzie binnen die club.”
“Is door Baas; ik zeg je, deze Lill’Indjen gaat ze gek maken; eerst nationaal, nu zelfs internationaal.”
“En steeds hebben die bakra’s het nakijken met hem.”
“Nuanceer het een beetje; een deel van die Hollandse politici maakt een hoop lawaai.”
“Aan welke kant staan die Nederlandse Kamerleden met een Surinaamse achtergrond?”
“Je mag eenmaal raden.”
“Volgens mij kan dat groepje het niet hebben dat de huidige administration in Paramaribo niet aan zijn leibandje loopt.”
“Ze maken zich zorgen om de rechtsstaat in Suriname, om verstoring van het gerechtelijk proces, om de amnestie voor schenders van mensenrechten.”
“Ai, ai, wat maken die Noordzeebroeders zich toch een boel zorgen over ons! Als ze ons elke keer als ze zich zo zorgen om ons maakten honderd euro gaven, boi, oen b’o goedoe now!”
“Vele onder ons zijn net als een eenkennig kind, dat plakt maar aan mammie en pappie, maar dat intussen al een volwassen man van 35 jaar oud is met een zelfstandig denkende vrouw en pientere kinderen, maar die bigi lokka gaat elke dag bij zijn moeder eten, bedelt z’n pa om gasbom voor hem te betalen, kan z’n eigen potje niet eens koken en kijkt neer op het afwassen van het vaat en het bezemen van de eetkamer, omdat dat thuis bij mammie door dienstmeisje werd gedaan.”
“Dus met andere woorden: we zijn een verwend volk; verwend door de kolonisator. Wat is dat voor nonsens?”
“Nu leert dat modern vrouwtje hem die verwennerij af; hij moet op z’n kleine kinderen leren passen als zij aan het werk is en hij vrij is, die kleine pap geven en pamper verwisselen waar hij vies voor is; hij laat die baby desnoods met die poepe-pamper tot dat z’n vrouw thuis komt en wordt boos als ze hem op z’n donder geeft. Hij belt liever z’n moeder om het voor hem te komen doen of zoekt een goedkoop dienstmeisje.”
“Oh, dus volgens je beeldspraak gaan we onze eigen verantwoordelijkheden uit de weg, we zijn daar zelfs te vies voor en is het de ex-kolonisator of andere donoren die steeds moeten inspringen? Dat is toch niet waar? Je beeldspraak klopt van geen kant!”
”Maar zijn moeder wil op d’r ouwe dag ook een beetje rust en die onderbetaalde dienstmeisjes vinden een beter betaald werk en blijven weg.”
“En z’n pa wil hem maar steeds de les lezen hoe hij z’n huishouding moet draaien, dat hij geen lening moet nemen om een eigen perceel te kopen en te gaan bouwen, nee mang, blijf liever je hele leven in een huurhuis, no go tik paimang foe go bouw oso, laat niets voor je kinderen. Geniet, ga op reis, geef grote feesten, klaar joe moni, dat is het leven.”
“Met andere woorden, we hebben in Suriname een mentaliteit om de pot te verteren en niet aan de dag van morgen te denken? Ej zuiplap, dat geldt echt niet voor ons allen.”
“Ha, die is goed. En als onze bigi lokka ouder wordt, en de huurbaas verhoogt de huur elk jaar in euro voor hem, dan is het maar klagen en klagen en de huurbaas uitschelden voor uitbuiter. Maar toegeven dat hij liever naar z’n partner had moeten luisteren en niet naar z’n pa, dat nooit. De hand nooit in eigen boezem steken; altijd de schuld bij anderen zoeken.”
“Maar die adjersie-torie van jullie is goed, dat is precies de relatie tussen die ouwe politieke orde hier en die nieuwe orde daar.”
“Typisch koloniaal Hollands: je eigen kinderen tegenwerken als ze niet doen wat jij wil. Dan trek je hun zakgeld in, dan ga je ze straffen, geen ontwikkelingshulp meer, geen humanitaire hulpprojecten meer, zoals die stad Amsterdam heeft besloten.”
“Zeker kunnen die het niet verkroppen dat ze geen eigenaar meer zijn van de kolonie, van de volksplanting Suriname.”
“Maar met al die maatregelen straffen ze juist eenvoudige, arme, minder geschoolde mensen, weduwen en wezen en schoolkinderen uit volksbuurten het meest.”
“Stelletje dwazen; zien ze niet in dat ze Basis en z’n Kabinetsclub met al die dikbetaalde adviseurs niets doen?”
“Volgens mij kunnen ze Basis nergens treffen, dus dan treffen ze ons in de hoop dat we agressief worden en het dan op Baas gaan afreageren.”
“Oh, dan moeten wij zeker de straat op gaan, de zaak lamleggen, en voor hun pak slaag en blauwe bonen gaan vangen? En als het goed uit de hand loopt, zitten zij daar lekkertjes en wij hier met de gebakken peren, en de diepe wonden en trauma’s, net als zoveel jaar geleden.”
“Leren we dan wel uit het verleden?”
“Zo te zien zijn bepaalde groepen erfelijk belast om steeds dezelfde fouten te blijven maken.”
“Da wat moeten we doen? Moeten we Baas gaan ondersteunen, met al die baas-spelende adviseurs, die bijvoorbeeld mede-landgenoten tot staatsvijanden verklaren als die niet aan hun leibandje lopen?”
“Wil je dan liever dat gekrakeel van de Noordzee ondersteunen, dat ons in feite nooit echt vooruit heeft willen helpen en de meerderheid onder ons tot domme mensen verklaart omdat die van hun democratisch recht gebruik gemaakt heeft om op de PvB te stemmen?”
“Wat is PvB?”
“Partij van Baas, oen!”
“Ik wil geen van beide; ik wil iets van onszelf ondersteunen, PvO, Partij van/voor Ons. We zijn nog steeds de speelbal tussen machten uit het buitenland, of het nou pro of anti Noordzee is, voor beide kampen is Suriname maar bijzaak, terwijl hun fight tegen elkaar hoofdzaak is.”
“Maar misschien moet die PvO van je het goede gevolg van dit gekissebis worden; we krijgen dan toch zo een genoeg van hun beiden, dat we onderling de gelederen sluiten en een hechte band smeden.”
“Maar kijk hoe buurman Ramotar Baas heeft ondersteund: als de EU/ACP-top niet in Paramaribo wordt gehouden, wordt die ook niet in Guyana gehouden.”
“Ja, maar buurman Donald ondersteunt Baas echt niet zomaar. Voor wat, hoort wat.”
“Die brug over de Corantijn, bijvoorbeeld.”
“Of meer SLM-vluchten op de lijn Georgetown-Miami-New York.”
“Or legalizing the Back Track.”
“Zie je, dat kunnen die bakra’s niet hebben: we draaien steeds beter: goud, olie, rijst, onze vliegmaatschappij, onze economie groeit, steeds meer Nederlanders komen hier met vakantie of zich voor korte of langere tijd vestigen.”
“En zij dreigen daar met die hele euro van ze failliet te gaan.”
“Of ze delen de zaak in tweeën: de noordeuro met die zuinige, spaarzame hardwerkende Euro-peanen, en die zuideuro met die zachtwerkende, profiterende en corrupte Pleuro-peanen.”
“Een vriend van me die aan numerologie doet heeft voorspeld dat de euro qua koers met de helft zal dalen en dat er grote ontwikkelingen in Suriname te verwachten zijn, met als topjaar 2014.”
“Dat kan je ook zonder de nummers voorspellen.”
“Dan is het binnen de groenen al begonnen.”
”Hoezo? Is Ronald von Lippe afgetreden?”
“Begin niet, begin niet, anders ga ik ook dingen zeggen van Desi de Kale.”
“Je moet durven, Suriname goes Paars.”
“Jij ziet al paars vanwege je bloed in je alcohol.”
“Nee, ik bedoelde geen Ronald, ik bedoelde Coby. Die is voorzitter van de grootste afdeling van de Groenen geworden, afdeling Paramaribo.”
“Dat had mijn nummervriend ook voorspeld.”
“Coby heeft z’n les geleerd: niet via achterdeurtjes en voorzitter slijmen voorzitter proberen te worden, maar van onderaf, vanaf de basis. Opklimme jonge. Aanvalleeuu!!”
“Als ik Coby vergelijk met die twee kandidaat-voorzitters, dan steekt hij er met kop en staart bovenuit.”
“Ja, vooral met dat eerste.”
“Maar professor Anasie, de cultureel adviseur van Baas, heeft opdracht gegeven dat alle organisaties de woningen van het Fort Zeelandia-complex moeten ontruimen.”
“Ai, mi lees a sani toe. Volgens de beschikking die ex- onderwijsminister Hawiet toen had opgemaakt, mag de overheid in staatsbelang deze gebouwen te allen tijde terugvorderen.”
“Ja, dus bijvoorbeeld bij een tegencoup, zoals de Pagwacoup, toen Basis minstens een dag de macht kwijt was.”
“Da wat is nu ‘in staatsbelang?”
“Laat de onafhankelijke rechter dat uitmaken, zou ik zeggen.”
“Mijn hemel, wat zal die Hollandclub dat erg vinden.”
“Maar prof Anansie heeft voor z’n eigen orga wel een leuke woning uit dat complex gereserveerd.”
“In plaats dat ze die huisjes renoveren, fully airco maken, en aan toeristen verhuren voor 200 US per overnachting, eventueel met ontbijt en echt Surinaams middageten erbij, dan verdienen we eraan.”
“Ja, want het onderhoud van die houten woningen kost bommen geld.”
“Daarom staan een hoop van die historische gebouwen van de overheid, zoals aan het einde van de Waterkant, te rotten.”
“Waarom slopen ze die bouwval van dat verbrande kruitmagazijn daar vlak bij het kabinet van pres niet? Dat ding valt niet meer te herstellen.”
“En op de fundamenten een leuk hotelletje in koloniale stijl bouwen, 175 US per overnachting.”
“Jij ziet alleen dollars per overnachting.”
“Tuurlijk, dat hele gebied daar is zeer toeristen-aantrekkelijk.”
“Vanaf Waaggebouw tot en met Palm Palace.”
“Er zijn wat storende elementen tussen, die moeten wel geruimd worden.”
“Wat bedoel je, wat bedoel je?”
“Neks, neks, Baas mag daar blijven, wordt niet boos, ik bedoelde hem en sem kabinet echt niet. Dalijk verklaar je me tot staatsvijand of staatsgevaarlijk.”
“Dan bedoelde je ’s lands praat- en babbelclub?”
“Nee, ik heb niets gezegd, laat ze allemaal maar blijven midden in het toeristencentrum; ze zijn toch ook vaak toeristen daar.”
“Ruimtelijke ordening is niet onze sterkste kant.”
“Wel worden grote, afzichtelijk bloempotten met een vieze grijze kleur daar geplaatst om Pleinparkeerders te voorkomen.”
“Maar hoe komt het dat die ACP-landen zo opeens één vuist maken tegen de EU-landen?”
“Volgens mij hadden ze in deze orga al lang genoeg van die Europese heerszucht. Er was alleen een katalysator, een aanjager van het proces nodig.”
”En daar was Li’ll Indjen, volgens mij a nak ding wan hebi Iendjie-kroi.”
“Ook dit had mijn nummervriend voorspeld.”
“En een paar van onze parlementariërs voeren goedkope oppositie door te huilen dat door het niet houden van die top hier heel wat inkomsten verloren zullen gaan.”
“In plaats dat ze één vuist helpen maken tegen die Europeanen, die sinds 1492 aan deze kant van de aardbol de dienst willen uitmaken.”
“Is wij willen, is wij geven ze die ruimte.”
“Omdat ze sommigen onder ons steeds weer die klassieke kraaltjes, spiegeltjes en messen voorhouden om ons gele metaal daarvoor in ruil mee te nemen.”
“Wij nemen die goudgele vloeistof in ruil tot ons. Heren proost. En dan ga ik ervandoor.”

Rappa