In deze uitdagende periode, waar de Covid-19 pandemie en de sociaal-economische crisis het leven van velen heeft ontwricht, wordt de noodzaak om moreel standvastig te zijn groot. De Covid-19 pandemie heeft velen verdriet, financiële onzekerheid, en nog vele andere vormen van tegenslag bezorgd. Voor eenieder zijn de beperkende maatregelen die genomen zijn om het aantal besmettingen van het kwaadaardige virus te beheersen, voelbaar. Net alsof de gevolgen van Covid-19 nog niet erg genoeg zijn, heeft het Surinaamse volk tevens te maken met een grote schuldenlast die op het dagelijks leven een zware wissel trekt. Voor velen is dit een Pasen van eenzaamheid, te midden van het verdriet en de ontberingen die de pandemie veroorzaakt, van lichamelijk leed tot economische moeilijkheden.

De gedachten van HVB gaan in de eerste plaats dan ook uit naar velen die rechtstreeks door Covid-19 zijn getroffen, de zieken en de familieleden die rouwen om het verlies van hun dierbaren, van wie zij in sommige gevallen zelfs geen definitief afscheid hebben kunnen nemen.

Bestaansonzekerheid, het verlies van arbeid en inkomen, dreigende armoede bij sommige delen van de bevolking en het gebrek aan een optimistisch perspectief, kunnen leiden tot chaos, moreel verval, onverschilligheid en ten slotte apathie. De HVB vindt, geheel in lijn met de paasboodschap, dat de penibele situatie waarin het volk van Suriname verkeert, vraagt om het opzij zetten van egocentrisme en verdeeldheid. De uitdagingen waar hij voor staat, wordt namelijk door iedereen gedeeld en gevoeld, zonder onderscheid in achtergrond, politieke keuze, afkomst en/of sociale status.

De HVB is ervan overtuigd dat de verscheidenheid van het Surinaamse volk geen schadepost is voor het vinden van oplossingen om de crisissituatie het hoofd te bieden. Geheel passend in de boodschap van Pasen vraagt de HVB eenieder om extra empathie te tonen, steun en troost te bieden aan de meest kwetsbaren, daklozen, eenzamen, vluchtelingen, mensen met een beperking en ouderen.