Brunswijk: Ik heb mijn Master-bul niet gekocht!

Ronnie ‘Bigi Bravo’ Brunswijk is afgestudeerd, Master of Business Administration. Hij heeft zaterdag zijn thesis Environmental Friendly Gold Mining in the East Sipaliwini Area of Suriname gepresenteerd en verdedigd in de Flex Mall. Ontroering, blijdschap en trots in de met geel en zwarte ballonnen versierde zaal. Brunswijk (Assembleelid en voorzitter van de ABOP) is rustig en beheerst. “Je bent nooit te oud om te leren, dit is een voorbeeld aan de drop outs,” zegt een stralende Brunswijk. “Drop out zijn is niet het einde, if yu wani yu o doro, met kennis kom je verder.” Brunswijk benadrukt dat hij zijn diploma niet heeft gekocht, zoals beweerd wordt op social media.

Brunswijk heeft de titel behaald aan de Akamai University in Hawaii. Zijn supervisor is professor Hubert Rampersad geweest. In een Skype gesprek geeft Rampersad aan onder de indruk te zijn van de student Brunswijk. “Zijn voorbeeld verdient navolging. Hij is leergierig om daarna de opgedane kennis direct toe te passen. Het is duidelijk dat hij een droom heeft om waar te maken,” geeft de ‘Full Professor at Akamai’ aan.

Op de kritiek die op social media is losgebarsten heeft hij ook wat opmerkingen. Brunswijk zou bijvoorbeeld het diploma hebben gekocht en zijn taalgebruik is te slecht. Rampersad wuift de kritiek weg en vindt dat dat een van de redenen is waarom Surinamers nog steeds is blijven steken omdat het volk blijft trappen in ‘politici die goed Nederlands praten en alles al schijnen te weten.’ “Ronnie laat zien dat om Suriname te veranderen je bij jezelf moet beginnen,” zegt Rampersad. “Hij doet het niet alleen voor zichzelf of de marrons. Hij doet het voor Suriname, hij wil innovatie. Hij is gaan studeren. Hij nam zijn studieboeken mee naar het veld, om direct te toetsen of toe te passen.”

Het onderzoeksgebied van Brunswijk was het Oost Sipaliwini gebied. Hij heeft 115 bedrijven onderzocht en geïnterviewd. 70 hebben meegewerkt, de overige weigerden informatie te verschaffen. Brunswijk concludeert dat het gebruik van kwik, hoewel er wetten zijn die dat verbieden, door de overheid getolereerd wordt. Het wordt nog steeds gebruikt door de goudzoekers door onwetendheid en gebrek aan kennis. Voor de goudzoekers is dat nog steeds de snelste manier van goud winnen. Men is wel bereid over te stappen naar gezondere systemen maar die zijn vaak onbekend en dan nog te duur, concludeert Brunswijk.

De overheid moet meer stoppen in voorlichting, de mensen meer kennis geven over hoe milieuvriendelijk te werk gaan, stelt Brunswijk voor. Temeer omdat het Minamataverdrag over gefaseerd uitbannen van kwik is aangenomen. De commissie Ordening Goudsector heeft geen orde gebracht. De commissie hield zich meer bezig met geschillen oplossen dan tegengaan van kwikgebruik en milieuvervuiling, antwoordt Brunswijk tijdens de vragenronde.

Brunswijk is ook actief in de goudwinning. “Ik gebruik geen kwik,” garandeert hij. “Ik ben de studie begonnen om na te gaan hoe het staat in het gebied. Ik ben het gaan bestuderen. Dingen moeten anders gedaan worden want als we zo door blijven gaan, krijgen we nog meer problemen. Men is wel bereid anders te werken maar de kennis moet wel naar de mensen gebracht worden. Ze hebben ook hulp nodig. Ik kon wel overstappen maar niet iedereen kan dat.”

Brunswijk stoort zich niet aan opmerkingen alsof hij het diploma gekocht zou hebben. “Ik ga mezelf niet voor de gek houden,” antwoordt hij. “Wat ik wilde hebben is scholing. Ik heb onderzocht welke bijdrage ik kan leveren om de goudsector milieuvriendelijker te maken. Ik heb kennis vergaard, dus als men zegt dat Brunswijk dat diploma heeft gekocht…ik ga mezelf niet voor de gek houden.” Brunswijk licht toe dat de driejarige studie aardig wat geld heeft gekost. US$ 7.500 per collegejaar. De excursies naar het gebied kon hij drukken door de inzet van een eigen vliegtuig, eigen boten en atv’s geeft hij aan.

René Gompers