Kanttekeningen bij ontwerp Grondenrechten (1)

De kolonisatoren, Engelsen van 1650 tot 1667 en de Nederlanders van 1667 tot 1975, hebben de eigendomsrechten van de Inheemsen genegeerd alsof ze nooit hebben bestaan. Het niet erkennen van de originele eigendomsrechten van Inheemsen op de grond door de kolonisator, geeft ons niet het recht om in hun voetsporen voort te gaan en net te doen alsof Inheemsen geen eigendom hadden voorafgaand aan de Europese occupatie.
Uitgaande van de memorie van toelichting van de ontwerpwet Grondenrechten van Inheemsen en Tribalen, zou er sprake moeten zijn van een zeer progressieve wet die eindelijk orde op zaken stelt. Een nationale wet die eindelijk koloniale structuren van weleer definitief opzijzet. Onder a2 van ALGEMEEN stelt dit ontwerp:

De doelen van deze wet zijn als volgt:
- De wettelijke erkenning van de collectieve rechten en collectieve rechtspersoonlijkheid van de Inheemse en de Tribale volken in Suriname.
- Het garanderen van de rechtszekerheid en rechtsbescherming van de collectieve rechten van de inheemse en de tribale volken.

De doelen van deze wet zouden echter moeten zijn:
- De wettelijke erkenning van de originaire eigendomsrechten op de grond van de Inheemse volken en de derivatieve rechten daarop van de Tribale volken in Suriname.
- Het garanderen van de rechtszekerheid en rechtsbescherming van deze rechten op de grond van Inheemse en Tribale volken.

De oorspronkelijke eigenaren van de grond in Suriname worden door de ontwerpwet Wet Collectieve Rechten Inheemse en Tribale Volken wettelijk in een eng keurslijf geperst waarbij zij van de ruimhartigheid van coalitie, de oppositie en de regering, de 'gelegenheid' zullen krijgen om binnen een straal van 5 kilometers rondom hun huidige woongebieden, traditionele activiteiten te ontplooien. Zij krijgen 'collectief eigendom' op hun eigendom. Met dit collectief eigendomsrecht zullen ze heel weinig kunnen beginnen. De term collectief eigendom mag niet verward worden met eigendom zoals die is neergelegd in artikel 625 van het Burgerlijk Wetboek dat voor heel Suriname geldt. Collectief eigendom is geen eigendom!

Wij staan als samenleving op het punt om een stuk onrecht tegen Inheemsen en Tribalen te bevestigen die zijn weerga in onze geschiedenis niet kent. Wij dienen als samenleving deze vraag te beantwoorden: hoe democratisch is de democratische rechtstaat Suriname wanneer hij voorbijgaat aan de oorspronkelijke eigendom der Inheemsen. Er zijn meer dan 300 jaar voorbijgegaan aan de bezetting van de oorspronkelijke eigendom der Inheemsen. Maar wij zijn Surinamers en geen kolonisator. In aanloop naar 50 jaar onafhankelijkheid zullen wij de oorspronkelijke eigendom der Inheemsen moeten erkennen!

Wij kijken samen met de inheemsen tegen de roof aan van hun land die eeuwen geleden is begonnen door Europese rovers. Die roof was gespeend van enige beschaving. De gevolgen zijn nu nog steeds merkbaar. In het vervolg van dit artikel zal ik om die reden de term 'barbaren of barbaar”'gebruiken voor aanduiding van de wrede indringers uit Europa vanaf hun zogeheten “ontdekking” van Amerika, tot heden.
Zeer lezenwaardig binnen dit verband is het meesterwerk van Eduardo Galeano: Las venas abiertas de America Latina, “De aderlating van een continent”. De wrede kolonisatie van Latijns-Amerika, waaronder Suriname, werd door Galeano vanuit een ander perspectief geschreven dan gebruikelijk door traditionele geschiedschrijvers.

Wikipedia: Met een barbaarse handeling wordt een onmenselijke handeling, een gruweldaad of wandaad bedoeld; een handeling zonder respect voor een ander persoon, of zijn bezittingen.

PVRS
Ch. N. Mijnals
Voorzitter
advkantmijnals@yahoo.com