Allereerst wens ik de heer dr. Glenn Sankatsing, geen onbekende binnen onze historische vernieuwingen en daardoor deelgenoot van het licht, te complimenteren met zijn artikel hetgeen, voor wat de inhoud betreft, niet voor tweeërlei uitleg vatbaar is. Toch schijnt het, in dit land, voorbij te gaan aan personen die verantwoordelijkheid dragen en anderen die geacht worden het te moeten weten.

Bij de eerste lezing hieromtrent hebben wij steevast erop gewezen dat om tot een rechtvaardig kiesstelsel te komen er geen rekening gehouden hoeft te worden met in wiens voor- of nadeel het stelsel zal uitpakken. Het zijn de kiezers die een gelijke representatie moeten hebben m.b.t. hun uitgebrachte stem. Bovendien zal de aanpassing in overeenstemming moeten zijn met de uitspraak van het Constitutioneel Hof, anders wordt inderdaad een ander Constitutionele Crisis veroorzaakt.

Wat een Land!
Met ons staatsbestel en de inrichting van onze staatsorganen verkeren wij in een gunstigere positie dan Nederland, omdat wij een Constitutioneel Hof hebben en de mogelijkheid binnen ons staatsrecht bezitten om vraagstukken zoals deze actuele middels een volksraadpleging op te lossen, indien de regering niet in staat is zulks conform de vigerende wettelijke procedure te bereiken.

Een referendum is het meest aangewezen middel om van de uitspraak van het Constitutioneel Hof af te wijken en niet zonder meer de rechter. Overigens is artikel 60 van de grondwet een normale voorgeschreven organieke bepaling ten behoeve van de kieswet, met dien verstande dat die wet met ⅔ meerderheid moet worden aangenomen.
Voorstellen van wetsontwerpen etc. zijn primair een aangelegenheid van de regering.

Artikel 75 van de grondwet luidt als volgt:
1. De president biedt de wetsontwerpen of andere voorstellen van de regering aan, aan De Nationale Assemblee bij schriftelijke boodschap.
2. Aan de openbare beraadslagingen over enig ingekomen voorstel van de regering gaat altijd een onderzoek vooraf.
3. De Nationale Assemblee bepaalt in haar Reglement van Orde de wijze waarop dit onderzoek zal worden ingesteld.

Artikel 78:
Ieder lid van De Nationale Assemblee heeft het recht ontwerpen van wet aan De Nationale Assemblee ter behandeling voor te leggen, vandaar dat het effectiever is om in dit specifiek, gecompliceerd geval een ontwerp afkomstig van de regering te behandelen.
Desgewenst kan De Nationale Assemblee wijzigingen aanbrengen in de wetsontwerpen van de regering, artikel 76.

Voordat een wetsontwerp door De Nationale Assemblee wordt goedgekeurd, kan een belanghebbende krachtens de wet Constitutioneel Hof, toetsing van dat ontwerp verzoeken. Op die manier kunnen wij een heleboel ellende voorkomen.
Terwijl het bestuur nog worstelt met het vraagstuk van de te houden verkiezingen, geeft het ministerie van Binnenlandse Zaken blijk er geen snars van te hebben begrepen door infosessies voor het Centraal Hoofdstembureau te organiseren. Op basis van welke bepalingen?
Wij maken Suriname onsterfelijk belachelijk.

Eugène van der San