Marokko was erop gebrand om geschiedenis te schrijven en was zeker niet van plan de rol van underdog te vervullen. Van meet af aan zochten de Afrikanen vurig de aanval en dekten de tegenstander kort. Spanje liet zich niet onbetuigd en probeerde geheel volgens hun cultuur, geduldig op te bouwen. In de eerste helft was er niet duidelijk een bovenliggende partij aan te wijzen. Tegen het einde van deze speelperiode leek Marokko toch nog de leiding te nemen, maar de Spaanse defensie hield stand onder de serie aanvallen. Op slag van rust kwam Spanje gevaarlijk opzetten in het Marokkaanse doelgebied, maar ook de Europeanen waren niet succesvol in de afronding. Ploegen gingen bij een 0-0 stand de kleedkamers in.

Na de interval kregen we hetzelfde spelbeeld te zien. Ploegen voerden gedurende korte tijd series aanvallen uit, maar de doelpunten bleven uit. Na een uur spelen nam Spanje het spel over en controleerde gedurende de daaropvolgende twintig minuten de wedstrijd, maar kon geen doorbraak forceren. De laatste minuten van het treffen opende Spanje een waar offensief op de Marokkaanse defensie, maar die hield stand. Na 90 minuten was de stand zoals aan het begin: 0-0.

Voor de tweede opeenvolgende dag was er extra tijd nodig. In de verlenging hadden de Europeanen de overhand en kwamen de Marokkanen met hun rug tegen de muur en slaagden er ternauwernood in om overeind te blijven. Na 120 minuten voetballen was er nog steeds geen winnaar, waardoor strafschoppen de beslissing moesten brengen.

In de penaltyreeks trok Marokko aan het langste eind en mag naar de kwartfinales.