Guyana strijdt om wetteloze wateren te beheersen

InSight Crime en American University's Center for Latin American & Latino Studies (CLALS) publiceren een serie artikelen waarin gekeken wordt naar een scala aan illegale praktijken, malafide actoren en juridische mazen in de wet die de illegale visserij in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied voeden. Het eerste deel, "Plundered Oceans: IUU Fishing in Central American and Caribbean Waters", gaat over de uitdagingen op het gebied van wetshandhaving in relatie tot illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij (Illegal, Unreported and Unregulated fishing - IUU) in Jamaica, Guyana en Suriname. Vandaag het tweede artikel.

De commandant van de kustwacht van Guyana geeft vrijelijk toe dat zijn bewakings- en handhavingscapaciteiten zich uitstrekken tot slechts een fractie van de wateren van het land. Het enige schip dat de diepe zeeën van de Exclusieve Economische Zone (EEZ) van 200 mijl van Guyana kan bereiken, is een herbestemde mijnenveger, een Brits marine-oorlogsschip dat al bijna tien jaar aangemeerd ligt en voortdurend aan reparaties toe is.

De andere enkele boten in de vloot van de kustwacht zijn ontworpen voor patrouilles op zee van ongeveer 40 zeemijl, zei luitenant-kolonel Michael Shahoud, hoofd van de Guyana Defense Force Coast Guard. Het land heeft ook geen radar- en camerasystemen om boten te volgen. "We hebben een grote uitdaging om onze maritieme ruimte te bewaken", vertelde Shahoud aan InSight Crime.

Met bijna 285 mijl (460 kilometer) kustlijn claimt Guyana ongeveer 42.800 vierkante zeemijlen oceaan. Ambtenaren kunnen niet met zekerheid zeggen of schepen illegaal vissen in de niet-gecontroleerde wateren van het land. Nationaal veiligheidsadviseur Gerald Gouevia vermoedt van wel. Gouveia, een gepensioneerde legerpiloot, herinnerde zich dat een Canadees lucht- en ruimtevaartbedrijf ze gemakkelijk vond tijdens een demonstratie van zijn surveillancevliegtuig voor het leger van Guyana.
"Ik denk dat ze bijna 50 of 60 niet-geautoriseerde schepen in de Guyanese EEZ hebben kunnen oppikken", vertelde hij aan InSight Crime.
 
In 2021 had de kustwacht van Guyana 11 patrouilleboten, waaronder de vervallen mijnenveger, volgens een rapport van de bewakings- en controlecapaciteiten van de illegale visserijdeskundige Pramŏd Ganapathiraju. Vorig jaar kwam er een bewakingsvaartuig in dienst van het Visserijdepartement, en er zijn verdere toevoegingen aan de gang, waaronder de aankoop van een patrouilleboot van US$ 11,5 miljoen. Het schip van 35 meter dat naar verwachting dit jaar (2022) zal worden aangeleverd, zou in staat zijn om de EEZ van Guyana te patrouilleren.

De afwezigheid van een langeafstandsschip "is verontrustend", vertelde Ganapathiraju aan InSight Crime. Maar hij zei dat hij het meest bezorgd was over een gebrek aan informatie over hoe vaak de vloot werd gebruikt voor patrouilles en of boten die illegaal vissen werden onderschept.

"Het kost veel geld om die schepen te besturen", zei hij over de kustwacht van Guyana. "Alleen kijken naar het aantal schepen of de grootte van de schepen is niet genoeg om te zeggen dat ze het goed doen op zee."

Hoewel Guyana lange tijd een van de armste landen van Zuid-Amerika is geweest, ziet het land een meevaller van nieuwe olierijkdom. Bedrijven die olie vervoeren, dragen bij aan de monitoringmogelijkheden op zee, ook met privévliegtuigen die pendelen tussen de olievelden en de haven van Georgetown, zei National Security Advisor Gouveia.

Olie-inkomsten, zei hij, zullen ook worden gebruikt om maritieme operaties op te voeren. Toch "zal de kustwacht, met of zonder olie, deze dingen moeten doen", zei Gouveia.

Ondertussen zijn de binnenwateren anarchistisch, zei Pamashwar Jainarine, voorzitter van de Upper Corentyne Fishermen's Co-operative Society. Visgronden kunnen meer dan 200 boten hebben in gebieden die bedoeld zijn om ongeveer 80 vaartuigen te herbergen, zei Jainarine. Hij geeft de schuld aan een op hol geslagen vergunningstelsel, waar boten zonder onderscheid worden geregistreerd. Er bestaan ​​ook illegale landingsplaatsen en vangstgegevens zijn schaars.

"Het is al maximaal", vertelde Jainarine aan InSight Crime. "En dan komen er steeds meer boten in ons werkgebied."

Piraterij is al lang wijdverbreid in de wetteloze wateren van Guyana, waarvan de kustlijn tussen die van Suriname en Venezuela ligt. Hinderlagen zijn dodelijk geworden. Een territoriumoorlog tussen Guyanese vissers was gekoppeld aan een fatale aanval in 2018 waarbij vissers werden verbrand, aangevallen met machetes en overboord werden geduwd, sommigen met batterijen die als gewichten aan hun benen waren vastgemaakt.

Lokale vissers zijn beroofd van boten, dure buitenboordmotoren en honderden dollars aan vis en contant geld.

In maart vorig jaar zeiden functionarissen dat de autoriteiten de patrouilles langs de noordwestelijke kust en rivieren van het land hadden opgevoerd. Volgens Stabroek News zouden vissers in het Waini Riviergebied, dat grenst aan Venezuela, worden aangevallen door gewapende bendes uit het buurland.

Visser Basdeo Sharma zei dat hij en zijn visserscollega's zich nog steeds onbeschermd voelen. "Als we naar buiten gaan, zijn we weerloos", vertelde hij aan InSight Crime. "We zijn als zittende eenden op het water."