Op mangrove dag: 'Now I know the value'

Hij kijkt ontzet en zijn verbijstering wordt groter naarmate de boot verder landinwaarts glijdt. Ineens springt hij uit de boot, ploetert door kniehoog modder en omhelst hij zwaar emotioneel een boompje. Een rode mangrove die boven hem uit reikt. Vier jaar geleden heeft hij het boompje, toen niet meer dan een stokje van bijkans 30 centimeter, in een braak modder land geplant.

Dave George (53) kan zijn geluk niet op. Zijn boompje staat prachtig tussen al het nieuwe mangrovebos dat is geplant. Beringshole op rechteroever van de monding van de Nickerierivier die uitkomt in de Atlantische oceaan. Vier jaar geleden hebben twaalf personen op initiatief van professor Sieuwnath Naipal zo'n tweeduizend kwekelingen van de rode mangrove geplant, met het doel verder kustafslag te voorkomen.

De plantjes worden op een afstand van twee tot drie meter in de zoute zeemodder gezet. Een deel van de plantjes is door de getijden en weersomstandigheden weggespoeld, maar het overgrote deel is blijven staan. George is een van de twaalf mensen die wekenlang in de modder heeft geploeterd en de weersomstandigheden heeft getrotseerd om samen met professor Naipal de natuur een handje te helpen zich te regenereren.

Van een modder land is geen sprake meer, de mangrove groeit welig, netjes in rijtjes zoals geplant en daarom heen groeien de zwarte en witte mangrove met evenveel enthousiasme. "De natuur is dankbaar en heeft alleen maar een duwtje nodig, om haar kracht en standvastigheid te tonen," zegt George, die visser is.

Vier jaar geleden was hij net als andere vissers niet vermurwen voor het mangroveproject. Hij vertelt dat ook hij mangrove kapte voor zijn visnetten. Het hout van de mangrove gebruikte hij om zijn vangst te roken. Het kappen van mangrove werd verboden en de vissers kregen alternatieven aangewezen. Het gros was niet weg van de alternatieven, maar heeft zich gaandeweg verzoend met het feit dat er geen mangrove meer mocht worden gekapt.

De ommekeer bij George kwam toen hij voor transport van de plantjes werd ingehuurd en getuige was van het werk dat vrijwillig en onbaatzuchtig werd verzet. Ook hij wilde zijn steentje bijdragen en hoe...

George vist nog steeds en hij is tevreden met zijn vangsten. Hij is echter enthousiaster over 'zijn mangrove plantage'. Hij klimt in de ene na de andere mangrove boom die er is geplant, hij wil dat er foto's worden gemaakt van hem in de bomen, want het zijn de bomen die hij heeft geplant. Hij straalt van trots dat zijn plantjes de weergoden hebben getrotseerd en het hebben overleefd. Fier nestelen de steltwortels van de mangrove zich in de vruchtbare modder. Wat het nog mooier maakt, is dat de boompjes al zaden dragen. Zaden die straks geoogst kunnen worden, om nog meer plantmateriaal te maken voor een ander succesverhaal.

De uitspraak van George: "Now I know the value of the mangroves" is een statement op de Internationale Mangrove Dag die vandaag wordt herdacht.