Twee jaar na de verkiezingswinst van de huidige coalitie krijgt Suriname er wederom een nieuwe ambassade bij, dit keer in Marokko. En niet alleen dat, wij krijgen er tegelijkertijd ook een consulaat bij. Voor wie niet weet zou het lijken dat Suriname nu gouden tijden doormaakt. Echter niets is minder waar. De samenleving heeft het elke dag moeilijker om niet te spreken van een steeds uitzichtlozere toestand.

Het buitenlands beleid van de regering Santokhi heeft geen baanbrekende resultaten geboekt. Voor de vele miljoenen die reeds geïnvesteerd zijn in de vele reizen van de minister van Buitenlandse Zaken evenals de president en zijn gevolg, is er geen enkele noemenswaardige grote Foreign Direct Investment binnengehaald. Integendeel hebben wij het schandelijk debacle met HPSG op ons conto bijgeschreven gekregen. De grote belangen van Suriname waar wij toerekenen het definitief bevestigen van onze landsgrenzen, m.n. de kwestie Tigri, worden op de achtergrond geschoven en gebagatelliseerd. Alleen om mee te mogen doen zijn wij  in ons buitenlands beleid bereid om de Surinaamse belangen ondergeschikt te maken aan de belangen van andere mogendheden. De spraakmakende kwestie van de visvergunningen met Guyana is daar een goed voorbeeld van.

Ook de opening van de ambassade en consulaat in Marokko weerspiegelt deze attitude. Marokko zou namelijk een deel van onze operationele kosten voor de diplomatieke missies op zich nemen. Dit betekent dat Suriname instemt zijn belangen, daar waar de ontvangst Staat dat behoeft, ondergeschikt te maken. Dat Suriname bereid is blind te zijn waar het moet zien en te zwijgen waar onze waarden vereisen dat wij spreken. Onze soevereiniteit staat op de helling. Daar wij zoals vaker door president Santokhi en minister Achaibersing verwoord ons in een crisis situatie bevinden zou het van prudent bestuur getuigen nu geen ambassades op te zetten, tenzij het virtueel is.

Marokko heeft een duidelijk doel met haar diplomatieke bewegingen in de wereld: Garanderen dat er geen steun meer is voor Polisario. Het toont veel overeenkomsten met de buitenlandse politiek van landen zoals China t.o.v. Taiwan. Wat is onze noodzaak voor de diplomatieke vertegenwoordiging: personenverkeer, economisch verkeer?

DA’91 heeft de regering bij haar aantreden juist geadviseerd de diplomatieke missies te evalueren. De geschonden reputatie van Suriname is wat aangepakt moet worden. En in tegenstelling tot wat de president vandaag nog uitlegde op de persconferentie is het imago niet versterkt. Wij hebben nog steeds veroordeelden voor drugs in  de leiding van ons land en NV. Surfin en HPSG bevestigen voor de buitenwereld het gebrek aan integriteit om niet te spreken over het nepotisme en de aanslag op de persvrijheid.

Investeringen in ons buitenlands beleid moeten zijn in deskundig en gekwalificeerde diplomaten. In smart diplomatie waarbij gebruik gemaakt wordt van honorair consuls, virtuele ambassades en niet residerende ambassadeurs. Om op dit moment meer ambassades te openen is slechts een excuus voor verspilling van broodnodige belastingcenten die ingezet moeten worden om o.a. onze burgers kwalitatief goede en betaalbare gezondheidszorg te leveren, de virtuele doorbraak te maken naar ons achterland zodat geen enkel Surinaamse burger nog verstoken hoeft te zijn van onderwijs en ook het ondernemerschap overal de eigen grenzen kan overschrijden.

En voor studiebeurzen hoeven wij geen ambassades te openen, die komen ook er zonder. ambassades zijn een kostbare investering en moeten gebaseerd zijn op heldere, lange termijn belangen. Er moeten goed uitgewerkte plannen en strategieën aan ten grondslag liggen. Het is jammer te zien dat in plaats van dat regering Santokhi kiest voor een verheffing en professionalisering van de buitenlandse politiek, diplomatie en buitenlands beleid, de oude traditionele gewoonte van holle beloften en politieke accommodatie wordt voortgezet.

Bovendien ontstaat steeds meer het idee dat er hard aan gewerkt wordt ons Surinaams imago met nog een negatieve lading te verzwaren namelijk, dat Suriname een ‘vote for hire’ is. Dat gaat ten koste van de waarden van onze samenleving op het internationaal podium en zal ons gegarandeerd niet alleen in de vingers snijden, maar ook in zeer netelige situaties doen belanden wanneer het gaat om standpunten op het vlak van o.a. fundamentele mensen- en burger/politieke rechten. Een eigen buitenlandse politieke strategie wordt door deze keuzes van regering Santokhi een illusie, omdat wij een marionet zullen worden van die landen waar wij het meest aan ‘verplicht’ zijn.

DA’91 doet een dringend beroep op DNA om te eisen van de regering dat zij inhoudelijk aangeeft o.a. welke handel Suriname zal drijven, welke producten, geschatte opbrengsten en welke investeringen hier te lande verwacht mogen worden en wat Suriname in ruil geeft aan Marokko voor het meebetalen aan onze ambassade. Dit zodat er een heldere afweging gemaakt kan worden van het zo noodzakelijk belang en de daadwerkelijke voordelen van het openen van een nieuwe ambassade midden in de Surinaamse crisis.  
Suriname verdient beter!

DA’91 Wetenschappelijk Bureau (Sectie Buitenlands beleid)