Column: Politieke Borrelpraat 691
05 Dec 2021, 20:12
foto


“Soh, we zijn terug uit Dubai en het reisgeld halen we driedubbeldwarskwadraat eruit door al die gesprekken, intenties, culturele shows, zuurstofproductie en weer eens al die investeerders die staan te trappelen om hun geld hier te komen steken.”
“Terecht zegt de president dat vooral het natraject zeer streng gemonitord zal moeten worden.”
“Laten we dat hopen, anders hadden we die US$ 900.000,- voor deze trip liever besteed om onze schulden bij de oliemaatschappijen af te lossen.”
“Maar zeggen jullie eerlijk: hebben we geen last van goedheid en maken we ons weer eens druk om allerlei wallerlei?”
“Wat bedoel je beste zuiplapbroeder?”
“Ik bedoel: terwijl dictator Poetin dreigt met oorlog in Oost-Europa, maken wij ons hier druk om het omzetten van het bureau van de First Lady, dat door de echtgenoot van de vorige was ingesteld, naar het Instituut van de First Lady met bijbehorend officieel logo.”
“Dus u vindt die hele commotie rond dit firstlady-ding maar waste of time?”
“Klopt. Er zal toch niets aan die tori veranderen. De volgende ‘First Man’ maakt er misschien ‘de First Lady VeePee’ van. Laten we onze energie liever besteden om ons voor te bereiden om de gevolgen van bijvoorbeeld de steeds verder in elkaar zakkende gezondheidszorg op te vangen.”
“En maar klagen bij vlagen en blagen over die moorddadig gestegen prijzen in deze, o zo heilige koop-jezelf-maar-ten-dolle decembermaand.”
“Alsof al dat geklaag de prijzen omlaag zal doen gaan.”
“Ja, maar de mensen moeten hun hart toch kunnen luchten, stel je voor!”
“Ben ik eens, maar vele klagers kennen geen echte nood, en klagen zich bijkans dood.”
“En wattebout als de regering straks de benzineprijs met minstens SRD 2,50,- per liter moet verhogen, omdat de oliemaatschappijen niet meer in staat zijn de overheid te subsidiëren?”
“Meester, hoe denkt u dat het gesprek tussen regering en oliemaatschappijen over de aanpassing van de benzinepompprijs zal verlopen?”
“Er zal weer eens gekoehandeld worden en zullen wat laplapu-maatregelen getroffen worden. Net zo met de medische specialisten. Dan heeft de Tuftuf Regeerreisclub deze brandjes geblust en voor zichzelf weer eens een maandje adempauze gecreëerd.”
“Maar dat is toch geen beleid?”
“Natuurlijk niet, maar verwacht je weldoordacht beleid als men niet eens ervoor kan zorgen dat alle drukke kruispunten voorzien zijn van voorsorteervakken en zebrapaden, en de wegen van een witte stippellijn? Zie je nog steeds niet in hoe het feitelijke beleid al meer dan zestig jaar in ons land in elkaar zit?”
“Nou, eh…, nee, niet echt. Dan hoe dan, meester?”
“Als eerst: na flink wat podiumgeschreeuw, geweldige beloften en etnische opjutting zoveel mogelijk zetels binnenhalen. Dan regeermacht verwerven via veelal een samenraapsel van de meest ongerijmde politieke partijen, allemaal kapitalistische graaiers bij elkaar, om dan allerlei eigen-belangen-deals met wazige buitenlandse investeerders te sluiten, waarbij steeds een aardige ondertekeningsbonus in welke vorm dan ook aan de strijkstok blijft hangen.”
“Ja, u hebt ergens wel gelijk. Maar zoals zovelen weet u zo precies te zeggen waar we als land fout zijn, waarom we arm zijn gebleven en zijn blijven steken, hoe we zovele kansen hebben verspeeld, maar u bent niet in staat met een bruikbaar en uitvoerbaar stappenplan te komen om hier verandering in te brengen.”
“Beste jongere zuipvriend in ons midden; je hebt groot gelijk dat ik, en de zovele anderen, niet met een duidelijk oplossingsmodel kunnen komen, dus geen vaag ding met wenselijkheden zoals ‘we zullen, we moeten, we gaan moeten, we zullen gaan moeten. We willen steeds een oude, krakkemikkige, half verzakte brug met lapmiddeltjes en kortetermijnoplossingen in bruikbare staat houden, om er tot de volgende verkiezing nog snel over te rijden voordat hij in elkaar zakt.”
“Dan wat moeten we doen om hieruit te komen?”
“In dit voorbeeld: als de donder een nieuwe, stevige brug naast de oude, verzakte bouwen, hoeveel dat ook zal kosten en hoe lang de bouw ook zal duren.”
“Duidelijk. Maar hoe vertaal ik dat naar onze huidige praktijk?”
“We gaan de jongste generatie vanaf de peuteropvang, dan de kleuterscholen en dan verder de basisprincipes van gemeenschapsbesef moeten bijbrengen.”
“En die zijn?”
“Leer al die peutertjes eerst elke ochtend te groeten, de vlag en het volkslied te respecteren, hun proppen in de ton te doen, breng hen respect voor ouderen bij en hun klasgenootjes te accepteren, al zien die er soms een beetje anders uit. Leer ze vanaf  de kleuterklas tot en met de universiteit in groepjes met elkaar te werken, want samenwerken kunnen we heel moeilijk in dit land, we zijn meer op onszelf gericht.”
“Hoe bedoelt u meester?”
“Kijk maar naar de sport: we doen het goed in vele individuele sporten, maar doen het slecht met teamsporten, elkeen wil scoren, al staat hij of zij in een verkeerde positie en een teamgenoot in een betere. Zo ook in politiek partijen, in bedrijven en noem maar.”
“Maar deze omschakeling gaat veel tijd en geld kosten. En de eerste vruchten daarvan plukken we pas over minstens twintig jaar.”
“Klopt helemaal, daarom moeten we zo snel als mogelijk daarmee beginnen.”
“Als we daar in 1975 mee begonnen waren, hadden we de eerste vruchten daarvan al in 1995 kunnen plukken.”
“Maar in 1995 zaten we midden in een crisis die we zelf hadden veroorzaakt, vooral dankzij dat sjweef-teki beleid en dat gebrek aan gemeenschapsbesef.”  
“Klopt, onze leiders zijn eerder bereid om uit een zucht van kortstondig eigen gewin de toekomst van dit land steeds te verkwanselen, te verpanden aan de eerste de beste biedende buitenlandse ‘investeerder’. En steeds moet die van buiten komen, want zelf kunnen we dat zo te zien maar niet, ondanks het goede voorbeeld van Staatsolie.”
“Ja, steeds vanuit een diaspora, een dubaispora, een oppenheimerspora, een newdelhi-spora, een beijingspora en ruttespora en ga zo voort.”
“Inderdaad, en steeds met verwaarlozing van onze eigen ‘spora’, die al vaker ‘de hieraspora’ wordt genoemd, oftewel: de dyaso-spora, de hienja-spora. Die hieraspora wordt bewust over het hoofd gezien, die heeft geen status. Die moet maar slaafs onderdanig blijven en steeds maar de klappen van jarenlang wanbeleid van opeenvolgend politiek geboefte opvangen.”
“Klopt, maar ik zie dit niet op korte termijn veranderen.”
‘Ik ook niet, en daarom moeten we ons voorbereiden op het opruimen van de grote rommel als straks de boel links en rechts in elkaar stort.”
“Oké, proost op deze overdenking, die volgens mij een mooie wishfull thinking zal blijven, maar toch beter is dan dat oeverloos geklaag.”
“Ja, proost daarop.”


Rappa




 

Advertenties