Column: Vergeet niet dat het volk u daar heeft geplaatst
13 Jul 2021, 00:59
foto
Op 16 juli 2020 heeft president Desi Bouterse de staatsmacht overgedragen aan zijn opvolger Chan Santokhi die bij enkele kandidaatstelling gekozen werd verklaard. (Foto: Ranu Abhelakh)


Langer dan een decennium heeft Chan Santokhi gezwoegd om zijn voorganger, Desi Bouterse, van zijn troon te stoten. In 2010 was hij zijn tegenkandidaat, maar werd toen niet gekozen als staatshoofd. Op 25 mei 2020 is het haast onmogelijke gerealiseerd. De VHP groeide - door enorme steun van kiezers - van 9 naar 20 zetels en nam hiermee de leidende rol om de regering te formeren samen met de ABOP van Ronnie Brunswijk. De NPS en de PL mochten meeliften. Veel kiezers - die geen lid zijn van de oranje partij - hebben hun hoop gevestigd op Santokhi. "Dank, dank, dank", herhaalde hij in een toespraak diep in de nacht op 26 mei 2020.

"De erfenis en de crisis die wij straks gaan overnemen, is met geen pen te beschrijven. Wi mu' seti kondre bun. En meneer de voorzitter, dat is precies wat we gaan doen. W'o set' en samen. W'o set' en samen!" zei Santokhi na zijn verkiezing tot president. Op 16 juli 2020 heeft het nieuwe staatshoofd een beroep gedaan op eenieder om hebzucht, de drang naar macht en het eigen belang aan de kant te zetten. Toch is hij ervoor gezwicht dat hebzucht en drang naar macht van mensen uit zijn omgeving en die van partner ABOP, de boventoon voeren. Dit zal zelfs minister Diana Pokie de kop kosten - een kwestie die gerekt wordt naar 1 jaar regering. 

Het is een feit dat de regering immense problemen, een torenhoge schuld, zwakke instituten, noodlijdende staatsbedrijven, een aan obesitas lijdend ambtenarenapparaat, een berooid land met zwakke veiligheid, aangetast door houtluizen, heeft overgenomen. De puinhoop bleek veel erger te zijn dan aanvankelijk werd aangenomen. Bij de presentatie van zijn kabinet op 16 juli zei de president: "Er is veel gebeurd vooraf aan deze benoeming. Er is verkiezing geweest op 25 mei 2020. Er is een zware campagne gevoerd. Het volk heeft gesproken. Het resultaat van de uitspraak van het volk, bent u dat product vandaag. Vergeet u niet dat het volk u geplaatst heeft. U gaat werken voor dat volk. U heeft beloofd aan het volk dat u hem uit de crisis zal halen. Dat zal samen met het volk gebeuren. Wij zijn een volksregering. Wij zullen blijven communiceren met het volk".

In ieder geval zal niemand ontkennen dat het haast afgelopen regeerjaar hard is gewerkt en zeker door president Santokhi. Er moest een augiasstal worden opgeruimd. Er wordt op diverse gebieden orde op zaken gesteld. De schulden worden herschikt en een Herstelplan wordt - in samenspraak met het IMF - doorgevoerd. Er hoeft geen geld geleend te worden om salarissen en subsidies in orde te maken. Naast eigen besparingen heeft het volk zwaar moeten inleveren door diverse verhogingen en het terecht loslaten van de wisselkoers. Veel mensen zijn echter verarmd in het afgelopen jaar en kunnen het hoofd nauwelijks meer boven water houden.

Het zal goed komen met Suriname, belooft de president keer op keer. Maar het geduld van het al zo lang getergde volk raakt op, omdat de perspectieven uitblijven en beloften niet waargemaakt worden. Het geld is niet teruggehaald bij de mensen die het land in een afgrond hebben gestopt door zich eigendommen van de natie toe te eigenen. Integendeel moet het volk ervoor opdraaien. Ook de wapens zijn niet opgehaald bij de ex-president, terwijl zelfs een koe van zondag kon weten dat hij over een arsenaal aan wapens en munitie moest beschikken.

Samen doen, blijken loze woorden te zijn, want in alles worden eerst familieleden, dan vrienden en vervolgens partijloyalisten op de eerste plaats gesteld. De hebzucht en drang naar macht van sommigen zijn grenzeloos. Dit, terwijl alle positieve krachten nodig zijn om het land uit de diepe blubber te halen. In een jaar tijd is veel goodwill verspeeld door de regering. In nepotisme en regelarij is er geen verschil tussen deze en voorgaande regeringen. Het enthousiasme dat er was bij het overgrote deel van de samenleving, is behoorlijk verdampt.

Wanneer regeringen niet voldoen aan de aspiraties van de bevolking, zijn ze uiteindelijk gedoemd ten onder te gaan. Het Front met zelfs 40 zetels in 1987, is uiteindelijk ook doodgebloed. 1 jaar regering heeft de hoop van velen op verlossing de grond ingeboord. Blunders zijn goedgepraat en niet gecorrigeerd. De coalitie in De Nationale Assemblee is een verlengstuk van de regering geworden, in plaats van de stem van het volk te zijn. Het is goed om aan de vooravond van 1 jaar nieuw bewind de woorden van de president te herhalen: Vergeet niet dat het volk u daar heeft geplaatst!

Nita Ramcharan
Advertenties