Suriname zit in blessuretijd

Suriname vaart al lange tijd in woelige wateren en het gevaar van schipbreuk neemt toe. De kwaliteit van ons schip is niet het probleem, want nergens ter wereld zullen we een betere vinden. Roekeloze kapiteins, die zich niets aantrekken van de passagiers, staan al zeventig jaar lang aan het roer en hebben van ons land een Goslar gemaakt. Een politiek systeem gebaseerd op eigenbelang is niet in staat geweest ons te voeden, onze talenten tot wasdom te brengen, ons potentieel te benutten en ons tegen een epidemie te beschermen.
Wat in de wereld het toonbeeld is van verdraagzaamheid en solidariteit, werd gevaarlijk etnisch bespeeld omwille van de macht met de slogan "de partij komt eerst, Suriname daarna". Ons volk moest kiezen voor het minste van twee kwaden, maar keer op keer bleek dat het koudste plekje in de hel geen oplossing was. Verkiezingen, massademonstraties en geweld stuurden regeringen naar huis, maar het mocht niet baten, want we gingen van de sloot in de sloot.

Om ons land uit het moeras te halen, hebben we vandaag een praktische vertaling nodig van het meest misbruikte woord in onze politieke geschiedenis, 'alternatief'. "De geschiedenis leert dat een volk dat niet zelf opkomt voor zijn rechten het slachtoffer wordt van zelfzuchtige elites die de samenleving in grote ellende dompelen." (http://crscenter.com/lot.pdf). Zij die in wanhoop geen uitweg meer zien, onderschatten de kracht van de morele reserves van een volk om zijn toekomst veilig te stellen.

De krachtige actie tegen vriendjespolitiek is het eerste hoopgevende bewijs dat de kaarten anders kunnen worden geschud. Vol trots vertelde men ons dat men mensen te kort kwam om de 700 posten bij stichtingen en staatsbedrijven te verdelen onder familieleden, partijgenoten en vrienden. De reactie van ons volk was resoluut. "Basta! Dit is geen verworven recht, maar verworven onrecht!”"

De 70-jarige politieke traditie om ons land als een taart te verdelen, doet ons historisch denken aan de buit van Caribische piraten. Maar in de politiek is het beter geregeld. Afstand tot de leider bepaalt alles. Ver van de partij vang je wat kruimels, dichterbij pak je een melkbrood, en in het centrum word je de eigenaar van de bakkerij.

Politieke macht zonder moreel gezag is het resultaat van misbruik van de politiek voor persoonlijk gewin, waardoor de grondslagen van de democratie werden uitgehold. Om onze schaarse expertise optimaal te benutten moeten we daarom alle besturen van overheidsstichtingen en raden van commissarissen van staatsbedrijven met onmiddellijke ingang invullen door middel van een open sollicitatieprocedure met duidelijk omschreven functie-eisen en onafhankelijke technische beoordelingscommissies voor elke sector. Elke andere weg leidt tot schaamteloze vriendjespolitiek die van Suriname een stille verlaten plantage zal maken. Geen Mariënburg of Wageningen erbij, en geen politieke benoemingen voor technische bestuursfuncties bij EBS die het risico van kortsluiting alleen maar vergroten.

Partijpolitiek heeft ons naar de afgrond geleid. Geen enkele regering sinds 1949 gaat vrijuit, niet de huidige, niet de vorige, en als we niets doen, ook niet de volgende. Alleen de eigen kracht van ons volk, dat nooit een dubbele agenda heeft, kan ons redden en voorkomen dat iedere keer een andere politieke partij munt slaat uit wanbeleid en crisis.
    
Onze horizon gaat verder dan dorpspolitiek, tribalisme en eigenbelang die ons politieke systeem hebben verziekt. De geschiedenis leert ons hoe etnische sentimenten kunnen worden gemanipuleerd door spelers in olie, goud, hout en politiek, waardoor de rijkdom van een land een vloek wordt.

Dit heeft ons in een gevarenzone gebracht, waarvoor alleen het volk, als de rechtmatige eigenaar van het land, vanuit zijn diepste aspiraties een oplossing kan bieden. In blessuretijd moeten we geen tijd verliezen in een winterslaap van vijf jaar, maar luisteren naar de roep van ons volk, de smeekbede van onze kinderen, de onuitgesproken woorden van de ongeborenen, de stem van onze denkers en boodschap van onze dichters. Onze toekomst in handen nemen, zonder polarisatie, zonder wrok, zonder rancune, maar ook zonder vrees, is de heilige plicht en tegelijkertijd een wonderschone uitdaging "in wan kondre sa e prefuru fu kari en srefi Sranan". (http://crscenter.com/safrisabanawinti.pdf)

Glenn Sankatsing