Etnische politiekvoering, Etnisch bewustzijn of Racisme?
25 Feb 2021, 18:51
foto
Steven Alfaisi, voorzitter DOE.


Rassentegenstellingen zijn er heel lang in Suriname. Die worden voor een groot deel gevoed en zijn ook overblijfselen van het verdeel- en heersbeleid van onze voormalige kolonisator. Veel machthebbers na de kolonisator, hebben dit beleid verder ontwikkeld en geprofessionaliseerd ten eigen bate en zijn zeer geraffineerd in de uitvoering hiervan. Vooral de 'Creool/Blakaman' vs de 'Hindostaan' en later de 'Marrons' vs de 'Hindostaan' of 'Marrons' vs de 'Creool' of de marronstammen onderling voeren de boventoon.

De aangehaalde tegenstellingen nemen meestal in alle hevigheid toe, grenzen zelf aan de rassenhaat, en uiten zich vaak vlak voor de verkiezingen, tijdens de campagnes. Deze etnische tegenstellingen worden bewust  aangewakkerd door politieke opportunisten (leiders), die politieke munt hieruit willen halen. Vaak is het, een aanwakkeren van vrees van de eigen etnische groep ten opzichte van de andere. “Wanneer de 'dyuka' of de 'koelie', of de 'kafri' aan de macht komen, gaan ze je moeders en dochters verkrachten, je vermoorden, je verhongeren, je tot slaaf maken, alle gronden inpikken, je terugsturen naar een primitieve levensstijl, etc.”

De huilende derde is vaak het volk dat al decennialang wordt bespeeld, met etnische broodjes en spelen. Het maakt uiteindelijk voor de regisseurs niet uit tot welke etnische groep het volk, hun achterban bestaat, hun belang, en dat is geld en macht, is topprioriteit.

De afgelopen verkiezingen van 2020, die als bewuste stemgerechtigde zijn meegemaakt, heeft enkele opmerkelijkheden met zich meegebracht. Eén van deze, is dat de rassentegenstelling, tussen vooral de Marrons/Blakamans vs de Hindostanen, juist nu in alle hevigheid is toegenomen. De vraag is, waarom nu? Is het omdat er na lange tijd een Hindoestaan als president is gekozen? Wat duidelijk is, is dat de rassentegenstelling, politiek wordt gevoed en voormalige machthebbers, het idee hebben een voedingsbodem te hebben gevonden en een kans denken te zien, om weer heel snel aan de macht te komen. Ook proberen de huidige machthebbers hun verworven positie te consolideren door een etnische agenda uit te voeren en in stand te houden.

Hoe moeten wij dan, het volk, samen verder? Zullen we dan geen natie worden? Het antwoord is: Ja, we kunnen een natie worden, en hier kunnen wij vandaag gezamenlijk mee starten. Het is een proces dat langzaam op gang komt en elke Surinamer heeft hierin een bijdrage. De beste tijd om onze natie te vormen en verder tot ontwikkeling te brengen, is: Nu. We moeten verder gaan dan de verbroederingspolitiek van dhr Lachmon en dhr Pengel We moeten gaan naar 'Surinamisme'!. Waar we elkaar respecteren als mens en ook leven als mens. Dat is hetgeen dat we allen zeker zijn. Mens! En daarin kunnen wij elkaar ondersteunen. We zullen elkaars dans, samen dansen en elkaars lied samen zingen, de ultieme 'alakondre-dans op de allakondre-dron'. Educatie speelt hierin een belangrijke rol. Systematisch doelgericht onderwijs is noodzakelijk voor al onze kinderen om te komen waar we willen zijn als rechtgeaarde trotse Surinamers.

Evenwel zou het een utopie zijn als er zou worden gezegd, dat men zich naast het Surinamer zijn, geen Marron, Hindostaan, Javaan, Chinees, Buru, Inheems, Libanees, dogla of anders voelt. Elk van ons is een trotse Surinamer. Wij ondersteunen elkaar en vullen elkaar aan met onze cultuur, onze waarden en onze leefgewoonten. Etnisch bewustzijn is zelfkennis, waardigheid en de eigen identiteit erkennen en onder geen beding racisme. De “dogla” heeft geen vlag, zoals vaker populair wordt gezegd, maar die is de echte 'Bromtyi Dyari'. Suriname, een multiculturele samenleving waar wij elk individueel, onderling, samen en met elkaar werken aan het vormen van de Surinaamse identiteit, één waar elke etniciteit geldt en bijdraagt aan de identiteit van elke rechtgeaarde trotse Surinamer.

De ene etniciteit is niet superieur aan de ander. Wordt dit wel zo gesteld, dan kunnen wij spreken van verwerpelijk racisme. In Suriname, is hier geen ruimte voor. Wij hebben één gemeenschappelijk doel en dat is het vormen, begeleiden en ontwikkelen van onze natie, ons Suriname. Elke etniciteit is een verbindende schakel voor het ontplooien van duurzame relaties op nationaal en internationaal niveau. 

De hulpkreet die er wordt neergelegd, luidt daarom ook als volgt: “Blijf onze kinderen niet vergiftigen met het benoemen van zogeheten etnische tegenstrijdigheden. Werk verbindend en duurzaam naar een Suriname van ons allemaal.” Onze jongeren geven reeds het goede voorbeeld, door elkaar te helpen en te ondersteunen, ongeacht de etnische achtergrond. Laten wij deze trend blijven ondersteunen en traditionele gedachtegangen die dit niet ondersteunen, met z’n allen van de tafel vegen. 

Mr. Steven Alfaisi, MA
Voorzitter DOE            

U kunt het volledige artikel hier downloaden.
pdf-icon.gif Etnisch_bewustzijn_vs_Racisme.pdf                
Advertenties

Friday 26 April
Thursday 25 April
Wednesday 24 April