In 2020 zijn de puinhopen van paars echt goed zichtbaar geworden. Het resultaat van 10 jaar 'skoifi skoifi' beleid is immers dat de bevolking opgezadeld is met een schuld van ruim 3 miljard US$. Suriname is niet langer in staat de rente op de vele buitenlandse leningen af te lossen. De eigen spaartegoeden van burgers en ondernemers bij de CBvS zijn leeggeplunderd. Dat is slechts de financiële kant van het debacle van het gevoerde paarse beleid.

Veel erger is de puinhoop die achtergelaten is in vrijwel alle sectoren van de samenleving. De meeste parastatale bedrijven zijn van binnenuit leeggeroofd danwel door ondeskundig toezicht naar de rand van de afgrond gegleden. De gezondheidszorg beschikt weliswaar over kwalitatief goed opgeleide en toegewijde professionals, maar er is een groot tekort aan de noodzakelijke medische voorzieningen. Vijf ministers van Onderwijs in een periode van 10 jaar zegt voldoende over het zwalkend beleid in deze sector. Een human capital strategie vergt juist een lange termijn visie en implementatie. Voeg daaraan toe de belabberde omstandigheden waarin onze jeugd tot ontwikkeling moet komen.

Over de minachting van- en de uitholling van de rechterlijke macht kunnen ook veel voorbeelden aangehaald worden. Over het geheel van 10 jaar paars beleid zijn 60 ministers geaccommodeerd en vele 'toppers' aangesteld. Onder de noemer van 'neks no fout' is het gegraai tot het allerlaatste moment doorgegaan. Op de valreep van de overdracht van de regeermacht zijn snel nog wat staatseigendommen toegeëigend. Variërend van een auto vér onder de marktprijs, laptops of andere publieke goederen. Aan het volk werd dit gegraai in de wekelijkse 'limbo-show' de ether ingepompt alsof 'beleidsmakers en toppers van paars' hard voor het volk bezig waren, terwijl zakkenvullerij hoogtij vierde. Zwaaien met een projectenboek met prestaties van paars is tegen deze achtergrond volstrekt betekenisloos. Zeker als over de bestedingen onvoldoende verantwoording afgelegd is aan het parlement en al helemaal niet als blijkt dat je voor leningen inkomsten hebt verpand. Per saldo is het resultaat dat het volk crepeert.

De keuze die de bevolking op 25 mei heeft gemaakt is er één van vertrouwen. Vertrouwen in verandering. Ondanks alle beperkingen signaleer ik in 2020 een ontwikkeling waarbij mensen zelfonderzoek doen. Het volk laat zich niet langer misleiden door fake nieuws. Men heeft schoon genoeg van de 'a no mi' doctrine waarbij systematisch de schuld van falend leiderschap toegeschreven werd aan een internationale crisis, het kolonialisme, buitenlandse complotten etc. Dit kritisch vermogen zet zich ook door in de wijze waarop de journalistiek zich thans manifesteert en in kritische bijdragen van columnisten. Vrij van angst voor intimidatie en/of bedreiging durft men huidige politici aan de tand te voelen. Het herwonnen zelfvertrouwen wordt ook zichtbaar in het publiekelijk debat over het accommoderen van family & friends tot en met privileges van familieleden van de vp.

Een volk dat niet beknot wordt in zijn vrijheden, vrij is in zijn geest en zijn denken zal op termijn die vrijheid omzetten in creativiteit. En daarmee in staat blijken om moeilijke tijden te doorstaan. De basis van het herwonnen vertrouwen onder de bevolking is het functioneren van instituten van de rechtstaat. Uitgerekend daarin heeft het kabinet Santokhi/Brunswijk forse stappen gezet. 2020 is wat mij betreft het jaar van vertrouwen.