De president heeft vanaf zijn aantreden een paar keer herhaald dat er een brug komt over de Corantijnrivier en één over de Marowijnerivier. Twee grote bruggen, die ons internationaal verbinden. Dat hebben Bosje en Bouta niet op hun naam staan. Bruggen bouwen is mooi, maar er moet ook worden gekeken naar de documenten die er liggen en de afspraken die zijn gemaakt, zoals Deryck Ferrier het heeft aangekaart zondag in Welingelichte Kringen op ABC. Hij heeft het heel goed verwoord: Laat de regering eerst een brug bouwen naar het volk! Die is de belangrijkste brug, gestoeld op vertrouwen. 

Het volk was vóór de verkiezing al ontevreden over het beleid van het land. Dat is tot uiting gekomen in de verkiezingsuitslag. De verwachtingen waren hoog - zonder dat verwacht wordt dat met een toverstok wordt gezwaaid. De politieke partijen die nu aan de macht zijn - met de VHP voorop - hebben deze verwachtingen gewekt. Er is meegedeeld dat plannen tot in de puntjes uitgewerkt zijn om 'het land te redden'. Suriname zou op de eerste plaats komen. Maar vanaf het begin blijkt dat bij benoemingen 'mensen worden gered en family & friends zwaar worden gekoesterd'. 

Luid en duidelijk, in alle toonaarden is aangegeven dat de echtgenote van de president geen vicepresident is. Het begon met assistentie verlenen op het Kabinet van de President, want er zouden maar 5 personen zijn komen opdagen op het werk. Op 20 juli, vier dagen na de inauguratie, houdt de president een vergadering met 'zijn personeel' waar de Congreshal vol was. Het land regeren is geen familiebedrijf, waar vrouw en dochter ook ingezet moeten worden. Hetzelfde geldt voor zoon, broer, nog een dochter en een vrouw. De hoogste leiders in het land wringen zich in teveel bochten om zaken die krom zijn goed te praten. Het zou de president sieren om "we luisteren naar de mensen" niet hol te laten klinken.

Met het oog op 100 dagen van deze regering, hoort bij een evaluatie dat wordt geluisterd naar het volk. Sommige kritieken zullen nooit overwaaien. Er is correctie nodig. De echtgenote van de president, hoort als First Lady naast hem te staan en niet in ondergeschiktheid van hem als directeur. De positie van de vrouw is goed gedefinieerd in de Hindoe-religie. Vooral tijdens Navratri komt het perfect tot uiting. Het is erg genoeg dat de statuten van Staatsolie veranderd moesten worden om Mellisa Santokhi te accommoderen. Maar fungeren (al dan niet benoemd) als algemeen directeur is massaal afgewezen. Overigens zou bij een geschil altijd een twijfel zijn of de president niet partijdig is en kiest voor zijn vrouw. De president moet luisteren naar het volk en een correctie plegen. De beruchte circulaire die is rondgestuurd over fungerend algemeen directeur, moet ingetrokken worden. Dan weten we dat de evaluatie correct is gedaan. President... het volk kijkt, luistert en wil geloven in u. Beste Mellisa... First Lady zijn is een eer die weinigen te beurt valt, doe er eer aan. Toon de kracht van de vrouw, leg geen smet op de functie van First Lady.

Nita Ramcharan