column: Hof van Justitie rekent af met mythes

Met de uitspraak van het Hof van Justitie is dinsdagochtend afgerekend met verschillende mythes. Om te beginnen met de mythe rond het begrip “Surinaamse tijd”.

Haast iedereen die Suriname kent, weet dat de meeste mensen het niet al te nauw nemen met de tijd. Mensen komen overal te laat en verontschuldigen zich daar allang niet meer voor. Mensen zijn onderweg, ze komen straks, dadelijk of zijn er elk moment, dus waarom zou iemand eigenlijk nog op tijd komen?

Ook programma’s op televisie beginnen vaak laat. Zelfs het nieuws laat op zich wachten. Zoals ook de start van veel activiteiten nogal eens naar een later tijdstip wordt geschoven. Het is zelfs zo ver dat mensen die te laat komen terwijl de vergadering nog niet is begonnen, er heilig van overtuigd zijn dat ze ruim op tijd zijn gearriveerd. Dat leek allemaal de gewoonste zaak van de wereld in Suriname. Maar nu is een belangrijk signaal gegeven om de tijd voortaan te respecteren.

Hoe jammer dat misschien ook is voor de A-Combinatie, Nationale Unie en de Partij Voorspoed Republiek Suriname; de rechters hebben een belangrijke daad gesteld. De magistraten Robbie Rodrigues en Anand Charan hebben met hun uitspraak enkele belangrijke normen recht overeind geplaatst. “Wet is wet. Regels zijn regels en te laat is te laat”. Deze drie korte zinnen spreken boekdelen. In de wet, die je overigens met tweederde meerderheid kan wijzigen, staat precies vermeld dat de kandidatenlijsten ingediend moeten worden tussen acht uur 's ochtends en drie uur 's middags. Punt. Zo staat het in de wet en zo zijn de regels.
Het was hoog nodig voor het herstel van normen en waarden dat nu paal en perk is gesteld aan de ruime interpretatie van eenduidige regels en afspraken.

De klap kwam hard aan, midden in het gezicht van de leiders van A-Combinatie. Ze hadden verwacht dat de rechter zich vooral door het algemeen belang zou laten leiden. Ze waren ervan uitgegaan dat de rechter in overweging zou nemen dat door te stemmen uitgemaakt wordt wie het land mag leiden. Het liep anders. De A-Combinatie is nu in elk geval deze mogelijkheid ontnomen.

Maar laten we wel wezen: deze partijcombinatie heeft het volledig aan zichzelf te danken dat het zo ver is gekomen. De partijleiders hebben te lang ‘power play' gespeeld over de kandidatenlijsten. De BEP had moeite met de hoge positie van Alice Amafo. Maar ondanks alle principiële bezwaren, koos de BEP op het laatste moment toch eieren voor haar geld. En dit werd de A-Combinatie uiteindelijk fataal. Om het moreel verder te herstellen zouden de falende politieke leiders daaruit hun consequenties moeten trekken.

Mythisch of niet maar ook NDP-voorzitter Desi Bouterse is lelijk uitgegleden. Hij presenteerde dit weekend een analyse over de rechterlijke macht, die volgens hem precies zou doen wat de uitvoerende macht (de regering) wil. Bouterse heeft vaker gesteld dat de rechterlijke macht niet integer is. Met de uitspraak van de twee rechters heeft hij een wassen neus gekregen. Bouterse heeft deze keer verkeerd gegokt.

Dinsdagochtend is nog een andere mythe ontzenuwd met de uitspraak in het kort geding dat A-Combinatie tegen de Staat Suriname en het hoofdstembureau Paramaribo had aangespannen. Het is namelijk niet zo dat wie een bepaalde advocaat in de arm neemt, vervolgens automatisch een rechtszaak wint. Dat is een les voor zowel advocaat als cliënt. Immers, de eerste reactie is het eerlijkst. En de advocaat stelde aanvankelijk dat de A-Combinatie geen schijn van kans zou hebben in een eventueel kort geding. Welnu, de raadsman is op zijn wenken bediend door de rechter. En daarmee is het dus een mythe dat Freddie Kruisland altijd een zaak wint.


Nita Ramcharan