In de media werd een poos geleden vernomen dat een DNA-lid wegens smaad, aangifte deed tegen twee ambtenaren. Verder werd bekend dat het twee afdelingshoofden betrof, die bekend stonden om hun pestgedrag op de werkvloer. Het bleek dat zij meerdere werknemers het leven zuur maakten. Zodanig dat enkelen zelfs onder behandeling moesten vanwege psychische aandoeningen. 

Als u bekend bent met “onze werkvloer”, en voornamelijk binnen de overheid zal u niet vreemd opkijken van dit fenomeen. Er zijn vaker gevallen van pesten binnen het overheidsapparaat, daarbij zijn de daders voornamelijk partij aanhangsels. Het betreft in casu zowel karakters met een lage scholing en ook zelfs met een academische graad, echter zonder gedegen maatschappelijke vorming. Het zijn eigenlijk zielige figuren! Vaak worstelen zij zelf met een minderwaardigheidscomplex. Zij bezitten een “pras oso” mentaliteit, moeten steeds de “hielen likken” van hun politieke bazen en zijn onzeker a.g.v. hun onkunde. Zij voelen ook aan dat zij niet gewild zijn. Zij toucheren dan wel een hoger salaris, maar blijken een ongelukkige “ziel” te zijn.

Hun pestgedrag vloeit vaak voort uit afgunst naar het “slachtoffer toe. Zij beseffen dat zij de competentie ontberen om een juiste analyse te maken, zaken kundig aan te pakken, voorvallen te verwoorden, een speech te geven, dan wel een aangenaam gesprek te voeren. Een andere reden is om een oprechte medewerker de pas af te snijden om een corruptieve handeling onder de aandacht te brengen. Daar de verkiezingen op komst zijn en partijen hun blunders en corrupt handelen willen afschermen, zullen deze “laagwaardige karakters” als een dolle tekeer gaan bij het pesten.
De modus operandi van  het “verderf” omvat onder andere: het ontheffen van competente en oprechte ambtenaren, zonder valide redenen; het van het ene op het ander moment meedelen dat er geen werk meer voorhanden is. Dit, terwijl de ministeries uitpuilen van problemen op verscheidene niveaus welke om een oplossing smeken.  Is het dan nog vreemd dat ons land geen noemenswaardige vooruitgang boekt in het streven naar een betere toekomst?

Op 10 oktober is “World Mental Health Day” herdacht. Dit jaar is het thema typerend: “It is time to Prioritize Mental Health in the Workplace.” De vraag is als de daders van het pesten op de werkvloer het cognitieve bezitten om de essentie hiervan te kunnen vatten. Natuurlijk zal door “hoogwaardigheidsbekleders” op fora een door adviseurs opgestelde formele boodschap worden gepresenteerd, welke echter in schril contrast staat met de werkelijke situatie op de werkplek. Zielig is het dat functionarissen op bepaalde posten met een valse trots rondlopen. Zij hebben echter niet door dat niet het bekleden van een functie respect afdwingt, maar het eerbaar invulling geven aan de taak nobel is. Een onderzoek op overheidskantoren aangaande “mental health” op de werkvloer als gevolg van pestgedrag zal saillante zaken aan het licht brengen. Voer voor een onderzoeksjournalist of een student sociologie.            

Frits Lalay                                                                                                                                   

P.s. Ontvangen de pestkoppen de “SMS” berichten van “UNICEF” dan niet, of “na yeye deng no abi”?