"Horb wist van Derby over invasieplannen"

De toenmalige politie-inspecteur Herman Doorson zei dat de tweede man in het Nationaal Leger in 1982, Roy Horb, op de hoogte was van invasieplannen van Nederland en de Verenigde Staten van Amerika. Dit zou hij van vakbondsleider Fred Derby hebben gehoord. "Derby was een nationalist en hij was er tegen dat Surinamers zouden worden vermoord door buitenlanders. Hij wilde de problemen in het land onderling oplossen".

Dit zei Doorson vrijdag tijdens de zitting van de krijgsraad te Boxel in het 8 decemberstrafproces. Op een vraag van Irwin Kanhai, raadsman van hoofdverdachte Desi Bouterse, dat Derby een 'mol' zou zijn volgens zijn cliënt, zei Doorson dat hij dat niet denkt. "Als hij een mol was, dan zou Horb hem in die positie hebben geplaatst, maar dat was niet zo. Derby was een patriot die tegen buitenlandse inmenging was", zei Doorson. Hij heeft Derby, die samen met 15 anderen opgepakt was op 7 december 1982, niet verhoord hierover. Hij wilde Derby niet confronteren met informatie die hij vertrouwelijk aan Horb zou hebben gegeven.

Guru van Horb
Doorson zei dat hij van kleinsaf goed was op Bouterse. Ze zijn samen opgegroeid in Paramaribo-zuid. Daarna kwam hij Bouterse weer tegen in Commewijne, waar Doorson naar toe was verhuisd. De stiefvader van Bouterse woonde ook daar. Daarna gaf Doorson les aan de militaire politie en had als bestuurslid van de Surinaamse Politiebond veel contact met de toenmalige legerleider. Bouterse had hem ook gevraagd om Horb te begeleiden, omdat die nogal opvliegend was. Er was een goede band tussen hem en Horb ontstaan. Doorson gelooft er ook niet in dat Horb zelfmoord gepleegd zou hebben en zich opgehangen zou hebben aan een touwtje. "Ik heb veel moordzaken onderzocht en levend kan Horb nooit aan dat touwtje aan een spijker hebben gehangen. Hij is eerst vermoord en dan opgehangen. Doorson zei dat hij jammer genoeg deze zaak niet heeft onderzocht omdat dit toen niet mogelijk was. Hij had ook geen opdracht daartoe.

Horb had wel een formele aanklacht ingediend over dat hij genoemd werd bij invasieplannen. Van de Amerikaanse ambassade kreeg hij een brief, die hij zou hebben geschreven. "Uit onderzoek bleek de handtekening vals te zijn. Doorson zei dat hij van Horb en zijn lijfwachten heeft begrepen dat hij en Bouterse niet aanwezig waren toen de 15 slachtoffers werden doodgeschoten. Bataljonscommandant Paul Bhagwandas zou de leiding van de executies hebben gehad. "Bouterse is wel de baas, maar was niet aanwezig", zei Horb steeds op vragen, zei Doorson. Volgens Doorson heeft hij veel mensen gesproken rond de 8 decembermoorden, maar alle drie exemplaren van het dossier zijn verdwenen. Twee van de exemplaren zijn kwijt geraakt op het parket van procureur-generaal René Reeder en eentje uit de kluis van de Surinaamsche Bank.

Niets te verliezen
Rechter Iwan Rasoelbaks deed een beroep op Doorson om zich te herinneren wat de verschillende mensen hebben verklaard over 8 december 1982. Maar Doorson bleef erbij dat hij alles is vergeten, want hij heeft zich getraind om zaken die hij afgesloten heeft, uit zijn geheugen te verwijderen "anders word je gek". Rasoelbaks zei dat Doorson bijna 72 is en niets te verliezen heeft als hij vertelt wat hij weet. Het geheugen van de gepensioneerde politieman bleef echter blanco.

Kanhai vroeg of de dossiers door Nederland kan zijn verdonkeremaand. Die mogelijkheid sloot Doorson niet uit. Toen de auditeur militair, Roy Elgin, hem voorhield dat Bouterse ook een machtige man was toen en ook van de kant van verdachten de dossiers weggemaakt konden worden, sloot hij dat niet uit. Kanhai merkte op dat wijlen Ilse Labadie, die voorzitter was van de Organisatie van Gerechtigheid en Vrede, het dossier uit de bank gehaald kon hebben. Zij was werkzaam op de bank. Ex-directeur van de bank, Jozef Brahim zei dat drie sleutels nodig zijn om in de kluis te gaan. Het kan dus nooit werk van één persoon zijn. Doorson zei dat hij veel gegevens verzameld had, maar deze geen status van een officieel onderzoek hadden. De informatie zou wel belangrijk zijn bij een proces over deze zaak. Alle drie dossiers zijn spoorloos en er is geen onderzoek naar de verdwijning geweest.