Bouva wil afrekenen met traditionele etnische politiek

“Het wordt tijd dat er een eind komt aan de traditionele, etnische politiek in Suriname. Daarom kies ik voor een échte multi-etnische partij. In de huidige coalitie zitten een Hindustaanse, creoolse en Javaanse partij en het lijkt of die samen in één straat wonen. Bij onze partij woont iedereen in hetzelfde huis. Met alle respect voor elkaars geloof en cultuur. Suriname is er voor de Surinamers. Met alle rijkdom in ons mens-zijn en alle rijkdommen in onze grond.’
In een interview met Starnieuws gaat Assemblee-kandidaat Melvin Bouva (27) in op zijn motivatie en politieke idealen. Bouva, voormalig voorzitter van het Jeugdparlement, staat in Paramaribo op de vijfde plaats voor de Megacombinatie. Hij benadrukt dat hij heeft gekozen voor de grootste partij met de meeste potentie.

De NDP is volgens Bouva een puur democratische partij die jongeren alle kans en ruimte biedt. Dat is een groot verschil met de gevestigde partijen waarin jongeren in zijn ogen monddood worden gemaakt. Vanuit de hoogste leiding van de NDP is hij enkele maanden geleden benaderd om zich aan te sluiten, eerst door Jules Wijdenbosch, later ook door partijleider Desi Bouterse: ‘Het kwam voor veel mensen misschien als een donderslag bij heldere hemel dat ik voor de NDP koos. Iedereen ging ervan uit dat ik me wel zou aansluiten bij een van de Front-partijen omdat ik als voormalig voorzitter van het jeugdparlement deel uitmaakte van het huidige bestel.’

Bouva is ervan overtuigd dat Suriname onder een door Megacombinatie geleide regering grote stappen vooruit kan maken. Om zijn idee kracht bij te zetten wijst hij op het verleden: “Begin jaren ’80 is onder de regering-Bouterse een begin gemaakt met Staatsolie en dat is niet voor niets momenteel het best draaiende Surinaamse bedrijf waarbij de winst in eigen land blijft. Hetzelfde moeten we doen met goud, water en hout. Daar hebben we geen Nederlanders of Chinezen voor nodig.”

De “revolutie” in 1980 is volgens Bouva de redding van de natie geweest omdat het een eind maakte aan de corrupte praktijken in de periode na de onafhankelijkheid, vijf jaar eerder. Het heeft Surinamers weer geloof in eigen kunnen gebracht. En natuurlijk is het daarna met vallen en opstaan gegaan maar dat overkomt elke jonge natie. Wanneer de decembermoorden van 1982 ter sprake komen, kijkt Bouva enigszins uitdagend. ‘Ja, en? Het zijn toch geen moordenaars binnen onze partij? Natuurlijk is het heel jammer wat in december ’82 is gebeurd. Het heeft diepe wonden geslagen maar we moeten af van het juk van het verleden. Een waarheidscommissie was wat mij betreft ook goed geweest maar nu is de zaak in handen van de rechter. Daar heb ik alle vertrouwen in. Het proces gaat gewoon door, ook na de verkiezingen: we moeten politiek en recht goed uit elkaar houden.’

Het is volgens Bouva tijd voor een gezondere relatie met Nederland. Een relatie op basis van gelijkwaardigheid waarbij de overheden aan weerszijden van de oceaan een stap terug doen: “De tijd van ontwikkelingshulp ligt achter ons. We moeten nu gaan samenwerken met Nederland, vooral op particulier niveau. Om het lokale ondernemerschap verder vorm en inhoud te geven is het goed dat meer Nederlandse bedrijven naar Suriname komen. Verder vind ik dat er makkelijker studiebeurzen beschikbaar moeten komen voor Surinaamse jongeren die in het buitenland een vervolgopleiding willen doen.”

Met de Megacombinatie ruim aan kop in de peilingen, zou de nieuwe president wel eens uit NDP-gelederen kunnen komen. Bouterse zelf is beschikbaar als het land hem roept, zo heeft hij herhaaldelijk laten weten. Melvin Bouva vertoont een enorme grijns bij die suggestie: ‘Waarom niet eigenlijk? Als president is Bouterse straks toch onschendbaar?’ Om er meteen aan toe te voegen dat zijn partij nog moet beslissen welke presidentskandidaat naar voren wordt geschoven. Aan geschikte kandidaten geen gebrek, vindt Bouva. Plotseling wordt zijn grijns nog breder. Het is dat de wettelijke minimumleeftijd van de president dertig jaar is, anders zou hij ‘natuurlijk een prima kandidaat zijn. Dan zou de verjonging pas echt doorzetten.’

(Tekst: Diederik Samwel, foto: Ranu Abhelakh)