In dit kritieke uur van de crisis waarin Suriname zich nu bevindt, moeten regering en DNA zich krachtig opstellen om er voor te zorgen dat Suriname niet langer de speelbaal is van oliereuzen TotalEnergies en Apache. De roep om transparantie, verantwoordingsplicht en eerlijke machtsverhoudingen, wordt steeds luider;  het zijn immers geen geheime besprekingen. 

TotalEnergies en Apache hebben grote olievondsten gedaan voor de kust van Suriname, maar stellen hun investeringen in het land steeds verder uit. Dit, tot grote frustratie van de regering, die op de oliewinning hoopt om het land uit de diepe crisis te halen. Deze bedrijven schatten de reserves op 10 tot 15 miljard vaten olie, wat Suriname tot een van de grootste olieproducenten ter wereld zal maken. Maar tot nu toe hebben TotalEnergies en Apache geen concrete plannen voor de olievelden bekendgemaakt. Dit uitstel van de beslissingen voor investeringen, de FID (Final Investment Decision) wordt door Suriname met veel irritatie bekeken.

Hoewel er onmiskenbaar bewijs is van een overvloedige voorraad ruwe olie, recente boorresultaten, enkel Blok 58, Sapakara en Krabdagu, 6,5 miljard vaten olie, lijken de oliemaatschappijen geen haast te maken om de definitieve FID te nemen. Oliereus TotalEnergies gaat voor de maximale winst. Dit is volgens kenners de reden dat het bedrijf zijn investeringen in het land steeds verder uitstelt en nu onderhandelt op het meest pijnlijke moment voor de laagst mogelijke royalty’s.

Oliereuzen staan wereldwijd bekend om hun ongekende macht en invloed, en hebben Suriname in een wurggreep. Dit verontrustende scenario speelt zich af te midden van de diepe crisis die Suriname nu teistert. Suriname bevindt zich in een pijnlijk zwakke positie als het gaat om onderhandelingen met oliereuzen. De kwetsbaarheid van Suriname in deze onderhandelingen kan worden toegeschreven aan het gebrek aan voldoende juridische en technische expertise en de complexe dynamiek van de oliemarkt. Suriname zal moeten samenwerken met internationale organisaties en deskundigen om er voor te zorgen dat onderhandelingen met de oliereuzen eerlijk en in het voordeel van Suriname verlopen.

De gemiddelde royalty die arme landen krijgen van oliereuzen is ongeveer 10% van de bruto olie-opbrengst. Dit is aanzienlijk lager dan het gemiddelde royalty dat rijke landen ontvangen, dat ongeveer 20% is. Arme landen kunnen hun onderhandelingsmacht vergroten door samen te werken met andere landen, gelieerd aan OPEC.  Zo ontvangen arme landen als Ecuador 20%, Nigeria 16%, Angola 15% en Equatoriaal-Guinea 20% aan royalty’s. 

De vorige regering heeft een contract gesloten met TotalEnergies en Apache, waarin oliemaatschappijen een aantal rechten hebben gekregen, zoals een percentage 6,25 % aan royalty’s. Ten gevolge hiervan, bevindt Suriname zich nu in het gareel van deze buitenlandse reuzen, die hum immense macht gebruiken om het land op de knieën te krijgen voor gunstige royalty overeenkomsten.

Het is nu aan de Surinaamse leiders en burgers om samen op te staan en te strijden voor een eerlijke en duurzame economische toekomst, waarin de belangen van het land en zijn bevolking voorop moeten staan. De komende maanden is het van cruciaal belang dat Suriname een eerlijk aandeel krijgt in de opbrengsten van zijn eigen natuurlijke hulpbronnen, op weg naar een gouden toekomst. Suriname is rijkelijk gezegend.