Column: Borrelpraat no. 748

“Zo heren, we zijn al een week het nieuwe jaar binnengerold.”
“Ja, maar alles lijkt weer het oude liedje te zijn.”
“Wat had je anders verwacht beste broeder, dat die amandelboom op 1 januari opeens zou veranderen in een manjaboom?”
“Volgens al die goede wensen en hoopvolle analyses zou ik dat moeten geloven.”
“Ik ben nuchter genoeg om dat niet te doen.”
“Maar we moeten toch in iets goeds geloven om ons daaraan op te trekken?”
“Zeer zeker, maar geloof niet teveel en te snel in goedgelovige dingen, anders voel je je al snel opgelicht door allerlei valse profeten.”
“Maar je weet van tevoren niet wie die ware en wie die valse profeten zijn; dat staat op niemands voorhoofd geschreven.”
“Klopt helemaal, daarom kijk ik naar de wandel en handel van zulke personen over een langere periode heen.”
“Dus niet alleen wat men voor, maar wat men ook na de verkiezingen zegt en doet.”
“Bijvoorbeeld, maar ook als je een relatie met een ander aangaat. Vaak wordt er van alles beloofd, maar wat blijkt daarvan na een tijdje nog overeind te staan?”
“En toch moet dat je niet ervan te weerhouden om een liefdesrelatie of een handelsrelatie of een politieke relatie met elkaar aan te gaan. Ik bedoel: als je voor alles en iedereen bang bent, dan moet je ook niet in een auto, een bus of een vliegtuig stappen, want het kan inderdaad fout gaan, maar uit de praktijk blijkt dat het meestal goed afloopt.”
“Ja, maar die ene keer als het dramatisch fout gaat, trekt zoveel aandacht, dat men vergeet te denken aan al die honderden keren dat het goed ging en gaat.”
“U bedoelt bijvoorbeeld die ene keer dat de ene met haar dienstwapen haar partner om foto’s op zijn mobiel uit emoties pardoes neerknalt, wil niet zeggen dat alle vrouwen met een dienstwapen uit jaloezie hun partner zullen doodschieten.”
“Of dat zo een dienstwapen de fout is, want een ander schiet daarmee een geestesgestoorde die met een houwer op hem afkomt uit zelfverdediging neer. Zijn alle geestesgestoorden dan een gevaar?”
“Nou, die andere gooide een steen op zijn buurman en die rende hem achterna met getrokken en gespannen dienstwapen, struikelde daarbij en schoot hem daarbij neer.”
“Maar de buurt zegt blij te zijn van die lastpost te zijn verlost.”
“En als er weer eens iemand uit wanhoop van de brug wil springen, vindt de ene het belangrijker om dat met zijn mobiel te filmen, terwijl een andere gelukkig een heldendaad verricht om de bijna-springer tegen te houden. Is die brug dan fout?”
“Maar datzelfde mobieltje is op nieuwjaar de aanleiding dat de ene zijn partner en moeder van zijn kinderen doodsteekt, ze zou teveel met familie of weet ik veel wie gebeld hebben. Is dat mobieltje dan de fout. Of de gebruiker? Of degene die de vrijheid die dit apparaat biedt aan de gebruiker, niet goed weet te beoordelen?”  
“Maar heren, los van deze psychologische overwegingen in de relatie tussen mensen: hoe zal het volgens jullie in 2023 met ons geliefd land gaan?”
“Gewoon, zoals het al die jaren is gegaan: goed, niet goed, dan slecht, vervolgens weer hoop, wat beter, weer slecht, dan weer goed, dan goed slecht en slecht goed en zo hobbelen, kobbelen, lobbelen en bobbelen we al tientallen jaren voort.”
“Dus volgens u gaat dit zo blijven?”
“Ik hoop van niet, maar na al die jaren van vervlogen en verdampte hoop, verwacht ik helaas van wel.”
“Ik vind uw visie teleurstellend.”
“Kijk hoe we bijvoorbeeld belangrijke dingen doen in ons geliefd land: veel wollig gepraat eromheen, vol onduidelijkheden, alleen een kleine groep wordt betrokken, de rest wordt als vijandelijke pottenkijkers beschouwd en moet maar toekijken wat er over hun hoofden heen beslist wordt.”
“Klopt, en op het laatste moment wordt de zaak snel-snel door onze strot gedrukt, dan a klari. Goed of niet koet: het moet. En houden jullie verder terstond je smond, want wij hebben het voor het zeggen, punt uit!”
“U hebt het over de invoering van de btw?”
“Ja, maar ook over het uitroepen van onze staatkundige onafhankelijkheid in 1975 en ook over een aantal beslissingen daarna.”
“Maar zal die btw wel werken?”
“O jawel, op den duur wan soort hafu skoinsi fasie, net als die onafhankelijkheid. Kijk wat ik je brom.”
“Waar is het beestje, dat is het beestje.”
“Maar alles wordt duurder, ook door die btw. Winkeliers verhogen maar, controle is er niet, afdracht aan de overheid: hoe zal dat gaan?”
“No spang. Koop daarom zo weinig mogelijk. Het enige deel wat al inkomsten voor de overheid binnenbrengt, is die 5% btw bij de benzinepomp. De rest is een vrolijke trommel-frommel-rommeltent.”
“Ja, maar wij als bevolking lijden eronder.”
“Heeee, dát is iets nieuws wat je daar zegt!”
“Nou, iets nieuws is die rattenplaag in Nickerie en de bestrijding daarvan met rattengif van LVV.”
 “Ik zag op de social media als gevolg van dat vergif dode honden, koeien, ezels, kippen, schapen, geiten…”
“Ach mang, no overdrijf, en er is aangetoond dat die niet door dat vergif van LVV zijn doodgegaan.”
“Dan waardoor?”
“Gesuggereerd wordt door dat vloeibare, hoogst giftige spul dat vrijelijk daar in de supermarkten wordt verkocht.”
“Wordt zulk gevaarlijk spul gewoon vrijelijk verkocht? Jeetje, echt, van alles schijnt in dit land te mogen.”
“Maar hoe ga je een rattenplaag anders te lijf?”
“Begin eerst alle rommel om je huis op te ruimen, want wan lo sma e verwaarloos den dyari en ze verzamelen een lo rotzooi lontu den oso.”
“En dan het gevaar van de verspreiding van de ziekte van Weil.”
“Ja, die wordt door besmette ratten via hun urine verspreid, daarom adviseert LVV dan ook om met kaplaarzen buiten te lopen en worden de symptomen van besmetting door die ziekte doorgegeven.”
“Dat is tenminste goed. Hopelijk worden de adviezen ook opgevolgd.”
“Ik denk dat we in 2023 allereerst onze eigen zaken goed in orde moeten brengen en niet teveel wachten op, en hoeven te verwachten van die regering.”
“Daar sta ik achter. Proost daarop.”
“Ja, proost.”
 
Rappa