De wereldbeker is terug in Zuid-Amerika, voor het eerst sinds 2002. Toen was Brazilië de sterkste in Japan en Zuid-Korea. Nu was het de grote rivaal Argentinië dat op het veelbesproken WK in Qatar de beker terug naar ons continent bracht. Zo voelen we het toch een beetje. Als Argentinië wint, wint Zuid-Amerika ook een beetje, hoewel ze dit in Brazilië waarschijnlijk anders hebben ervaren.

De dag dat Brazilië werd uitgeschakeld was voor mij persoonlijk een zwarte dag. Deels omdat ik meer heb met Brazilië dan met Argentinië. Maar vooral omdat het land waar ik ben opgegroeid, Nederland, op diezelfde dag werd uitgeschakeld. Nota bene door Argentinië. De inmiddels voormalige bondscoach van Nederland, Louis van Gaal, mag dan een beetje vreemd zijn, het was hem gegund om in zijn laatste klusje voor iets unieks te zorgen.

Over uniek gesproken. Suriname dat meedoet aan een WK voetbal zou pas echt uniek zijn. Moet je je eens voorstellen hoe het zou zijn. Het hele land dat zich massaal achter de nationale ploeg schaart. Vergeten is de dagelijkse sleur waar we in zitten. Het maakt niet uit waar we vandaan komen en welke achtergrond we hebben; met zijn allen schreeuwen we naar een groot scherm, in de hoop dat onze nationale helden er iets van meekrijgen.

Niets is onmogelijk
Het afgelopen WK hebben we net niet gehaald. Uitgeschakeld in de eerste kwalificatieronde. Van de drie rondes. Toch waren we er dichter bij dan je zou denken. In de beslissende groepswedstrijd in de eerste kwalificatieronde verloren we van Canada, kansloos met 4-0. Hetzelfde Canada dat moeiteloos door de tweede en derde voorronde kwam en naar Qatar mocht. Voetbalminnend Canada genoot van de nationale ploeg. Met als gevolg dat de jeugd massaal gaat voetballen. En wat doen wij? We verdoen onze tijd in gokhuizen waar je voor een prikkie kunt gokken. Akkoord, in sommige gevallen op sportwedstrijden, maar we zouden op een andere manier met sport bezig moeten zijn.

Mannen jonger dan 30 jaar, zullen we iets afspreken? En dat is om de gokhal te verruilen voor het voetbalveld. Dé kans voor Suriname om het WK te halen komt namelijk in 2026. Dit WK wordt georganiseerd in Canada, Mexico en de Verenigde Staten. Onze drie voornaamste concurrenten zijn als gastlanden automatisch geplaatst. Er blijven nog minstens drie plekken over voor de andere landen in Noord- en Midden-Amerika. Een van de plekken MOET voor ons zijn. Het kan toch niet dat een land dat zoveel goede voetballers aan Nederland heeft geleverd, zelf nooit het WK haalt. In 2026 gaat het gebeuren.

De laatste jaren ging het voetballend best lekker. Met Aron Winter hebben we een bondscoach die weet hoe er goed voetbal moet worden gespeeld. En als hij hulp nodig heeft, ken ik nog wel een coach die eigenlijk met pensioen is, maar niet wegloopt voor uitdagingen. Louis, als je ons naar het WK kan brengen, sluit je je glansrijke carrière alsnog met een knaller af.

Rodney Bouterse