Terwijl het coronalicht in ons land van paars naar een geruststellende oranje springt, knippert de politieke barometer gevaarlijk naar rood. De dubbele crisis waarmee wij de afgelopen periode hebben moeten torsen, koerst bijna onvermijdelijk naar een politieke crisis. Nou is dat niet ongewoon; meestal stevenen landen die met een economische crisis worstelen, rechtstreeks af op een politieke crisis. Alleen gaat het bij ons niet om fundamentele beleidsissues die bezworen moeten worden maar om banale partijpolitieke sentimenten waarbij soms zelfs een stier aan te pas moet komen. “If a bos, mik a bos…”, is een uitspraak waarmee de laatste tijd vaker wordt geschermd en die illustratief is voor de verhoudingen binnen de coalitie.

De VHP als grootste coalitiepartij die zich alleenheerser waant, is terug op aarde en likt nu haar wonden na de HPSG en conversieramp. Boosdoener ABOP die zich meer dan ooit bewust is van haar politieke macht, maakt de gronddiscussie nog mooier door een open deur politiek te introduceren voor occupanten. En heeft de NPS nog een ziel kan je je afvragen na de nette desavouering door de president ten aanzien van de groene ministersposten. Volgens de NPS-voorzitter wel, want strijdlustig hamerde hij zijn structuren in dat ”…efu sma no wani NPS in a regering, dan hoeven wij niet in de regering te zitten”. Alsof de partij zijn wel en wee heeft verpand aan de olifant en zelf geen consequenties durft te verbinden aan politieke acties. 

In zijn pogingen tot damage control zal Chan zich dus beslist geen zorgen hoeven te maken over de groene partij. Net zo min over de rode partij als zou diens voorzitter verhuizen naar planeet Jupiter. Het is immers de gele partij die voor onherstelbare schade kan zorgen in aanloop naar de verkiezingen. Het spel kan dus nu beginnen! In Surinames nieuwste Lim-mediahuis wordt door een bekende staatsrechtkenner de knuppel in het hoenderhok gegooid en allerlei wonderlijke constructies worden uit de kast gehaald. Ervan uitgaande dat onze grondwet alles perfect regelt, kan volgens hem de VHP zich simpel van de lastige gele partner ontdoen want de vice president kan door DNA met een gewone meerderheid worden afgezet. Zo simpel dat voorbij is gegaan aan de conclusie dat in deze redenering de vice president ook grondwettelijk in staat is DNA ertoe te bewegen de president met een gewone meerderheid tussentijds te doen aftreden.

Als er een ding is waar we na 44 jaar Revo aan toe zijn is het wel de uit die tijd afstammende grondwet ook op dit stuk voor eens en voor altijd te verduidelijken. Hierdoor wordt voorkomen dat door de politieke waan van de dag, juristen en politici over elkaar heen struikelen bij de interpretatie van de grondwet. Maar dit zal de zorgen van Chan vooralsnog niet oplossen. De grote olifant verliest los van haar eigen brokken elke dag terrein vanwege de opstelling van de gele partij. Als de gele partij er wakker van ligt? Zolang deze situatie haar meer stemmen zal opleveren om de kampioensbeker in 2025 omhoog te houden, ligt zij daar niet wakker van.

Voor het land ligt het natuurlijk anders. Twee jaren terug hebben de slim-stemmers massaal gestemd voor partijen die de crisis resoluut moesten bezweren. Nu heeft het er veel van dat wij te doen hebben met crisis oproepers die met elkaar overhoop liggen waardoor “landsbelang” in het vergeetboekje is beland. Onwillekeurig vliegt een door Pengel en andere politici vaak gebezigde uitdrukking door mijn hoofd. “Wat niet bij elkaar hoort, zal nooit bij elkaar blijven”.