Flying on the ('blundering') wings of Bibis
05 Dec, 18:08
foto
Raymond Sapoen


(Ingezonden)

Met de verwaande wijziging van wat wij wat sinds mensenheugenis kennen als Buza in Bibis, was de verwachting in ieder geval dat minister Albert Ramdin veel meer voor het land zou opleveren dan de 'gebruikelijke' reislustige minister van Buitenlandse Zaken. Een agressieve kruistocht om buitenlandse investeringen aan te trekken wat op zich een zeer nobel doel is, behoort tot de vernieuwde focus van het ministerie.

De take off  was niet bepaald imponerend. Wij herinneren ons nog de ongelofelijke politieke en juridische blunders die eraan te pas moesten komen om de doodgeboren investeringsbaby met de naam Surfin NV,  uiteindelijk te vervangen door Suriname Enterprise NV. Ook een zeer nobel instrument op zich, waarvan ik me soms nog steeds afvraag hoe het zo ver kon komen. Albert is immers niet de eerste de beste, maar iemand die mag bogen op jarenlange diplomatieke ervaring bij multilaterale instellingen en waarvoor ik ook een bijzondere achting heb.

Als er dus protocollaire blunders in de majestueuze gangen van Dubai zijn gemaakt die onze first lady en of de president te kijk hebben gezet, zal Albert dat wel haarfijn kunnen uitleggen aan het thuisfront bij terugkomst. Maar ik wil wedden dat Albert zich meer dan eens stilletjes achter de oren heeft gekrabd om de juiste protocollaire regels in te schatten; was dat nou gewoon de first lady of misschien wel de fungerend algemeen directeur van het Kabinet van de President? 

Nou heb ik geen torenhoge verwachtingen van trappelende mega investeerders wiens interesse geprikkeld is door de Surinaamse mammoet delegatie. Al is het maar omdat 'Dubai' nu in politiek Suriname ten onrechte verworden is tot een verkiezingsobject dat langzamerhand alle kleuren van de regenboog aanneemt; het begon bij paars en loopt nu over in oranje. Inderdaad kunnen ook wij lessen leren uit dit economisch mirakel dat binnen vijftig jaar van een woestijngebied is getransformeerd tot een hypermoderne megastad waar niks te gek lijkt. Maar in een replica van Dubai zou ik niet willen wonen. Geef mij maar een land met een ziel die op een verantwoorde en rechtvaardige manier haar bodemschatten kan exploiteren ten behoeve van een geschoolde bevolking en een gediversifieerde economie. Verder heb ik er niets op tegen dat beleidsmakers nu en dan hun horizon verbreden en inspiratie opdoen. Het is te maar hopen dat onze missie bij terugkeer het hoofdthema van Dubai Expo 2020 geheten Connecting Minds, Creating the Future, alvast in eigen land vorm en inhoud begint te geven.

Maar ruim voordat Albert het klaarspeelde de om de presidentiële delegatie zich in Dubai te laten vergapen aan de wereldse architectuur, glitter en glamour en bizarre luxe van anderen, werd eventjes Denemarken aangedaan. Op een blauwe maandag in maart dit jaar werd echt eventjes maar enthousiast een persconferentie door Albert belegd waarbij de bouw van een revolutionaire groene energiecentrale werd bekendgemaakt met een investeringswaarde van liefst 1.2 miljard US dollar. De te mooi om waar te zijn deal werd beklonken met de Deense Hybrid Power System Group (HPSG) onder leiding van zakenlui die van alle markten thuis zijn behalve in de groene energie. Hoe stiller het werd na de aankondiging, hoe waziger en gruwelijker de reeds gesloten maar geheime overeenkomsten werden beoordeeld. Afgezien van de economische benadeling van de energie, waterstof en zuurstofverkoop en export voor ons land, zal Albert zijn blind vertrouwen in zijn Deense wapenbroeders moeten verklaren. Hoe kun je immers zaken doen met partners die zich verhullen in allerlei wazige bedrijfsstructuren, failliete vastgoedbedrijven en fictieve co-partners?   

Welke politieke formaat deze blunder zal aannemen zal voor een groot deel afhangen van de parlementaire debatten waarvan iedereen hoopt dat het geen mosterd na de maaltijd wordt. Blunders moeten immers worden afgestraft! Hoe het verder zal vergaan met de Bibis vlucht? Wanneer de piloot in serieuze problemen zit en het leven van de passagiers in gevaar brengt, moet de luchtverkeersleider dringend in actie komen.  

Raymond S.Sapoen

Advertenties