“Zo, nu heeft ook de Centrale Bank van Suriname ernstige kanttekeningen geplaatst bij die concept-machtigingswet die hoort bij het instellen van dat nieuwe Surfin-ding.”
“Hoe heet dat deze keer?”
“Het heet Suriname Investment Enterprise nv, de of het SIE nv. Zie je’t?”
“Maar waarom zegt u ‘ook’, meester?”
“Omdat ook de Staatsraad kanttekeningen plaatste.”
“Zoals?”
“In die concept-machtigingswet staat dat de president na aanname van deze wet eigenmachtig daarin aanpassingen mag aanbrengen.”
“Hè? Zonder de Staatsraad te raadplegen?”
“Klopt als een zwerende vinger.”
“Zonder de VeePee en de RvM te verwittigen?”
“Klopt als een bus.”
“Buiten de Assemblee om?”
“Sluit als een bus.”
“Maar dat kan toch niet!”
“Jullie zeuren, Al die vorige investeringsdingen hebben niet gewerkt door allerlei ambtelijke belemmeringen. Daarom deze constructie.”
“Maar dan kunnen er allerlei achterkamertjes-deals buiten de wettelijke toezichthouders om worden gesloten.”
“Da wat! Het is toch in landsbelang? Jullie gunnen het deze hardwerkende regering niet om ons uit dat diepe dal te halen, waarin de vorige club plunderaars ons heeft geworpen.”
“Ja, hardwerkend, inderdaad. Zelfs op Stille Zaterdag zullen er knoppen van lichtmotoren en waterpompen tot in Nickerie omgedraaid worden.”
“Zal de delegatie dan met twintig volgwagens dan over dat half afgemaakt weggedeelte na Coronie rijden? Of zullen ‘De Hoge Heren des Lands’ via de lucht gaan? Wij hobbelen, zij vliegen.”
“Zie je, zie je? Jullie drijven daar de spot mee. Zo trekken we ons als krabben steeds terug in die vieze, stinkende ton. Daarom heten we sinds de jaren ’50: Het land van de gemiste kansen. Jullie zijn gewoon een stel negativisten bij elkaar.”
“Geklets. Hoe zijn we zo geworden? Doordat we steeds teleurgesteld werden door die mooie beloften-politici die steeds zichzelf en hun groepje loyalisten zegenen. En wij worden maar zoet gehouden met laplapu-maatregelen en goedkope blingbling.”
“Mooi gezegd, maar wie gelooft dan steeds in die mooie politieke praatjes? En wie staan elkaar bijkans te vertrappen om aan die gratis zoethoudertjes te komen? Jullie  kiezers toch? Ach kom, hou toch op met dat zinloos geklaag. Dat is gewoon dorpsjaloezie.”
“En dan die waterstofcentrale in Commewijne. Pas als de zaak getekend is, horen we een beetje ervan. Zogenaamd is men gebonden aan een geheimhoudingsplicht tijdens de onderhandelingen. Wat voor nieuwe onzin is dat?”
“Nou, als ik naar de minister van Financiën luister, zijn subliem uitgemeten draai-ede betoog, rustig uiteengezet, hij weet wel niets van die waterstoftechnologie, daar niet van, maar dat waterstofproject gaat ons niets kosten en alleen maar grote spill off-effecten hebben, 600 banen, we worden als groene energieopwekkers op de wereldkaart gezet, nog meer investeerders gaan hierheen rennen, we gaan energie exporteren, wat zeuren we?”
“Dan is die overheid een filantroop. Ben ik negatief als ik me afvraag: ‘dan waar en door wie wordt er dan bij ondertekening een lekkere nyan gemaakt?”
“Maar waarom is men met allerlei omwegen zo naarstig op zoek naar ‘fresh capital’, want dat is het nieuwe modewoord: fresh capital’, vers kapitaal oftewel kapitaal zonder hoge rente-aflossingen.”
“Als volk hebben we veel meer aan ‘fresh thinking, fresh politicians and fresh leadership.”
“Unu lobi a ‘old fashion style’, namelijk: IK en me clubje alleen. De rest moet maar geduld hebben tot een jaartje voor de volgende verkiezingen. Dan pas gaan we snelsnel wat wegen met asfalt lappen, wat boten en buitenboordmotoren in het binnenland strooien, zebrapaden, middenstrepen en voorsorteervakken weer wit maken, 100 volkswoningen opleveren, wat elektrische palen slaan, de stroom komt als we weer winnen, jeetje, wat een baka bana-beleid.”
“Dat willen we toch? Daar stemmen we toch zo slim op?”
“Maar ik vind het wel positief en hartverwarmend dat zowat alle vrouwenorganisaties als één ‘man’ staan achter de kandidatuur van onze Norma Soek voor secretaris-generaal van de Caricom.”
“Waarom heeft de regering haar nog steeds niet voorgedragen? Er is zeker een politieke touwtrekkerij achter de schermen aan de gang, terwijl Norma ‘the best is that we have.”
“Zelfs andere Caricomlanden steunen haar, maar haar eigen land draagt haar niet eens voor. Wat een onsterfelijke tokotoko-figuur slaan we weer eens.”
“Ondanks al dat huichelachtig en breedsprakerig gekakel op Internationale Vrouwendag? Luister naar onze holle woorden, kijk niet naar onze dadenloze daden.”
“Men laat de kanditeringsdatum gewoon ‘wegens drukte’ of ‘miscommunicatie’ of een ander slap excuus voorbij gaan. Probleem opgelost! Al die opjutterige vrouwenorga’s kunnen ons, de Machtige Mannen der Staat, de potros aller potrossen, niets maken. Wie zijn zij om eisen te stellen?”
“Maar allerlei ouwe, versleten, verlopen politieke buddy’s als raadsadviseur benoemen met een ministerssalaris, dat kan wel effe vlugjes. En kritische assembleeleden waarin je bijna zou gaan geloven, ondersteunen en verdedigen deze koehandel met hand en tand.”
“Hoe komen we in hemelsnaam van dit steeds weer terugkerend politiek gewriemel af?”
“Ik heb het jullie zo vaak gezegd, maar jullie stemmen als emotionele ezels: stem gewoon massaal op een kleine partij, laat die alvast in de stad met vijf tot zes zetels binnenkomen. Dan ga je bruya zien.”
“Klopt, maar die jonge partijen vechten onderling ook met bek en staart als hond en  kat, allemaal uit op eigen machtsgewin. Ze sluiten de gelederen niet. En daar maken die slimme ouwe politici goed misbruik van. Neem je het hun kwalijk?”
“Dan gaan we maar zo voort blijven sukkelen: IMF komt maar niet van de grond, Oppenheimer kan weer niet betaald worden en maar als monnie-djunks zoeken naar ‘fresh capital’ om die impopulaire en noodzakelijke financiële maatregelen te omzeilen.”
“Heren, zijn we daarom weer eens negatief? Tenminste begint Lelydorp serieus met de gescheiden vuilophaal om te recyclen. Er is toch hoop. Dat is echt hoopvol fresh capital.”
“Proost op Lelydorp!”
“Schenk weer in, fresh alcohol. Daarna laten we ons naar huis rijden. Want het verkeer wordt met de dag ongedisciplineerder, chaotischer, ongeordener. Echt een Moksirommel, er is geen beleid, geen uitvoering, geen neks.”
“Alleen maar gebabbel: we gaan…, we willen…, we zullen…, we moeten…”
“Niet zo negatief, broeders. Morgen vieren we het begin van de lente. Subh Holi.”
“Yeah en ook proost op fresh sopi, dat maakt ons popi.”
 
Rappa