In maart 2020 heeft de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) de uitbraak van Covid-19 tot een pandemie uitgeroepen. Deze wereldwijde epidemie heeft een groot aantal mensenlevens geëist. De epidemie kan zowel nationaal als internationaal slechts met uitzonderlijke maatregelen enigszins in bedwang worden gehouden. Ook voor Suriname heeft deze ziekte negatieve gevolgen gehad, nadat op 13 maart 2020 de eerste persoon positief werd getest op het Covid-19-virus. 

Aangezien de teller van de positieve gevallen bleef stijgen, is er op 9 april 2020 een Wet Uitzonderingstoestand Covid-19 uitgevaardigd, welke wet de regering de mogelijkheid biedt om in verband met de afkondiging van de burgerlijke uitzonderingstoestand vanwege Covid-19, maatregelen te treffen ter bescherming van o.m. de volksgezondheid. Deze wet is voor 3 maanden geldig. In navolging van deze wet is er een volledige lockdown geweest en is thans geldend de partiële lockdown.

Gelet op de harde realiteit, namelijk dat het aantal positief geteste gevallen dagelijks blijft stijgen en dat thans ook de top van de politiek blijkt te zijn besmet, moeten wij de vraag stellen of de lockdown (al dan niet partieel), opgeheven moet worden. Deze vraag is niet simpel met een ‘ja’ of ‘nee’ te beantwoorden. Er zijn namelijk voordelen als nadelen aan behoud van de (partiële) lockdown. Enerzijds verslechtert een lockdown de sociaal-economische en maatschappelijke situatie van ons land verder: Zo mogen sommige bedrijven helemaal niet open (zoals casino’s), grote markten zijn nog altijd gesloten, de horeca moet het doen met afhaal services en discotheken zijn uit den boze. 

Anderzijds kan, en zeer waarschijnlijk zal, de gezondheidssituatie van ons land bij opheffing van de lockdown verergeren: casino’s, grote markten, de gezellige terrasjes en de discotheken zullen weer open gaan en druk bezocht worden. Maar, hebben deze bedrijven dan geen recht op inkomsten genereren? Sterker nog, hebben zij niet het recht op (over) leven? en/of… hebben wij met z’n allen, ook de bovengenoemde personen en bedrijven geen recht op gezondheid? 

Op de weegschaal ligt enerzijds het recht op bewegingsvrijheid, het recht op arbeid, het recht op (over)leven, terwijl wij aan de andere kant te maken hebben met het algemeen belang waar het recht op veiligheid, het recht op gezondheid en ook het recht op (over)leven onder vallen. Wat zwaarder weegt is moeilijk te zeggen. Feit is in elk geval wél dat wij nu een weloverwogen keuze moeten maken tussen wel, geen of een aangepaste lockdown dan wel het treffen van aangepaste maatregelen. Wij kunnen het ons niet permitteren om pas na het vervallen van de Wet Uitzonderingstoestand Covid-19 op 9 juli 2020 te gaan kijken hoe we verder moeten gaan. Want, als die wet vervallen is…, wat dan? Zijn we dan terug bij af?