Kajana plukt vruchten zelfwerkzaamheid

Eerst een kleuterschool, daarna de eerste drie klassen van het Gewoon Lager Onderwijs op Kajana. En nu de erkenning van het Ministerie van Onderwijs en Volksontwikkeling. De bewoners van Kajana kunnen hun blijdschap bijna niet aan en feesten tot laat verder.

De inwoners van Kajana aan de Gran Rio in het district Sipaliwini hadden uit onvrede dat er geen kleuterschool in hun dorp was, zelf één opgericht, de O.S. Makandischool. “Een kleuterschool is juist zo belangrijk om de kinderen spelenderwijs zoveel mogelijk Nederlands en de eerste letters en cijfers te leren", zegt leerkracht en medeoprichter Frits Ndepe Dinge. "In het dagelijks leven spreekt iedereen Saramaccaans en op school gaat alles ineens in het Nederlands."

Het is niet van een leien dakje gegaan. Met donaties en financiële ondersteuning van verschillende stichtingen, zijn zowel de klaslokalen als de inrichting daarvan gedaan. Nederlandse vrijwilligers en leerkrachten hebben intussen in de afgelopen jaren vier lokale vrouwen opgeleid tot kleuterleidster. "De eerste jaren waren echt improviseren. De school kon er alleen komen door samen te werken. De naam Makandi was dan ook snel gevonden", zegt Dinge.

Leerkracht Wynne Minkes vindt het lesgeven op de O.S. Makandi niet gemakkelijk. “Ik spreek de taal niet en de kinderen zijn echte buitenkinderen die het moeilijk vinden stil te zitten.” Maar, zegt ze “het jaar is voorbij gevlogen.” Vervelen doet Minkes zich niet. Ze heeft collega’s op de Kajana EBG- en de Ligorio RKBO-scholen. Er zijn veel feesten en winkeltjes, internet op school, de polikliniek en het vliegveld, somt ze op. Collega-leerkracht Gracella Amoida laat weten dat ze nog twee leerkrachten nodig hebben voor het komend schooljaar. “Dan pas is al het werk van de afgelopen jaren echt geslaagd!”