Na het ontstaan van de Republiek Suriname op 25 november 1975,  heeft zich in de afgelopen 44 jaren geen wezenlijk welvarende natie ontwikkeld. Waarom? Eigenlijk heeft onze maatschappij dat tot nu toe onvoldoende onderzocht. Feit is dat alles bij het oude lijkt gebleven. Suriname, “de vervallen plantage”, die Nederland voor ons heeft nagelaten, is in het verval gebleven.

SDU vindt het ongepast om in het kader van 44 jaar Srefidensi beschuldigende vingers te wijzen in welke richting dan ook. Uit datgene wat fout is gegaan in de afgelopen decennia, valt lering te trekken. Ondanks alle tegenslagen zijn wij Surinamers; dat is onze identiteit. Dat maakt ons allen trots! 

In de aanloop naar het verkiezingsjaar 2020, vraagt SDU zich wel doelbewust af: “Hoe verder?” Suriname moet, als onafhankelijke natie, zichzelf toch in staat achten om afstand te doen van het verval dat Nederland ons schonk als erfenis bij het afscheid in 1975? Wie anders kan die uitdaging aan? Heeft Srefidensi dan geen vruchten afgeworpen en dappere Surinamers gekweekt?

Het is tijd voor welvaart van de Republiek Suriname. Het is tijd voor de nieuwe republiek. Met een ‘nieuwe’ Anthony Nesty, met een ‘nieuwe’ Laetitia Vriesde. Die van jongs af aan systematisch begeleiding moeten ontvangen om te groeien naar de wereldtop. Daar waar glans te halen valt voor Suriname. Verwezenlijking van die ‘droom’ vereist dat we instituten inrichten die  overeenkomstig handelen. 

De nieuwe republiek vraagt om de nieuwe school, voor de nieuwe leerkracht (die in principe reeds wordt opgeleid).Willen we welvaart, dan moet het onderwijs wel varen. Welvarend onderwijs  begint bij  welvaart voor het kind. Het kind is tegenwoordig teveel ‘het kind van de rekening’ binnen ons onderwijssysteem. Daarom maakt SDU zich sterk voor  vernieuwing van die sector. Om stagnaties in de evenwichtige groei van het kind te verwijderen.

SDU stelt de mens centraal bij het brengen van welvaart. Daaraan verbinden wij onlosmakelijk de gezondheid van die mens. Dat betekent dat wij duurzame ordening van de sector voorstaan. Een land op zoek naar welvaart heeft daarvoor gezonde burgers nodig. Betere toegankelijkheid tot de gezondheidszorg is daarbij het sleutelwoord.

Is dat alles? Ach, nee… SDU zal zich verder diepgaand bezinnen over de toekomst van het land. Vierenveertig jaren geleden hebben wij die toekomst zelf in handen genomen. Met de verwachtbare weeën rond de ‘geboorte’. En daarna de gangbare kinderziekten. Vandaag staan we op eigen benen. Magertjes tevreden misschien; maar heel blij dat we er staan, in de wereldrij van trotse naties. Nu nog die nieuwe Surinaamse glans toevoegen. De glans van welvaart. Het kan en moet anders.