Het festival bestaat in feite uit twee delen, namelijk een filmfestival onder de titel: Latino Americano filmfestival dat inhoudt dat alleen films die een Latijns-Amerikaanse basis hebben vertoond zullen worden, maar daarnaast is er ook een cultureel- en culinair gedeelte dat zich vooral in de Heerenstraat zal afspelen, met het weekend als hoogtepunt. Naar ik begrepen heb, zal dan de Heerenstraat gedurende een zekere periode alleen toegankelijk zijn voor voetgangers die volop kunnen genieten van de vele attracties die de Heerenstraat zal bieden.  

Volgens Draaibaar is de Heerenstraat waar het onderkomen van The Back Lot ook gevestigd is, met haar prachtige monumentale historische gebouwen, de mooiste straat van Paramaribo. (Dit verschaft haar een heerlijk gevoel). 

Zij memoreerde dat een festival met een omvang van het onderhavige, alleen maar mogelijk is met financiële steun van het bedrijfsleven, zowel in het buitenland als in ons land zelve. Maar daarnaast heeft de organisatie ook de steun gekregen van de overheid in deze vertegenwoordigd door de districtscommissaris van Paramaribo-Noord, Mike Nerkust die alle steun heeft toegezegd bij de logistieke organisatie van het gebeuren. Draaibaar wilde geen namen noemen van de vele sponsors, maar zei er toch niet onderuit te komen om enkele te noemen o.a. de Inter-American Development Bank, die de mogelijkheid had een substantiële bijdrage te leveren voor het festival. 

Het officiële gedeelte van de opening werd afgesloten met een kort woord van de directeur Cultuur, Elviera Sandie die het festival officieel voor geopend verklaarde. 

Hierna werd een film vertoond getiteld: Lágrimas negras (zwarte tranen) geregisseerd door Sonia Herman Dolz, die zelf ook in Thalia aanwezig was. De film is een muzikale klassieker waarin laatstgenoemde filmmaakster het leven volgt van een groep oudere musici van La Vieja Trova Santiaguerra afkomstig uit Santiago de Cuba, zowel in Cuba als gedurende hun tour in Europa. De rolprent wordt gekenmerkt door uitmuntend camerawerk en een schitterende weergave van de Afro-Cubaanse muziek op topniveau. 

Na het officiële gedeelte en de filmvertoning konden de genodigden zich verpozen op het schitterend aangeklede terras van Thalia dat op feeërieke wijze was verlicht. De aanwezigen genoten niet alleen van heerlijke snacks en drankjes, maar konden ook een dansje maken op de opzwepende tonen van een muziekformatie die Zuid-Amerikaanse muziek ten gehore bracht. Van deze mogelijkheid is ruimschoots gebruik gemaakt. 

Vermeldenswaard is verder dat de HEM haar gebouw aan de Heerenstraat kosteloos ter beschikking heeft gesteld om te dienen als locatie voor het tentoonstellen van kunst en andere culturele uitingen. Het is ook de bedoeling dat gedurende het festival artiesten in de gelegenheid worden gesteld om in de Heerenstraat hun kunnen te laten zien. Tevens heeft het gebeuren een culinair karakter waarbij eten en drinken volop verkrijgbaar zullen zijn. De organisatie rekent hierbij niet alleen op belangstelling van het Surinaamse publiek, maar hoopt dat ook veel toeristen aanwezig zullen zijn. 

Voor belangstellenden is er een uitgebreide brochure beschikbaar, verkrijgbaar via , waarin het festival uitvoerig is beschreven. 

Draaibaar was ook blij met de bijdrage van de overheid die het Helstone monument aan het Kerkplein een goede schoonmaakbeurt gegeven heeft. Maar merkte zij op geestige wijze op: “ook de zwervers spraken hun goedkeuring uit over het reinigen van hun slaapplaatsen!”