Met het oog op de verkiezingen van mei 2020 wordt er door de politicus Bouterse/NDP alles aangedaan om het stemgedrag van de kiezers te beïnvloeden middels populistische projecten. Elke maand zullen 15 kerkgemeenschappen in Moengo, 500 voedselpakketten van Bouterse ontvangen. Voor mij is het niet duidelijk wie voor deze voedselpakketten gaat betalen.  Betaalt Bouterse uit zijn eigen zak of moet de belastingbetaler voor de kosten van de voedselpakketten opdraaien?

De strategie van Bouterse is duidelijk: het volk eerst verarmen, de mensen tot bedelaars maken, het volk de hand laten ophouden voor de overheid, om daarna de reddende engel te spelen door gratis voedselpakketten te verstrekken. De Cubaanse artsen die hier gehaald zijn, passen heel goed in de verkiezingsstrategie van Bouterse om de verkiezingen te winnen, vooral in het binnenland.

Gratis voedselpakketten voor de 15 kerkgemeenschappen zie ik als stemmen kopen van de kerkgemeenschappen. Elke maand een voedselpakket biedt geen oplossing voor het alledaagse leven. Waarom heeft Bouterse 9 jaar nagelaten om de kerkgemeenschappen te voorzien van voedselpakketten? Nu de verkiezingen van 2020 in aantocht zijn, speelt hij Sinterklaas.

Dit voedselpakkettensysteem is door Bouterse overgenomen van president Maduro van Venezuela. Door afhankelijkheid van voedselpakketten wordt de bevolking sterk in de greep gehouden. Op deze manier de bevolking aan zich te binden is schaamteloos. In plaats van gratis voedselpakketten, moet de regering werkgelegenheid creëren voor de bevolking zodat zij zich zelf kunnen voorzien in hun eerste levensbehoeften. Door voedselpakketten uit te delen ontneem je de waardigheid, trots en het zelfrespect van de kerkgemeenschappen/bevolking. 

Het gaat me echt niet verbazen als Bouterse, binnenkort Ashwin Adhin en Amzad Abdoel op pad gaat sturen om ook enkele mandirs en moskeeën te voorzien van gratis voedselpakketten. Als Bouterse, Suriname tot voedselschuur van de regio had gemaakt, zouden we de ellende van voedselpakketten niet krijgen. De mensen zouden de lange rijen bij de ‘birti winkri’s van de NDP, de regen en felle zon niet hoeven te trotseren om de paarse voedselpakketten te kopen. 

In 2015 heeft Bouterse het volk gepakt met de Bazokaarten, wat overigens op een fiasco is uitgelopen. Het volk is toen misleid en bedrogen. De samenleving heeft nog steeds problemen met de Bazokaarten. Nu probeert de NDP wederom met Bazokaarten en voedselpakketten stemmen te kopen van de kiezers. André Misiekaba is nu belast met de Bazokaarten, hij is driftig bezig mensen te voorzien van een kaart. 

Populisme gaat geen oplossing brengen voor de samenleving. Maar toch probeert deze regering met populistische maatregelen de samenleving te paaien. Bouterse probeert te redden wat er nog te redden valt voor de NDP. Ik geloof er sterk in dat de kiezers in mei 2020 de NDP en Bouterse zullen afstraffen. Na 9 jaar grote ellende is Tigri Bouta nog niet wakker, tigri e sribi ete. Maar het volk is nu wel wakker.  

Bouterse weet als geen ander dat met het wanbeleid van de regering, de NDP een groot probleem heeft om de verkiezingen van mei 2020 te winnen. Het is nog vers in het geheugen van de kiezers wat president Bouterse allemaal beloofd had om te realiseren. De beloofde 18.000 woningen, de trein van ergens naar nergens, cassavefabriek, ethanol project, etc. zijn uitgebleven. 

Het is in ons aller belang om ervoor te zorgen dat burgers hun handen niet ophouden voor de overheid of voor wie dan ook. In 2015 werden de burgers koest gehouden met de zogenoemde BAZO-kaarten en we weten allemaal wat er met het sociaal-akkoord is gebeurd. Nu wederom de samenleving koest houden met populistische maatregelen is water naar zee dragen.