Column: Politieke Borrelpraat 328

“Heren, we hadden het vorige week over die proefzending van 2 miljoen liter zoet water naar Barbados. Weten jullie dat dat bericht een hele commotie op Barbados heeft veroorzaakt?”
“Nee! Waarom die commotie? Zijn die Barbadianen bang dat die waterzak die dat bedrijf daarheen zal duwen, hun eiland zal bedelven onder zoet water?”
“En ik vraag me af: hoe komen ze aan dat bericht? Zeker niet van onze media, want die zijn Nederlandstalig.”
“Inderdaad, de berichtgeving kwam vanuit de media in Trinidad; die deden vóórkomen, alsof de Barbadiaanse waterautoriteit al een contract met dat Amazonebedrijf van ons had gesloten; de autoriteiten moesten zich haasten te verklaren dat het alleen maar om een intentieverklaring ging en dat dat water überhaupt niet gelost zou kunnen worden, omdat er geen afmeerfaciliteiten en pompen voor zo een enorme waterzak waren.”
“Maar waarom hitst Trinidad de Barbadianen op om liever geen water van Suriname te kopen?”
“Omdat we in hun ogen vermaledijde ‘Dutchies’ zijn en die moeten economisch zo ver als mogelijk van de Engelse Caricombelangen gehouden worden.”
“Dus wij mogen wel die frisdrankentroep en andere hutspot uit Trinidad importeren, maar zij doen kleinzielig moeilijk als het om importproducten uit Suriname gaat. Kijk maar hoe ze doen tegen ons goed gecertificeerd doksenvlees.”
“Wat een stelletje bastaard-Tommy’s!”
“Daarom: die domme babbelaars hier, die denken dat je zomaar een exportmarkt verwerft, kwaken zonder enige kennis en ervaring.”
“Daarom zeg ik: de beste en makkelijkste exportmarkt zijn onze Srananmans in Nederland. Maar kijk hoe onze eigen vliegmaatschappij met die hoge vrachttarieven deze export onnodig duur maakt.”
“Als dat geboefte daar bij NV Luchthavenbeheer de boel niet leeggeplunderd had, zou Zanderij nu hard op weg zijn een internationale hub te worden, waardoor zeker door concurrentie de vrachttarieven danig naar beneden zouden gaan.”
“Daar zeg je wat: zal de nieuwe directie bij Luchthavenbeheer een CLAD- en justitieel onderzoek starten naar de schuld van 17 miljoen US$ die de vorige directie heeft achtergelaten?”
“Natuurlijk niet, anders is de nieuwe directie zo z’n lekkere baan kwijt en dan kunnen ze het verkeer op de landingsbaan gaan helpen regelen, in zon en regen.”
“Ik zeg je, die boevenbendes daar bij bepaalde parastatale bedrijven zuigen ons leeg en de overheid kan er niets tegen doen; die beschermt ze vaak juist vanwege politieke belangen.”
“Waarom kunnen wij nog steeds niet een lijst krijgen van alle parastatale bedrijven?”
“Niet alleen een lijst, maar ook daarbij aangegeven aan welke van die bedrijven wij maandelijks hoeveel subsidie uit ons belastinggeld betalen.”
“En dat niet alleen: laat de overheid op die lijst ook aangeven welke parastatale bedrijven hun financieel jaarverslag, gecontroleerd door een onafhankelijke accountant, tot en met 2015 hebben ingediend.”
“Waarom eisen die DNA-leden dat niet, in plaats van door de zaal als pras’oso of boiti-boi’s te schreeuwen dat de regering het volk verarmt en naar huis moet, zodat zij weer kunnen gaan stelen?”
“Dan wattebout die andere die bazuint dat de regering moet optreden tegen volksterroristen, dat zijn volgens betrokkene de kleine groep kapitalisten die de koers opjagen en zo het volk meer laten betalen in de supermarkets.”
“Ik zie als volksterroristen eerder degenen die er al tientallen jaren voor gezorgd hebben dat onze CBvS steeds minder dollars in kas had en de cambio’s steeds meer, omdat politici van opeenvolgende regeringen dit gat in de financiёle dijk gebruikten om hun illegaal verdiend Surinaams geld alhier tegen welke koers dan ook om te zetten in dollars en die dan naar het buitenland te sluizen, natuurlijk met een aardige commissie voor onze cambio-maties.”
“En als je niet oppast, zijn het de zelfde figuren die zo moord en brand schreeuwen over die cambio’s en kleine groep kapitalisten, die achter de schermen zelf tot die groep behoren of goede zaken met hen doen.”
“Mijn vader zei altijd: ’Kijk nooit naar wat je van politici ziet en hoort; kijk juist naar wat je niet hoort en ziet van hen.”
“Jongu Sjaak, maar waar was je gisterenavond? Mi bel’ie, maar no reply.”
“Had ik jullie niet verteld? Ik was naar die 50 jaar Lyco reünie. Dat was leuk mang! Oud-lyceïsten en oud-leerkrachten uit 50 jaar Lyco ontmoet. Ja, mang! Mi owru skoro e du ing bun.”
“Ahum, ik kan me die tijd van de beginjaren van jouw school herinneren. Ik zat op de AMS en in 1966 was ons schoolerf opeens gevuld met meer dan 200 kleuters, die elle speelden tijdens de pauzes en in korte broek, jurkjes en vlechtjes erbij liepen. Tjeezis, wat een afgang was dat.”
“Kan me indenken. Ik zat er in de jaren tachtig, toen was die school geen zesjarige opleiding meer, maar een driejarige kop-vwo.”
“En de AMS moest beginjaren zeventig weg van de Passiebloemstraat; we verhuisden naar die houten nood-loods aan de Marowijnestraat.”
“Ha, lekker goed voor jullie, da Lyco tek’abra. Maar gisterenavond werd ook het lustrumboek Lyco-1 Toen en tot nu (toe) gelaunched. Kijk, ik heb er eentje kunnen kopen.”
“Inderdaad, het ziet er goed uit.”
“Ja, maar op internet lees ik een heel gedoe, dat er twee stukken niet in het boek zijn geplaatst, omdat die zaken aanhaalden over de militaire periode.”
“Dat noemen we dus censuur! Ik wist niet dat dat anno 2016 nog mogelijk was in ons land.”
“Oh jawel. Een van de sprekers, Jerrel, heeft tijdens de reünie openlijk de kwestie aangehaald en z’n verboden stuk in uitgebreidere vorm gebracht.”
“Dus a censuur no yepi.”
“En de andere, Usha, die is in Nederland gevestigd, heeft haar verboden stuk met die van Jerrel en de reactie van de eindredacteur in deze kwestie op haar website of blog of f’a san ning, gezet en natuurlijk zijn er binnen een paar uur honderden reacties daarop gekomen.”
“Maar waarom zijn die twee artikelen dan uit het Lustrumboek gehaald?”
“Op die website van Usha staat dat er, nadat alles al rond was en de tekst al bij de lay out, de opmaker was, de directeur eind augustus in z’n eentje bij de minister geroepen werd en dat hij na het gesprek nogal zenuwachtig was en die twee artikelen ingrijpend gewijzigd wilde zien, hetgeen de inzenders terecht weigerden, met als gevolg dat hun stuk uit het boek gehaald werd.”
“Maar wattebout als de minister ontkent dat hij zo een gesprek met de directeur van Lyco heeft gehad?”
“Dan zit die Lyco-driko klem, want die kan moeilijk gaan zeggen dat de minister jokt.”
“Maar als de minister, die zelf op Lyco-1 heeft gezeten, de waarheid spreekt, dan zal nu de vraag opgeworpen worden: van waar is dat bericht over dat gesprek vandaan gekomen. Is het dan verzonnen? Door wie?”
“Misschien door iemand van de lustrumcommissie of de directeur zelve, wie weet.”
“Maar met welk doel dan?”
“Misschien om te voorkomen dat het boek met die twee artikelen erbij, de leidinggevenden in het land boos zou maken, want men vreesde dat er dan bepaalde koppen in de directie van Lyco zouden kunnen gaan rollen en dan zouden er grote belangen geschaad kunnen worden.”
”Laten we eerlijk zijn, maar zo een vrees is te begrijpen. Zoiets was toch namelijk gebeurd met een directeur van Onderwijs die had toegestaan of hij had het over het hoofd gezien, dat er in een geschiedenisboekje van het MINOW een bladzijde over de Decembermoorden ging en er een foto bijstond van betogers in Nederland met een bord met als opschrift: B. moordenaar.”
“Ai, die onderwijs-directeur werd uit zijn functie ontheven en die bladzijde werd eruit gehaald, of verscheen dat hele boek niet meer, weet ik veel.”
“Die bladzijde eruit halen zou geschiedvervalsing zijn.”
“Nee. Eerder geschiedverzwijging en daar stikt het van in ons land.”
“Ik denk dat er meer sprake is van geschiedverdraaiing. Soms weet je niet meer wat die echte is en wat die verdraaiing is.”
“Maar noem een voorbeeld van zo een verzwijging/verdraaiing bijvoorbeeld in verband met 50 jaar Lyco?”?”
“Een volgende keer, nu moet ik naar een vergadering.”
“Nee, je gaat niet weg voordat je twee van die verdraaiingen rond Lyco hebt aangehaald.”
“Oké, even snel: Wat was de werkelijke reden of redenen, dat de beslissing werd genomen om het zesjarige Lyceum af te bouwen naar een driejarige kop-VWO, zoals de AMS, terwijl het volgens de in Nederland aangenomen wet op het middelbaar onderwijs, de Mammoetwet genoemd, juist zou moeten dat de AMS ook een zesjarige Vwo-school zou worden? Ik moet nu echt weg.”
“Nee, even nog, wat was die tweede vraag?”
“Mang! Oké goed. Wat was de werkelijke reden dat tijdens de enige regering waar de VHP het voor het zeggen had, de naam van het Surinaams Lyceum veranderd werd in J.C. de Miranda Lyceum, terwijl er zovele alom gerespecteerde Hindostanen waren die veel meer met het onderwijs te maken hadden gehad dan die Miranda? Nu ga ik echt weg. Volgende week ga ik er eventueel op in.”

Rappa