Oom Riek – Visionair, bestuurder en vaderfiguur

Ulrich Edward Aron (1944–2025)

De stille kracht achter de huidige grondwet, pensioenwet, het minimumloon en de basiszorgverzekering. Een geboren verbinder die het ogenschijnlijk onmogelijke mogelijk wist te maken door partijen samen te brengen.

Vanochtend bereikte ons het droevige bericht dat de heer Ulrich ‘Riek’ Aron, op 80-jarige leeftijd, is overleden. Een man die zijn leven in dienst stelde van de publieke zaak en de opbouw van Suriname. Zijn nalatenschap is tastbaar, voelbaar én blijvend – van het staatsbestel tot in het klaslokaal.

Met zijn kalme en evenwichtige leiderschapsstijl wist Aron het vertrouwen te winnen van een breed spectrum aan politici, onder wie Ronald Venetiaan, Jules Wijdenbosch, Desi Bouterse, Ronnie Brunswijk en Chan Santokhi. Ongeacht partijpolitieke kleur bracht hij mensen bij elkaar, juist in tijden van polarisatie.

Hij begon zijn loopbaan op 24-jarige leeftijd als districtssecretaris – destijds de jongste in die functie. Daarna bekleedde hij diverse sleutelposities: districtscommissaris, voorzitter van De Nationale Assemblee, voorzitter van de Rekenkamer en van het Tripartiet Overleg. In die laatste rol leidde hij de totstandkoming van drie fundamenten van het sociaal beleid: de pensioenwet, de wet op het minimumloon en de basiszorgverzekering.

Nog vóór de onafhankelijkheid van Suriname was Aron medeoprichter van de remigratiestichting Tenasu, die Surinamers in Nederland hielp terugkeren naar hun geboortegrond. Diezelfde betrokkenheid leidde tot de oprichting van het Instituut voor Bestuursambtenarenopleidingen in Suriname (IBAS), waarmee hij zich inzette voor een nieuwe generatie: professioneel, integer en dienstbaar.

Toch lag zijn grootste liefde bij het onderwijs. Jaar na jaar gaf hij eigenhandig mulo-examenbundels uit – een initiatief dat tienduizenden leerlingen hielp slagen. Een daad van stille impact met grote gevolgen. Ook was hij mentor voor veel opkomende leiders, onder wie Marinus Bee, Krishna Mathoera en Imran Taus. Zijn credo: wie wil leren, krijgt een kans.

In december 2024 werd zijn autobiografie Dankbaar – Het leven en werk van Ulrich Edward Aron gepresenteerd aan het Kabinet. Een boek dat niet alleen zijn levensverhaal beschrijft, maar ook de recente geschiedenis van Suriname weerspiegelt – verteld door iemand die aan de knoppen zat, maar nooit het podium zocht.

Binnen de families Aron en Noordpool wordt hij gemist als warme persoonlijkheid, standvastige mentor en trotse vader. Zijn sociale hart klopte niet alleen voor zijn naasten, maar voor iedereen die vooruit wilde. Zijn deur stond altijd open. Zijn hand reikte altijd uit.

Met het heengaan van ‘Oom Riek’ verliest Suriname een visionair denker, een pragmatisch doener en een vaderfiguur. Maar zijn geest van dienstbaarheid en verbinding leeft voort – in wetten, instituties en mensen.

Moge zijn nagedachtenis een blijvende inspiratiebron zijn voor ons allemaal.