Zoektocht naar de identiteit van ons onderwijs
08 Aug, 12:40
foto


Enkele jaren geleden, om precies te zijn in januari 2021, schreef ik een artikel over het vinden van een balans in de verschillende functies die het onderwijs vertegenwoordigt. Het begon allemaal met het interactievraagstuk, dat als basiselement van onderwijs vanwege de Covid 19 - pandemie ter discussie lag. Interactie in het onderwijs zag er namelijk sinds de genoemde pandemie anders uit dan voorheen. In veel gevallen werden er nieuwe leeromgevingen ontwikkeld, vond interactie digitaal plaats en kregen beoordelingen een andere vorm op het gebied van digitale didactiek en media.

Het was een uitdaging om vanuit dit vraagstuk in de toen heersende pandemie, de balans tussen de drie functies van onderwijs in de gaten te houden m.n.: kwalificatie, socialisatie en de persoonsvorming. Met de kwalificatiefunctie draagt het onderwijs bij aan de voorbereiding op werk en arbeid en daarmee aan de economische ontwikkeling en groei van de samenleving. De socialisatiefunctie zorgt ervoor dat jongeren onderdeel worden van tradities en waarden, en houdingen ontwikkelen die nodig zijn voor hun maatschappelijk functioneren. De persoonsvormende functie komt tot uiting door mogelijkheden die de school kinderen en jongeren biedt voor het ontwikkelen van hun identiteit, het ontdekken van de persoon die ze willen zijn en de rol die ze in de samenleving willen spelen.

Een pasklaar antwoord voor het in balans houden van de verschillende essentiële functies van het onderwijs was er niet en toen bestond reeds het risico om veelal aan kwalificatie te werken in het onderwijs. Dat geschiedde bijvoorbeeld doordat een eenzijdige nadruk werd gelegd op het laten uitvoeren van opdrachten.

Onderwijsgevenden werden geconfronteerd met de uitdaging, dat er op zoek moest worden gegaan naar mogelijkheden om ook minder meetbare, maar wel merkbare, kwaliteiten van leerlingen, die te maken hebben met creativiteit, kritisch denken of sociale vaardigheden, op een zinvolle en passende manier, te waarderen. De mate waarin zij er in zouden slagen, vorm te geven aan deze functionele uitdaging, zou bepalend zijn voor onderwijskwaliteit na de Covid 19-tijd.

Nu, na de Covid 19 - tijd, wordt vooral het Surinaams funderend onderwijs met transformaties/hervormingen geconfronteerd, die vanwege de nasleep van de toen heersende pandemie, voor meer onduidelijkheid zorgen dan de bedoeling was. Deze onduidelijkheid zorgt voor een onzichtbare identiteit van ons onderwijs.

Hoewel de hervormingen voor het basisonderwijs al in 2004 waren aangekondigd, is er onvoldoende rekening gehouden met de "schade," ontstaan door de pandemie en de daarbij behorende herstelperiode. Gebrekkige verwerking van evaluaties, schade en eventuele inzichten tot herstel van de onderwijskwaliteit, schijnen aan de basis te liggen van de vele vormen van kritiek vanuit de samenleving.

Er kan gerust gesteld worden dat velen zich niet kunnen identificeren met de huidige ontwikkelingen, c.q. hervormingen. Onderwijssystemen kunnen volgens wetenschappers worden overgenomen en toch een sterke lokale identiteit behouden. Het is de taak van het ministerie om er zorg voor te dragen dat het onderwijsstelsel stevig is ingebed in de samenleving; zodanig, dat de identiteit herkenbaar is; dat geeft vertrouwen.

Het lijkt mij van bijzonder groot belang na te gaan hoe de inhoud en balans tussen functies van het onderwijs tot uiting komen in de manier zoals de huidige vernieuwingen in het Surinaamse systeem zijn geïmplementeerd. Verder is het goed om na te gaan in welke mate de identiteit van het Surinaamse systeem herkenbaar is in de vernieuwingen en op welke manier strategieën kunnen worden ontwikkeld om bij te stellen; zodanig dat het vertrouwen in ons onderwijs wordt hersteld.


Hortence Promes MEd
Pedagoog & Onderwijskundige
Advertenties

Sunday 05 May
Saturday 04 May
Friday 03 May