Corruptie is een wereldwijd probleem, waarvan Suriname ook niet bespaard is gebleven. Met de machtswisseling is de discussie over dit verwerpelijk kwaad nog actueler geworden. Na onderzoek blijkt de financiële ravage die is achtergelaten door de vorige regering groter dan men had verwacht. Iedereen is in rep en roer. De samenleving is boos en de schuldigen moeten gestraft worden. Maar…….zijn wij als samenleving niet medeschuldig aan het oogluikend toestaan van het plegen van deze corruptieve handelingen. Aan de hand van een voorbeeld zal ik proberen hierop antwoord te geven. Al jaren gebruik ik deze methodiek die ik in India geleerd heb. Deze methodiek wordt gebruikt tijdens motivatiesessies voor studenten.

In de klas krijgen alle studenten van mij een spiegel met de mededeling dat er een geheimpje in de spiegel zit. Als opdracht moeten zij proberen het geheimpje te achterhalen. Na enkele minuten komen zij tot de conclusie dat zij niks anders in de spiegel zien dan zichzelf. Wel nu, dat is het geheim van de spiegel. De mensen die deel uitmaken van de regering zijn ook een deel van de samenleving. Wat voor normen en waarden worden in de samenleving gehanteerd ten aanzien van corruptie. Wat in de regering gebeurd, is wat wij toestaan als samenleving.

Het begint bij de opvoeding! Als je kind met dure spullen of geld thuiskomt, waarvan je weet dat het kind niet werkt, wat doe je als ouder. Probeer je de afkomst te achterhalen of profiteer je optimaal mee? Ons handelen als ouder is van invloed op de vorming van onze kinderen.

Ook op het politieke vlak hebben in de afgelopen jaren gebeurtenissen plaatsgevonden waarbij de vraag gesteld kan worden als dit in een geciviliseerde samenleving toegestaan kan worden. Een voorbeeld hiervan is dat de oppositie de vergadering verlaat, omdat men het oneens is met de coalitie. U bent gekozen door het volk om haar te vertegenwoordigen in het parlement. Laat uw stem horen.

Wanneer het gaat om gemeenschappelijke belangen zoals salarisverhoging ten behoeve van assembleeleden en behartiging van het eigen belang, dan is er wel voldoende quorum om te vergaderen en wijzen alle neuzen in één richting. Assembleeleden verdienen goed en sommigen hebben zelfs meerdere inkomens. Zelf nadat zij assembleelid af zijn, zijn ze verzekerd van een goed bestaan. Maar toch weigeren bepaalde van deze leden het parlementaire werk uit te voeren en zitten onder de amandelboom of in de koffiekamer gratis koffie te drinken. Aan het eind van elke maand ontvangen alle, let wel alle assembleeleden een salaris, ook degenen die weigeren te vergaderen. Bij het gewone volk, kan en mag dit niet. Zij worden ontslagen of het principe van "no work, no pay" wordt toegepast.

De meest simpele conclusie van corruptie is: misbruik maken van publieke macht (politicus of ambtenaar) voor privaat gewin. Dus deze leden plegen corruptie, omdat zij de gegeven macht van het volk misbruiken om enge politieke belangen te dienen. Hebben deze leden wel gevoel? Een salaris toucheren zonder ervoor te werken is een misdaad tegen het kiezersvolk.

Als volk moeten wij deze gedragingen niet meer accepteren, ook van de huidige oppositie niet. Zij zijn gekozen door het volk om in het parlement haar belangen te dienen. Daar wordt debat gevoerd en niet onder de amandelboom of in de koffiekamer. Zoals ik al eerder zei: bewindslieden zijn deel van de samenleving. Laten wij als volk niet proberen handelingen toe te staan waardoor machthebbers zich snel door omkoping en nepotisme laten leiden. Actie roept reactie op.