De verkiezingen in Suriname naderen en in de politieke arena bruist het van het leven. Ondanks de Covid-19-pandemie, die ook in Suriname voor een partiële lockdown heeft gezorgd, voeren politici via de media en social media hun verkiezingscampagne. Het aftellen is begonnen, er wordt geprofileerd, visies worden gedeeld en hoop wordt gekoesterd. De spanning is om te snijden.

Toelichting: politiek is de naam voor de manier waarop groepen mensen beslissingen nemen over hoe een land het best bestuurd kan worden. Politiek heeft betrekking op de wijze waarop besluiten genomen worden en de manier waarop het meest optimaal geregeerd kan worden – op de verschillende bestuurlijke en maatschappelijke niveaus. De personen belast met deze taken, de politici, hebben de verantwoordelijkheid op zich genomen om besluiten te nemen waar het volk achter staat en waar het land profijt van kan hebben.

De wijze waarop politiek thans in Suriname bedreven wordt, heeft veel weg van het destructieve. Het laat zich voornamelijk kenmerken door moddergooien, schelden, klagen en racistische uitspattingen. Opschudding wordt met grote regelmaat veroorzaakt door (te) felle kritiek te leveren op andere politici. Dit hoort uiteraard bij het spel. Komen we echter met feiten, goed onderbouwde argumenten en benoemen we causale verbanden zo objectief mogelijk, dan zetten we daarmee, in de politiek, een grote stap richting fatsoenlijk en respectvol gedrag.

Volgens politicoloog Annemarie Walter, die gepromoveerd is in negatieve campagnevoering en er nog steeds onderzoek naar doet, kijken veel kiezers wel degelijk naar negatieve campagne. Echter, aan al te negatieve verkiezingscampagne geven zij géén voorkeur.

Wetenschappelijk is er discussie over de effectiviteit van negatieve campagnevoering. Gebleken is dat negatieve campagnevoering vaak terug slaat. Degene die de aanval pleegt, wordt electoraal zelf minder aantrekkelijk. Als kiezers langdurig worden blootgesteld aan negatieve campagnevoering en voortdurend ruziënde politici voorgespiegeld krijgen, kan dat het vertrouwen van het volk in de politiek doen afnemen.

De vraag is of er momenteel in Suriname een verband bestaat tussen de vele negatieve ‘onthullingen’ die sinds enkele maanden glorieus de lucht ingegooid worden en de daadwerkelijke bekwaamheid van de (toekomstige) volksvertegenwoordiger(s). Hebben verwijten enige nut en beschikken zij over een opbouwend karakter of is het besmeuren van politici (zo vlak voor de verkiezingen), het voeren van rioolpolitiek, de enige kaart die kan worden ingezet?

Het valt niet te ontkennen dat er ontevredenheid heerst. Afgaand daarop, kan gesteld worden dat politici de afgelopen jaren weinig tot niets gedaan hebben voor land en volk. Worden de handen zo nu en dan uit de mouwen gestoken, dan wordt daarvoor in de meeste gevallen de media ingeschakeld. Deze handeling, die de status van ‘norm’ lijkt te hebben verkregen, wekt het idee dat het voorzien van burgers in primaire levensbehoeften gepaard dient te gaan met media-sensatie.

Hoe groter de sensatie, hoe meer vraagtekens er geplaatst dienen te worden rondom de daadwerkelijke motieven en bedoelingen van politici of politieke partijen. 

Burgerlijke onvrede wordt geuit en is in deze tijden meer dan noodzakelijk voor ontwikkeling en groei. Aan de huidige én toekomstige volksvertegenwoordigers hier op gedegen, volwassen en opbouwende wijze mee om te gaan. Wie de politieke arena wenst te betreden, doet er goed aan zo belangeloos mogelijk te opereren.

Het veld opzoeken, in gesprek treden met buurtbewoners en het meten van daadwerkelijke behoeften van mensen, zijn maar enkele voorbeelden van de wijze waarop er een degelijke start gemaakt kan worden met de opbouw van het land. 

Daarnaast is het voor een absolute kanteling van de huidige toestand noodzakelijk tevens aandacht te besteden aan de volgende essentiële elementen: zelfreflectie, effectieve communicatie, transparantie en consistentie. 

Leiderschap laat zich niet kernmerken door gebluf en grootdoenerij. Dat streelt tijdelijk het ego en zal nooit voldoening brengen. Suriname heeft nodig waar het om snakt: zuiver leiderschap.

Ter afsluiting, het verzoek aan alle politici aandacht te blijven schenken aan alle genomen maatregelen met betrekking tot het coronavirus. Juist in deze periode is het belangrijk zelf het goede voorbeeld te geven. Niet uit hypocrisie politiek te willen scoren, doch uit zelfrespect en respect voor de medemens. U fungeert als voorbeeldfiguur en kan daarmee uw naasten en de rest van de bevolking inspireren de pandemie serieus te nemen.