De ‘beschermde’ consument
08 Apr 2020, 04:44
foto


Sinds de aanname van de ‘Wet Controle Valutaverkeer en Transactiekantoren (valutawet) is het onduidelijk wie het daadwerkelijk voor het zeggen heeft over de regels op het prijzen- en koersenfront. Zoals nader toegelicht door de initiatiefnemers en ook in de valutawet zelf, is deze bedoeld om o.a. ‘de onduidelijkheid m.b.t. de wisselkoers die gebruikt moet worden bij de berekening van prijzen, weg te werken’. De prijzen van goederen en diensten werden namelijk op basis van diverse koersen berekend en hadden zeer nadelige gevolgen voor de burger. Artikel 2 van de valutawet verbiedt daarom eenieder, voor vreemde valuta transacties een andere wisselkoers dan die van de Centrale Bank van Suriname (CBvS) te hanteren.

Kortom, de valutawet zou volgens de indieners ordening brengen en ook bewerkstellingen dat, waar nodig, effectief kan worden opgetreden door de economische dienst voor prijscontrole.

Met slechts enkele voorbeelden hieronder zal ik trachten aan te geven wat de consument, die door deze valutawet beschermt hoort te worden, in het dagelijks leven ondervindt. De prijzen in de winkels zijn niet verlaagd, integendeel wordt de consument dagelijks geconfronteerd met aanhoudende prijsstijgingen. Dit manifesteert zich niet alleen in de ‘supermarkt op de hoek’, maar praktisch overal. Ik pakte vorige week een product in Tulip dat geprijsd was voor SRD 32 en moest tot mijn verbazing bij de kassa SRD 40 (25% meer) betalen. Toen ik hierover een opmerking maakte, werd mij simpelweg medegedeeld dat ik de vrijheid had dit product terug te geven en mijn geld terug te nemen, want ‘de kassaprijs is de juiste prijs’. Ook in het binnenland zijn prijsstijgingen, zelfs van 50 en 100% op basisgoederen, thans een normaal verschijnsel.

De ongebreidelde prijsstijgingen, vanwege de onduidelijke koers zijn ook te merken bij aankopen van duurzame consumptiegoederen. Twee recente voorbeelden: voor een personenauto moet ik bij Yokohama maandelijks USD 130 aflossen. Bij de aflossing over de maand maart wordt, op de vraag welke koers gehanteerd wordt, aan mij voorgehouden dat ik geen koers kan doorkrijgen, maar voor het af te lossen bedrag (USD 130)  zal ik over de maand maart SRD 1.365 moeten betalen. Dit komt dus neer op een koers van SRD 10.50 voor 1 USD, terwijl de koers van CBvS 7,52 is. Let wel: de valutawet was volgens de indieners noodzakelijk omdat het tijd werd om de consument te beschermen.

De prijs van een gasfornuis bij Kirpalani (kenm: FFGF3052TS) werd in de maand februari 2020 van de één op de andere dag verhoogd van SRD 6.575,= naar SRD 8.435,=. De cambiokoers onderging in die periode een stijging van SRD 8.50 naar 10.00 voor de USD, een stijging van afgerond 18%, terwijl het artikel met 28% werd verhoogd. De valutawet is o.a. bedoeld om ordening te brengen op het koersenfront en effectief optreden van de economische dienst voor prijscontrole mogelijk te maken, staat in de Memorie van Toelichting.  Met deze beschermingsmaatregel in gedachte stapte ik daags na afkondiging van de wet de zaak weer binnen en wat schetst mijn verbazing, hetzelfde gasfornuis (kenmerk: FFGF3052TS) is nu geprijsd voor SRD 12,915,=.

Concluderend:
Bij stijging van de cambio-koers (8,50 naar 10,00), afgerond 18% vóór de aanname van de valutawet, is het artikel met 28% verhoogd. Na de aanname van de valutawet is ditzelfde artikel met nog eens 53% verhoogd.
De vraag tevens de grote zorg die nu leeft in de gemeenschap is: Wie moest in werkelijkheid door deze wet, die na een marathonzitting om 05.00 uur in de ochtend werd aangenomen, worden beschermd?

E. Dennen
Advertenties

Friday 26 April
Thursday 25 April
Wednesday 24 April
Tuesday 23 April