Ondanks Suriname zo rijk is aan natuurlijke hulpbronnen die de totale bevolking zouden kunnen voeden, en de voedselzekerheid garandeert, zijn mensen toch eerder geneigd om in lange rijen te gaan staan voor blikjeswaren en consumptie items die kort houdbaar zijn.

De cultuur van een kleine tuinbouw en bevolkingsvisserij en pluimvee, en veeteelt is al lang aan het verdwijnen. Mensen kijken eerder uit om in de supermarkt panklare menu’s te kopen.

Het is heel belangrijk dat de bevolking bewust wordt dat een gezonde bevolking als grondslag heeft sterke gezinnen met een goed en gezond dieet, welk zelf verkregen kan worden uit al onze agrarische producten. De agrarische opvoeding moet terug komen in Suriname waar kinderen de natuur leren waarderen en dankbaar zijn voor wat zij uit eigen inzet ook kunnen oogsten.

Laten wij als Surinamers samen de handen uit de mouw steken en alvast de voedselzekerheid garanderen door samen onze agrarische  sector te stimuleren en waarderen. De agrarische sector moeten wij koesteren en door goed management en beheer van onze natuurlijke hulpbronnen kunnen wij de voedselzekerheid garanderen, niet alleen voor onze generatie maar ook de generaties na ons.