Het aftreden van Hariri, die traditioneel wordt ondersteund door het Westen en de Arabische soennitische Arabische bondgenoten, verhoogt de inzet en duwt Libanon in een onvoorspelbare cyclus. Libanon zou verder kunnen eindigen onder de heerschappij van de door Iran gesteunde Hezbollah, waardoor het nog moeilijker wordt om broodnodige buitenlandse investeringen aan te trekken.

Het tart ook Hezbollah, die had gewild dat hij zou aanblijven. Hariri wordt gezien als het brandpunt voor Westerse en Golf Arabische hulp aan Libanon, die dringend behoefte heeft aan financiële steun beloofd door deze bondgenoten.

Hariri richtte zich tot de natie nadat een menigte loyaal aan de sjiitische moslim Hezbollah en Amal-bewegingen een protestkamp die was opgezet door anti-regeringsdemonstranten in Beiroet, aanvielen en vernietigden. Het was de ernstigste strijd in de straten van Beiroet sinds 2008, toen Hezbollah-strijders de controle over de hoofdstad grepen in een korte uitbarsting van een gewapend conflict met Libanese tegenstanders die loyaal zijn aan Hariri en zijn bondgenoten.