Moiwana 24 jaar na dato: grote vertraging bij wederopbouw

Vanochtend zijn bij het dorp Moiwana de slachtoffers herdacht van een inval van het Nationaal Leger, vandaag precies 24 jaar geleden. Ook in Frans Guyana hebben nabestaanden een plechtigheid gehouden.

Op 29 november 1986 werden minstens 39 personen - onder wie kinderen, zwangere vrouwen en bejaarden – vermoord door manschappen van het Nationaal Leger. Dat gebeurde tijdens de Binnenlandoorlog toen de militairen op zoek waren naar leden van het toenmalige Jungle Commando, die zich schuil zouden houden in dit dorp. De militairen staken de hutten in brand en schoten genadeloos op de vluchtende, weerloze bewoners van Moiwana.

De wederopbouw van Moiwana begint pas de laatste maanden gestalte te krijgen. Na een langdurig proces oordeelde het Inter-Amerikaanse Hof voor de Rechten van de Mens in Costa Rica in 2005 dat de staat Suriname voor de wederopbouw van het dorp zorg moest dragen. De staat moest daar een bedrag van 1,2 miljoen US dollar voor vrijmaken. Volgens plan zouden eind 2010 in het dorp onder meer huizen, een polikliniek en een school zijn gebouwd.

Die termijn is in elk geval niet gehaald, vertelt Patricia Meulenhof, voorzitter van de Stichting Fonds Ontwikkeling Moiwanagemeenschap. Meulenhof heeft begrepen dat pas kort geleden het resterende deel van de gelden is overgemaakt: “Van het eerste gedeelte hebben we de voorfase en een deel van de bouw kunnen financieren. Inmiddels zijn maar een paar gebouwen opgeleverd. Dertien woningen zijn overgedragen aan de Moiwana-gemeenschap en vijf huizen zijn binnenkort helemaal klaar.”

Aanvankelijk ging het om in totaal 34 nieuwe huizen die aan 130 personen onderdak zouden bieden. Maar Meulenhof durft niet te zeggen of dat aantal nog wordt gehaald: “We hebben veel vertraging ondervonden bij de uitbetaling van de middelen. In januari volgend jaar gaan we van start met de bouw van de resterende woningen maar intussen zijn de koersen flink gestegen terwijl ook de bouwprijzen omhoog zijn gegaan. Met de begroting van destijds komen we niet uit. Nu moeten we maar zien hoeveel woningen we kunnen realiseren met het beschikbare geld.”