De verkiezingskoorts, op weg naar 25 mei 2025

De regering maakt inmiddels een holle van het historische gezegde “belofte maakt schuld”. Zo verklaarde de president vorig jaar publiekelijk, dat hij wel op de hoogte was van het reilen en zeilen binnen de gemeenschap en de grote offers, die voor de toekomst, van de bevolking werden gevraagd; maar de president beloofde plechtig dat het tij spoedig zou keren, omdat er licht aan het eind van de tunnel gloorde. Al de gedane beloftes, blijken helaas tot dusver slechts een illusie te zijn gebleven. De situatie in het land is nog steeds heel precair en er is geen zicht op structurele verbetering. Het spreekwoord “terwijl het gras groeit, sterft het paard”  komt in Suriname steeds meer van pas; de machthebbers en hun goedgezinden profiteren nog steeds overvloedig van allerhande privileges, op kosten van de staat, terwijl de bevolking verder verpaupert!

Dat opeenvolgende regeringen zichzelf hebben gezegend, is niet nieuw. Het gezegde: “wie het kruis heeft, zegent zich“ spreekt daarom ruimschoots voor zich in Suriname. Ook ex-president Ronald Venetiaan, kon niet nalaten om de financiële voorzieningen en emolumenten voor (gewezen) hoogwaardigheidsbekleders buitensporig te regelen, terwijl ex-president D.D. Bouterse er een schepje bovenop deed, door aan zichzelf en de vicepresident elk een half miljoen en aan de (gewezen) ministers enkele tonnen Surinaamse dollars, toe te kennen. 

Natuurlijk wilde president Santokhi niet achterblijven, want hij besloot onlangs een 50% koopkrachtversterking aan zijn  regering toe te kennen, om reden dat de koopkrachtdaling grote gevolgen heeft voor de besteedbare inkomsten van leden van de regering en andere hoogwaardigheidsbekleders. Het is ironisch, dat hij verzuimt zich rekenschap ervan te geven, dat ook de meeste burgers niet of nauwelijks meer uitkomen met hun inkomsten!

Chantage en in het nauw gedreven

Anders dan er tijdens recente politieke massameetings werd beweerd, vragen velen zich serieus af of de regering erin zal slagen om binnen nog geen jaar de beloofde ontwikkeling van Suriname te realiseren. De laatste tijd is er immers meer aandacht voor het behalen van maximale verkiezingswinst, dan de ontwikkeling van het land. Frappant is, dat regerende partijen zowel de vele schandalen als de illegale goudwinning en houtkap (zonder herbebossing), en de sterk toegenomen drugshandel en verruwende criminaliteit, alsook de wantoestanden op de haven, onbesproken laten. Evenmin komen de bevindingen en bedenkingen van het IMF, over de plannen van aanpak van de regering, en de visie van de VES voorbij.          

                                                                                    

Op weg naar 25 mei, moeten kiezers alert zijn, indien de VHP-ers, M. Jogi en A. Gajadin, op hun bedeltoer, om meer dan 28 en 34 zetels zullen smeken en anderzijds 'de koning' en zijn slinkse politieke broeder, Somo, bekend om hun chantagepolitiek, met hun droomaantallen van 100.000 en 40.000 stemmen gaan schermen. Burgers moeten voorkomen, dat hen wederom zand in de ogen wordt gestrooid. Desi Bouterse heeft vorenbedoelde chantagepolitiek al ervaren, reden waarom hij de valse profeten terecht de laan uitstuurde. Hopelijk trekt men lering uit de politieke historie, die ook laat zien hoe de NPS, KTPI, PL, VHP en de NDP zetelverlies hebben geleden; zelfs tijdens de glorietijd, onder leiding van  wijlen Mr. Jagernath Lachmon, zakte de VHP in 1973 van 39 naar slechts 17 zetels. 

Wie nog geen wijze les heeft geleerd, is zeker onze Somo, gezien zijn recente ongenuanceerde en stoere uitspraken;  mogelijk is hij zijn dure les van 1977, in Commewijne, vergeten en voelt hij zich nu al in het nauw gedreven. Bovendien blijft hij aanzitten, terwijl hij vaker zijn vertrek heeft geëntameerd.  Een wijze les, die hij, evenals Desie Bouterse, ter harte kan nemen, is de uitspraak van de Franse politicus, Edgar Faure, te weten: “in de politiek duurt eeuwigheid niet langer dan 20 jaar“.

Wij, Surinamers, worden thans verziekt door arrogante politici en leiders; de waarachtige kiezer zal deze attitude echter niet meer tolereren en op 25 mei 2025 radicaal ermee afrekenen.