Herdenkingsdienst te Moiwana afgelopen zondag. De gruwelijke moorden die op 29 november 1986 in het dorp plaatsgrepen zijn herdacht.
Basis Gemeente A Nieuw Tilii heeft samen met de stichtingen Moiwana en 8 December 1982 zondag een herdenkingsdienst gehouden in Moiwana. De minstens 39 personen die op 29 november 1986 zijn vermoord in het dorp, zijn herdacht. Deze massamoord is uitgevoerd door het Nationaal Leger.

De herdenkingsdienst bracht mensen samen om stil te staan bij de verschrikkingen die zich hebben afgespeeld in Moiwana, en bij de bredere context van mensenrechtenschendingen in Suriname. De aanwezigen, onder wie overlevenden en nabestaanden, waren zichtbaar emotioneel toen de voorganger hen meenam door een pijnlijk verleden. Van de slavernij tot de moorden in Moiwana en andere schendingen tijdens de Binnenlandse Oorlog, de voorganger benadrukte de lange weg van leed en onrecht die de gemeenschap heeft doorstaan.

De internationale gemeenschap heeft de tragedie van Moiwana niet genegeerd. In 2005 veroordeelde het Inter-Amerikaans Hof voor de Mensenrechten Suriname voor de mensenrechtenschendingen die plaatsvonden tijdens de aanval in Moiwana. Het Hof oordeelde dat Suriname schuldig was aan grove schendingen van de mensenrechten en droeg het land op om de slachtoffers en hun nabestaanden compensatie te bieden, en om de verantwoordelijken voor het gerecht te brengen.

Ondanks deze veroordeling is de uitvoering van het vonnis van Moiwana 1986 nog steeds niet volledig uitgevoerd. De betrokken organisaties, zoals de Basis Gemeente A Nieuw Tilii, de Stichting Moiwana en de Stichting 8 December 1982, blijven aandringen op volledige naleving van het vonnis door de regering van de Republiek Suriname. Ze eisen gerechtigheid en erkenning voor de slachtoffers en hun families.

De herdenkingsdienst was niet alleen een moment van rouw, maar ook van hoop en vastberadenheid. De aanwezigen uitten hun verlangen naar een toekomst waarin gerechtigheid geschiedt en de herinneringen aan de slachtoffers geëerd worden. Het evenement diende ook als een krachtige herinnering aan de noodzaak van voortdurende inspanningen om mensenrechten te beschermen en historische onrechtvaardigheden aan te pakken.

De massamoord in Moiwana is een donkere bladzijde in de geschiedenis van Suriname, maar de strijd voor gerechtigheid en verzoening gaat door. Met vastberadenheid en gezamenlijk streven blijven de organisaties en de gemeenschap aandringen op de volledige uitvoering van het vonnis en een toekomst waarin dergelijke tragedies nooit meer plaatsvinden.