Als zoon van Suriname volg ik met pijn en verdriet de politieke ontwikkelingen in mijn geliefd land. De manier waarop onze parlementariërs hun taken uitvoeren, baart mij ernstige zorgen. Het wordt hoog tijd dat wij, de kinderen van Suriname, verantwoordelijkheid nemen en blijk geven van de volwassenheid van bestuur die ons land verdient.

Het is een bekend wetenschappelijk principe dat goed bestuur gekenmerkt wordt door transparantie, verantwoordelijkheid, en participatie. Zo stelt de bekende politieke wetenschapper Robert A. Dahl: “Een sleutelkenmerk van een democratisch proces is de voortdurende verantwoordelijkheid van de regering jegens de burgers.” Dit is een principe dat diep verankerd zou moeten zijn in de fundamenten van ons bestuurlijk systeem.

Toch lijkt het erop dat dit fundamentele principe aan de kant wordt geschoven. Het volk van Suriname is klaar om te participeren, om mee te praten en om bij te dragen aan de ontwikkeling van ons land. Maar het bestuur lijkt niet bereid om deze inbreng mogelijk te maken. Hoe kunnen we de stem van het volk laten horen als onze leiders niet eens bereid zijn om echt te luisteren?

Het is schandalig dat ministers, die in het parlement verantwoording zouden moeten afleggen, zich onttrekken aan hun verplichtingen door emotionele taal te gebruiken, door anderen te beschuldigen en door te weigeren hun eigen beleid kritisch te analyseren. Het constant verwijzen naar het individu in plaats van naar de collectieve verantwoordelijkheid, wijst op een gebrek aan volwassenheid en een falen in het bestuur.

Het Surinaamse volk verdient beter. Het verdient leiders die de moed hebben om te staan voor hun daden, om hun beleid te onderbouwen met feiten, en om zich kwetsbaar op te stellen door kritiek te accepteren en daarvan te leren. Het is tijd voor onze politici om hun rol als dienaren van het volk echt serieus te nemen en om hun beloftes waar te maken.

Ik roep daarom op tot een nieuw tijdperk van Surinaamse politiek, een tijdperk waarin verantwoording en transparantie de norm zijn, en waarin de stem van het volk niet alleen gehoord, maar ook gewaardeerd en geïntegreerd wordt in het beleid. Laten we samenwerken aan een Suriname waarin we trots kunnen zijn op onze parlementariërs en waarin we samen bouwen aan een rechtvaardige en welvarende toekomst.

Met een hart vol hoop,
Quintis Ristie
Een Bezorgde Zoon van Suriname