De
regering heeft vier uren lang om de hete brei gedraaid bij de openbare
vergadering in De Nationale Assemblee van 23 juni 2022, zonder concreet
in te gaan op de vele brandende vraagstukken die de samenleving in een
wurggreep houden. Gebakken lucht is gepresenteerd in de kwesties Sabaku
Village, wateroverlast, de opening van de ambassade in Jeruzalem en de
buitenlandse leningen.
De president mag
blij zijn dat hij beschermd werd door de Assembleevoorzitter en
coalitieleden die ervoor hebben gezorgd dat de oppositie slechts drie
leden mocht inzetten om elk binnen twee minuten, aanvullende vragen te
stellen. Het falende beleid werd steevast afgewenteld op de vorige
regering, zonder besef dat met vingerwijzen de winkelprijzen en het
water in met name Brokopondo niet omlaag gaan. Zal deze versleten plaat
nog afgedraaid worden in de nacht van 24 op 25 mei 2025?
Suriname
werd vanaf 2015-2016 meegesleurd in de grondstoffencrisis waardoor de
economie sterk is aangetast. De grondstoffencrisis is stelselmatig
ontkend door de huidige regering, die beweerde dat de inkomsten zijn
gestolen, hoewel de verslagen van de Centrale Bank, belastingdienst,
Rekenkamer en de landenrapporten van het IMF dit cijfermatig
weerspreken. De vorige regering heeft bewust gekozen om niet verder te
gaan met IMF vanwege de maatregelen die ons nu treffen en besloot op de
kapitaalmarkt te gaan lenen. In de tussentijd is er een sociaal contract
gesloten, om de samenleving zoveel mogelijk te ontzien, en is er
geïnvesteerd in productie van, rijst, ananas, o.a. maar vooral aardolie
en goud. De vruchten die de regering nu gretig van plukt, terwijl er
schaamteloos werd verkondigd dat alle inkomsten door de vorige regering
waren verpand.
Het is juist regering Santokhi die
Suriname het etiket van wanbetaler heeft opgeplakt door te weigeren haar
schuldeisers te betalen. Suriname is nog nooit zo vaak in korte tijd,
internationaal te schande gezet met het huidige buitenlands beleid.
HPSG, New Surfin NV, de ambassade te Jeruzalem, het consulaat te Dakhla,
het tikken op de vingers door Interpol vanwege politieke vervolging van
ex-minister Hoefdraad en de beloofde 150 visvergunningen aan Guyana,
onder andere.
De president probeert de beoogde
ambassade in Jeruzalem te ontkennen door te zeggen dat er nog geen
besluit is, maar minister Yair Lapid van Israël is duidelijk een andere
mening toegedaan. Wie spreekt de waarheid? Wij geloven uit ervaring
eerder de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken. Met betrekking
tot een consulaat in Dakhla zegt minister Ramdin dat hij slechts het
beleid van de vorige regering voortzet. Dit is niet waar. De vorige
regering heeft de erkenning van Sahrawi Arab Democratic Republic (SADR)
ingetrokken maar tegelijkertijd verklaard, dat Suriname een neutrale
positie zal innemen in deze kwestie om de VN de ruimte te geven om te
komen tot een rechtvaardige en vreedzame oplossing. Juist nu de
spanningen in SADR oplaaien, gaat de regering ertoe over om een
consulaat op te zetten in het betwist gebied.
Het
zijn wellicht geen blunders maar bewuste beleidskeuzes voor
diplomatieke posten in deze betwiste gebieden. Met de kennisgeving van
minister Ramdin, dat er significante financiële voordelen te halen zijn,
is de schandelijke gewaarwording, dat ons buitenlands beleid te koop is
gezet.
Over het Sabaku-project waar vele
coalitie DNA leden en ministers, tezamen met hun friends and family en
opvallend veel stichtingen, grof zijn geaccommodeerd, heeft de regering
geen deugdelijk antwoord gegeven. De hamvraag is, wie zijn de personen
achter de stichtingen? De president spreekt dit schaamteloos goed, door
te stellen dat iedere Surinamer recht heeft op een stukje grond volgens
de wet. De regering zou er goed aan doen de wetgeving juist te
interpreteren, want er zijn personen op de lijst die minstens 2 gronden
toegewezen hebben gekregen, terwijl anderen jaren terug hebben
aangevraagd en nog steeds op de wachtlijst staan. Zoveel klinkende namen
van politici op de lijst is geen toeval, maar corruptie en ordinaire
grondroof.
De trots waarmee de president
bekendmaakte dat de onderhandeling met Paris Club de staat een extra US$
34 miljoen besparing zal opleveren, zal moesje niet verlossen van de
wateroverlast en haar in staat stellen haar kinderen te voeden. De
onderhandelingen die thans al 2 jaren lopen, hebben de schuldenlast niet
kunnen verminderen. De rente-betalingen per jaar worden nu uitgesteld
met 3 jaar, hetgeen getypeerd kan worden als uitstel van executie. De
aflossingen worden kennelijk bewust vooruit geschoven naar de volgende
regering.
De NDP en BEP fractie zullen
zich nader uitspreken over de beantwoording van de regering en erop
toezien dat er een deugdelijke verantwoording wordt afgelegd.